De merktekenen der christenen 10.

In de brieven van Paulus komen we veel tegen het woord ’vlees’. In dat gebruikte woord wordt een ontzaggelijke werkelijkheid aangegeven. We worden op een werkelijkheid gewezen, die er in het paradijs niet was, maar in en door de val gekomen is. De door God geschapen mens is een mens naar het vlees geworden. En dat niet alleen broos, vergankelijk, sterfelijk, maar ook zondig. Vleselijk. Dat betekent, de mens handelt naar de gezindheid van het vlees. Zijn instelling, zijn denken en doen worden door het vlees bepaald. En dat vlees wil God niet gehoorzamen, het onderwerpt zich de wet van God niet. Het vlees, de zonde en haar macht over de mens zijn gericht op de vijandschap tegen God. Vandaar dat Paulus schrijft: “die in het vlees zijn, kunnen Gode niet behagen”. God de Heere kan geen behagen hebben in overtreders van Zijn wet, in mensen die Zijn heilige inzettingen vertrappen en in vijandschap tegen God leven. Nu wordt die vijandschap, die vleselijke macht gevoed door de werkingen van de overste van deze wereld. Wat kan deze niets ontziende bondgenoot van het vlees de zondige natuur prikkelen, de geest vergiftigen, de verbeelding bezoedelen en kwade begeerlijkheden verwekken.

In samenwerking met satan en wereld wordt de zonde als een aanlokkelijk goed voorgesteld. Het genot ervan wordt in woord en geschrift voorgehouden. Verzwegen en bedekt wordt het gevolg van het genot en het einde ervan. Tot dat einde te komen is het oogmerk van het vlees. Het vlees heeft daarom ook een eigen doelstelling en dat is de dood. Het vlees wil bereiken de dood, de eeuwige dood en daarin komt uit vijandschap tegen God. Vandaar dat we in Romeinen 8 lezen: “en het bedenken des vieses is vijandschap tegen God”.

Nu wordt in datzelfde hoofdstuk ook aangegeven het leven, het wandelen naar het vlees. Naar het vlees leven is dan leven naar het schema en de structuur van het kwaad, dat is vijandelijk leven tegen God. En dat leven naar het vlees kan niet verborgen blijven. In Galaten 5 lezen we: “de werken des vieses nu zijn openbaar; welke zijn overspel, hoererij, onreinigheid, ontuchtigheid, afgoderij, venijngeving, vijandschappen, twisten, afgunstigheden, toorn, gekijf, tweedracht, ketterijen, nijd, moord, dronkenschappen, brasserijen en dergelijke, d.w.z. dingen aan deze gelijk. Welk een lijst wordt hier door Paulus gegeven. Een lijst van zondige werken, die nu niet verouderd of verdwenen zijn. De zonde veroudert niet. De zonde wordt niet zwakker. De zonde breekt niet af. De heerschappij van de begeerlijkheid des vieses wordt steeds zichtbaar in haar zondige werken. En in de laatste periode van de wereld zal dit nog sterker worden. Immers in die periode wordt de wetteloosheid getolereerd en gepropageerd en zelfs gestimuleerd.

Nu, wij zitten midden in die periode. Hebben wij daar een oog voor? Vrezen we ervoor? Want zij werkt als een vloedgolf, als een krachtige stroom, die niet te stuiten, noch te breken is. Hoe sterk geeft Paulus dit aan in Galaten 5: “want het begeert tegen de Geest en de Geest tegen het vlees en deze staan tegen elkander”. Het vlees is een sterke tegenstander van Gods Geest. Het vlees verzet zich tegen de Geest. Bestrijdt de Geest. Het vlees kan de heerschappij van de Geest niet gedogen. Het vlees wil terrein behouden, stelt alles in het werk om het verloren, prijsgegeven terrein terug te winnen. Het vlees eist alleenrecht voor zich op en zal nimmer komen tot overgave. Tot een oprechte gezindheid jegens God de Heere komt het nimmer.

Wie nu wedergeboren wordt krijgt last van zijn vlees, van zijn vleselijk bestaan. Wordt er onder verbroken, dat het vlees zich de wet van God niet onderwerpt. Men gaat zien, inzien en daarom belijden, dat men vleselijk is, verkocht onder de zonde en daarom het rechtvaardig oordeel van God verdient. Welk een smart geeft het, wanneer verstaan wordt, dat er in het vlees niets is, wat strekt tot eer van de Heere. Komt er droefheid over de gezindheid van het vlees, krijgt men last van het vlees, men gaat ook kennen en bemerken de tegenkanting van het vlees. Het vlees begeert tegen de Geest. Het vlees probeert de werkingen van de Geest in het hart en leven uit te blussen en te verstikken. Het vlees wil elke heilige aandoening onderdrukken. De doorwerking van de Godsvreze wordt tegengewerkt. Welk een aanvallen worden niet gepleegd op het tere gebedsleven. Het vlees is er en werkt wanneer de gemeenschap met de Heere gezocht wordt. Wat kan men tijdens het bidden overvallen worden door zondige gedachten. Welke ingevingen zijn er niet tijdens het luisteren naar het Woord. Het vlees wil bijzonder in de kerk het leven overspoelen. Dan met dit de Heere. Een karikatuurbeeld. Een eenzijdig Gods Beeld. Hoe probeert het vlees het ongeloof te voeden, het hart te verleiden. Welk een vleselijke gedachten kunnen in het leven geworpen worden. Hoe sterk is het vlees. Hoe machtig. Maar wie het weet, het bemerkt, het ondervindt, wordt door de Geest niet beschaamd. De Geest laat nimmer alleen. De Geest begeert tegen het vlees.. Wat doet de Geest niet in het hart, wat gebeurt er niet in het leven. De Heilige Geest wekt een heilige haat tegen de zonde, zodat er een innerlijke afkeer komt. En dat doet de Geest steeds. Keer op keer. De Heilige Geest schrijft die wet op de tafel van het hart. De Heilige Geest geeft lust in hetgeen de Heere welbehagelijk is, zodat er een vermaak komt in de wet van God naar de inwendige mens. De Heilige Geest neemt uit de volheid der genade, die in Christus is, kracht en geeft die om te strijden tegen het vlees. Door de Geest wordt het vlees gekruisigd met haar bewegingen en begeerlijkheden. Het vlees moet aan de kruispaal, het moet sterven en begraven worden. Mijn vlees aan het kruis. Mijn oude mens, mijn zondige begeerten en daden, mijn ik aan het kruis en sterven de kruisdood. De dood n.l. de kruisdood voltrekt zich langzaam en hoe verzet zich het vlees daartegen. Hoe rukt het vlees niet om van de paal te komen. En soms lijkt het in het leven van Gods kinderen dat het vlees van het kruis is gekomen. Hoe krachtig kan het vlees zich doen gelden. Hoe veelzijdig. Maar het wordt gezien en bemerkt, tot eer en roem van de Heere, dat de boze lusten van het vlees niet meer regeren. Ze hebben het regeerbeleid niet meer in handen. Ze hebben het niet meer voor het zeggen. Ze gebieden uiteindelijk niet meer wat ik doen of laten moet. De Geest van Christus heeft zeggenschap, heeft heerschappij. Dat laat de Geest bemerken in de strijd tegen het vlees, maar ook in het hartelijk verzet tegen het vlees. De Geest laat het bemerken in het bidden met onuitsprekelijke verzuchtingen, in het voortdurend vragen van het hart: “regeer ons door Uw Woord en Geest, dat wij ons hoe langer hoe meer aan U onderwerpen”.

En eenmaal aan het eind van de reis, houdt de strijd op, dan wordt het vlees voor altoos vernietigd. De oude mens zal niet meer zijn en het leven des Geestes, het leven van de nieuwe mens zal volkomen zijn. Ter waarschuwing zij het ons gezegd: “wie niet kent de bestrijding van het vlees en de strijd tegen het vlees, het kruisigen en het sterven van het vlees, zal vanaf het doodsuur gaan kennen de eeuwige dood. Dat is het bewust leven met het vlees tot in eeuwigheid onder het ongenoegen Gods. Wie weet heeft van strijd, van kruisiging en sterven, zal niet sterven wanneer het sterven komt, maar gaat leven en dat in de eeuwige gunst van God. Want er staat geschreven: “eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen