Onze ontmoetingsdag op 5 april 1986 2.

Om 2 uur opende Ds. B. de Romph de middagsamenkomst. Hij liet zingen Ps. 89 : 3 en 8, ging voor in gebed en las Johannes 15 : 1 tot 16. Daarna sprak hij over de verzen 14 en 15. We vatten het openingswoord als volgt samen:

Er is een zaak die ons verbindt en bezig houdt: de oude waarheid. Velen zijn er die deze grondslag liefhebben. We willen in het voetspoor der vaderen voortgaan als vrienden van de oude waarheid, als strijders voor de oude waarheid. Dat is niet genoeg. De waarheid moet worden toegepast in ons hart en leven. We moeten vriend Gods zijn.

De woorden van Christus zijn uit Zijn afscheidsredenen. Nog even en dan wordt Hij overgeleverd. Het was aan de Paasmaaltijd. Hij spreekt woorden van bemoediging. Hij is niet begaan met Zijn eigen lot, maar met dat van de Zijnen als schapen temidden van wolven.

Niet meer dienstknechten, slaven van Hem. Tevoren waren zij slaven van de zonde, kinderen des toorns, maar nu zijn ze bekeerd tot de Herder en Opziener der zielen. Door de Heilige Geest. Daardoor is er een vragen naar de Heere. Hun harten zijn opengegaan voor de woorden van het eeuwige leven.

In onze dwaasheid hebben we de leugen verkoren boven de waarheid, maar de discipelen zijn krachtdadig geroepen, losgemaakt uit hun oude bestaan, van een dienstknecht der zonde een dienstknecht der gerechtigheid geworden. Wat een voorrecht wanneer we van dood levend gemaakt zijn. Is dat met ons geschied?

De dienst des Heeren is geen harde dienst, maar een liefdedienst. Jezus noemt hen vrienden. De apostelen begeren niet anders dan dienstknecht te zijn. Jezus noemt hen vrienden, een tere naam. Er is voortgang van de heilsopenbaring. Nu Christus gekomen is mag het evangelie heerlijker stralen: geen dienstknechten maar vrienden.. Dat is een gelijkschakeling. Later, op Paasmorgen: Mijn broeders. Er is een opklimming in de benaming.

Vriend wijst op een innige gemeenschap, in goede en kwade dagen. Een vriend des Heeren te zijn is een groot wonder. Dan is er een aanknopingspunt. Toen Jezus de Zijnen vond was er niets in hen. Welk behagen kan de Heere in mij hebben? Dat is het wonder. Hij ziet om naar het ellendige. Dat is onbaatzuchtige, eenzijdige liefde. We hebben U lief, omdat Gij ons eerst hebt liefgehad. Hij geeft Zich voor hen in de dood, opdat er een volkomen behoudenis zou zijn. Het is een wonder van genade om tot de beminden van Christus te behoren. Dan ga je anders met iemand om. Bij heer en knecht is er een zakelijke verhouding. Niet zo in het koninkrijk der hemelen. Een vriend is geen vreemde meer. Een vriend van Christus te mogen zijn gaat alles te boven. Als Christus hen zo noemt dan verklaart Hij de woorden des levens. Heilgeheimen gaat Hij openbaren. Hij gaat spreken van Zijn Vader, van Zijn gerechtigheid, van Zijn toorn, van Zijn heiligheid, Die bezoekt met straffen. Hij gewaagt ook van Zijn barmhartigheid en liefde en goedertierenheid. Dan worden heilgeheimen geopenbaard.

Als we dat onderwijs ontvangen worden we 50 ingeleid in de verborgenheden. Dan verklaart Hij, dat Hij Zijn Zoon gezonden heeft om Zijn volk zalig te maken.

Een vriend van Christus te mogen zijn, dan raakt men niet uitgeleerd, niet uitgedacht. Het is het grootste wonder.

De waarheid moet aan ons hart worden toegepast. De Heere doet nog het onderwijs uitgaan. Nog maakt Hij van dienstknechten vrienden. Die een vriend van de wereld is, is een vijand van God. Smeek de Heere om Zijn genade, om te mogen worden een vriend en metgezel.

We zingen Ps. 119 : 32 en 83.

Ds. P. van Zonneveld spreekt over: de lankmoedigheid van God. Hij zorgde zelf voor een samenvatting van zijn toespraak. Deze staat voor een gedeelte of geheel, naar gelang er plaats voor is, in dit nummer.

Na de toespraak zingen we Ps. 103 : 4 en 11. Er wordt intussen gecollecteerd.

Ds. M.C. Tanis krijgt nu de gelegenheid om een slotwoord te spreken. We vatten dit woord als volgt samen:

We gaan weer op huis aan. Wat blijft er over van wat we gehoord hebben? Wat blijft er over van het lezen van het verslag in ons blad? Gaan we met vragen naar huis? Spreker dacht de afgelopen donderdag in zijn auto aan de Heidelbergse Catechismus. Daar staan vragen in. Deze vraag vooral: Is er enig middel om de welverdiende straf te ontgaan en weder tot genade te komen? Daar waren vroeger mannen van 26 en 28 jaar mee bezig. Is de vraag ons bekend? Want ondanks Gods lankmoedigheid is er Gods rechtvaardigheid.

Men zegt: de Heere Jezus is er toch! Zijn er nog zondaren?

Een zoon zegt tegen zijn vader: ik heb het niet gedaan. David zei tot Nathan: die man is een kind des doods. Petrus zou de Heere Jezus niet verloochenen, maar hij deed het. We zijn in 1986 anders. We willen aangesproken en gezien worden als broeders en zusters. Maar: God wil dat aan Zijn gerechtigheid voldaan wordt. Dat staat in het leerboek der kerk.

Er moet worden betaald. Er is een onbetaalde rekening. God eist betaling van ons. Wij maken de schuld dagelijks meerder. God houdt het bij wat Hij stelt in de Waarheid. Wat moeten we dan voor een Middelaar en Verlosser zoeken? God antwoordt een vrager. Betaling kan door mezelf of door een ander geschieden. Zijn we op zoek naar een Middelaar en Verlosser?

Door Gods lankmoedigheid is het dat we van de Heere Jezus Christus horen, maar we kennen Hem niet. Maar door het horen kunnen we Hem leren kennen.

Een jongen heeft wat in een meisje ontdekt. Hij rust niet voor het eerste contact is gelegd en als dat goed gaat is het doel om met dat meisje door het leven te gaan, in een rechte weg.

Wie moeten we dan zoeken? Een, Die waarachtig en rechtvaardig mens en waarachtig God is. We krijgen Hem nodig en het huwelijk met Hem trekt. Want Hij zegt: Ik zal u Mij ondertrouwen in gerechtigheid en in gericht en in goedertierenheid en in barmhartigheden.

Waar ligt de bewijsgrond dat men gehuwd is? In het huwelijksboekje. God gaat verzegelen wat vast ligt.

Als ik Jezus Christus mag zoeken dan laat Hij Zich niet onbetuigd aan mij. En Hij zegt: Ik heb u lief, ja de Vader heeft u lief.

Ga met de vraag mee naar huis. Ondanks de lankmoedigheid blijft de rechtvaardigheid Gods. Maar de straf is te ontgaan in de weg van het zoeken.

Ds. Tanis gaat voor in dankgebed, waarna we zingen Ps. 25 : 2 en 7.

Vervolgens sluit de spreker de ontmoetingsdag met een persoonlijk woord, waarin hij herinnert aan een ervaring met Ds. Laman 40 jaar geleden en een uitspraak van Prof. Van der Schuit.

We gaan allen terug naar huis. We hebben veel gehoord om over na te denken. En de Heere moge ook deze ontmoetingsdag gebruiken tot zegen voor de bezoekers, ook wat betreft de persoonlijke verhouding tot de Heere. Het deed goed op de ontmoetingsdag verschillende vrienden te ontmoeten, die voor een trip uit Canada in ons land waren. Toen we later op Schiphol waren om kinderen en kleinkinderen uit Canada op te halen, troffen we in de aankomsthal al andere vrienden uit Canada aan, die graag de Ontmoetingsdag zouden hebben bijgewoond, maar daarvoor niet tijdig genoeg in ons land waren.

N.B. Het is de bedoeling dat we D.V. eind augustus weer een ontmoetingsdag te Kampen hebben. Datum en sprekers hopen we later te kunnen mededelen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen