Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gerrit 4.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gerrit 4.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hier volgt nog een briefje, dat hij in die tijd schreef aan zijn Gelderse vrienden: Waarde famielje!

Door ’s Heeren goedheid bevind ik mij nu redelijk wel. O wat is de Heere nog neder-buigend goed op mij geweest. O de Heere was zo rechtvaardig het gebed niet te verhoren, doch Hij verhoorde het gebed en de Heere kwam mij zo voor met Ps. 42 : 5: Maar de Heer zal uitkomst geven: en o, deze weg is mij juist goed geweest om mij meer aan mij-zelven te ontdekken: o ik mag de Heere er zo voor danken, dat Hij zulk een weg heeft gebaand. O als ik dat zo eens denk, dat ik alle verkwikking kan krijgen, dat Jezus van alles verstoken was, dat ze Hem gal met edik gemengd te drinken gaven, dat Hij uitriep: Mijn God. Mijn God! waarom hebt Gij Mij verlaten? O, ik kan nu met Paulus zeggen: hetzij dat ik leef, hetzij dat ik sterf, ik ben des Heeren. Nu eindig ik met deze bede: de genade onzes Heeren Jezus Christus zij en blijve met U allen.

Doe verder allen bekenden de groetenis.

Uw neef G. van Doesburg.

Hierop ontving hij het volgende versje van een familielid:

Lieve Gerrit! moet gij nog hier op aarde smartelijk lijden?

Na deez’ korte lijdenstijd komt een eindeloos verblijden;

Jezus hebt gij immers lief?-nu dan werkt U alles mede

tot Uw heil en zaligheid, hoewel door verborgen reden.

Eenmaal, eenmaal, vroeg of spa, zult ge met Gods lievelingen,

’t lied des Lams, Hallelujah, eeuwig, eeuwig, eeuwig, zingen.

Welk een dierb’re zaligheid

is er voor Gods volk bereid:-

Troost elkaar met deze woorden:

lout’re goedheid, liefdekoorden

zijn steeds altijd ’s Heeren paân;

ja, zij moog’ door diepten gaan,

doch het zij hier immer kruis,

dat ons leidt naar ’s Vaders huis.

Gerrit was er blij mee. Het verkwikte hem in zijn zware lijden. Hij las hetgedurig, evenals een brief, die hij van een van zijn vrienden uit Gelderland kreeg. Die brief greep hij met zijn opgezette handjes aan alsof die het grootste geschenk was geweest. Hij werd er zeer door getroost en dat is te begrijpen, want er stond o.a. het volgende in:

O lieve Gerrit! welk een zalig voorrecht zo jong al voor- en toebereid te mogen worden voor de Hemel en aanvankelijk een begeerte te mogen hebben om ontbonden te worden en bij die lieve Jezus te mogen wezen, dat U al zeer verre het beste is.

Nu lieve jongen! het is uit genade gegeven in Hem te geloven. Ik hoop dat de Heere U mag schenken in de wegen, die de Heere met U mag houden dan ook voor Hem te lijden. Ik weet wel, lieve jongen, het is gemakkelijker te troosten dan getroost te worden, dat is genade, is het niet zo, Gerrit? dat zult gij nu al wel bij ondervinding kennen. Maar geen nood. Jezus leeft! en Hij zal U niet meer opleggen dan gij dragen kunt, want Hij geeft de moeden kracht en vermenigvuldigt de sterkte, die die geen krachten heeft en dat is toch Zijn eigen belofte. De Heere zal U niet laten verzocht worden boven vermogen en U ook niet meer opleggen dan gij dragen kunt, want gelijk een vader zich ontfermt over zijn kinderen, ontfermt Zich de Heere over degenen, die Hem vrezen, en wanneer gij dan Zijn raad hier zult uitgediend hebben, dan zal Hij U ook opnemen in Zijn heerlijkheid en dan zult gij ook die lieve Jezus zien, gelijk Hij is, en zult dan ook aanzitten met Abraham, Izaaken Jacob en al degezaligden aan de bruiloft des Lams. Mij dunkt zo, Gerrit, dit versje zullen de vromen wel in de hemel zingen:


Zijn naam moet eeuwig eer ontvangen.
Men looft Hem vroeg en spa.
De wereld hoort en volgt mijn zangen
met Amen, Amen na.


Toen hij die brief gelezen had, zong hij en telkens was hij daardoor pleitende op des Heeren eigen beloften. Zo waren hem de woorden van een vriend, die hij hier nooit ontmoet had, bijzonder tot troost en sterkte. Zo gingen de weken van zijn lijden heen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 januari 1987

Bewaar het pand | 6 Pagina's

Gerrit 4.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 januari 1987

Bewaar het pand | 6 Pagina's