De betekenis van het “bloed” in de Bijbel 5.

“De bloed-plenging van het offer”.

Vooraf een kleine correctie uit de vorige les over de “voorbrenging” of “presentatie” van het offer.

We gebruikten het woord “voorbereiding”. Maar hier moest staan: “voorbrenging”. Want dit betreft de “presentatie” van het offer. En dat mocht! Dat was gepermitteerd. Neen! Niet dus door “verdiende” rechten, maar door verkregen rechten, dus als genade-gaven! Alzo echter ook met “blijdschap”, zoals wij dit beluisteren uit de mond van de dichter in psalm 26 : 8:

”Wat blijdschap smaakt mijn ziel.
Wanneer ik voor U kniel
In ’t huis. dat Gij U hebt gesticht!”

Thans echter nog een en ander over de “BLOED-PLENGING” van de offers en wel als laatste handeling.

In onze derde les hebben we al reeds opgemerkt, dat, hóe noodzakelijk en voornaam de “slachting” van het offerdier ook was, zij was toch niet de allervoornaamste handeling. Want dát was de “besprenging” of “plenging” van het offerbloed. En juist hierin lag de eigenlijke kern van al de offeranden! Deze was zonder meer niet gelegen in de UITSTORTING van het bloed zelf, maar...... in wat mét het uitgestorte bloed gedaan werd. En dat was juist het feit, dat het offerbloed terecht kwam op de plaats van de verzoening, namelijk op het altaar! Want dáár werd het offer door God aanvaard voor een diepschuldig volk. En dat was namelijk: GETHSEMANÉ en GOLGOTHA! Daarom was het ook zo erg, dat Ezau geen plaats des berouws vond. Maar wat wordt dan Gethsemané en Golgotha een bron van de allerrijkste vertroosting voor een diepschuldig volk, dat mag ervaren door het geloof: “De schuld Uw volks hebt G’uit Uw boek gedaan;

Ook ziet Gij geen van hunne zonden aan.” (Psalm 85 vs. 1).

Ja, want dààr is die ontzaggelijke bloedstroom volkomen gestuit en haar verdoemende kracht ontnomen, ja alzo vrijgemaakt, opdat zij besteed kon worden voor de “liefde-dienst des Heeren”.

Lezer(es) hebt u daarvan ook iets mogen ervaren?

Voorts iets over de vraag, waarover de “bloedplenging” ging en door wien zij uitgevoerd werd. Wel, we zien nu de priester naderen; want door hem werd de “bloed-plenging” uitgevoerd. In feite had deze al plaats bij de besnijdenis, maar later door de priesterdienst in Israël, zoals bij de zondoffers, bij de brandoffers en bij de spijs- en drankoffers. Ge kunt dit lezen in Leviticus4. Verder geschiedde deze bloedplenging bij de buitengewone offeranden, o.m. bij de ver-bondsoffers, bij de wijdings offers, bij de ijver offers om de geslachtslinie zuiver te bewaren en te verzekeren; bij de moord-offers (bij “verslagenen” wanneer de moordenaar onbekend was gebleven); voorts bijde “reinigings-wetten”, wanneer men verontreinigd was door een dode aan te raken tijdens een veldslag); voorts bij melaatsen. bij wie alles was aangetast, zoals huizen, kleding enz.

Ten slotte denken we aan de bloedstorting, welke plaats had op de Grote Verzoendag. waarop de twee bokken stonden, de een om geslacht te worden en de andere, welke bestemd was om weg gezonden te worden naar de woestijn.

Voorts zien we de bloedplenging geschied bij Israël’s Paasfeest (de herdenking van Israël’s verlossing uit Egypte) en bij Israël’s Pinksterfeest, of ook genoemd “het feest der weken”, waarop het feestoffer werd gebracht. bestaande uit één geitebok ten zondoffer, uit 2 varren, een ram en 7 lammeren ten brandoffer met de bijbehorende spijsoffers, ja ook de “broden der eerstelingen”, deze werden niet geofferd, maar bewogen. (Lev. 23 : 18-21).

We herinneren u nog aan het feest der loofhutten, ook wel genoemd “het feest der inzameling” ter gedachtenis van het feit van Israëls tocht door de woestijn na de uitleiding uit Egypte’s diensthuis, het dankfeest voor de beëindigde oogst, waarbij men 7 dagen doorbracht in de gemaakte loofhutten en waarbij de bekende “waterplenging” plaats had. Dan ging de Hogepriester aan het hoofd van een priesterschaar en onder toeloop der feestgenoten naar de bron “Siloa”, waar de waterplenging plaats had met de gouden kruik en gevolgd werd door heel de menigte, die ’t uitjubelde; “Wij scheppen water met vreugde uit de fontein des heils!” Na weer enige offers hief men dan “de lofzang” aan, namelijk de psalmen 113 t/m 118, begeleid door gewijde muziek.

D.V. in een volgend nummer nog een en ander over de “bloedplenging”, welke plaats had bij het slachten van duiven, bij de schuldoffers en brandoffers en de spijs- en drankoffers en bij de buitengewone offers. Lezer(es)! Nu zijn de “schaduwdiensten” alle vervuld door en in het grote Offer van Jezus Christus! Maar hebt u dat volkomen Offer ook over üw schuldige ziel mogen inroepen en steeds weer bij vernieuwing? Och, rusten we toch niet. opdat het niet voor eeuwig te laat zal zijn!

Dr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen