Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Weent over uzelf.....

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Weent over uzelf.....

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

En Jezus, Zich tot haar kerende, zeide: “Gij dochters van Jeruzalem! weent niet over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen!”

Die wenende vrouwen van Jeruzalem zijn ons sympathiek. Immers, zij onderscheiden zich toch gunstig van de Joodse oversten en al die anderen, die met de Heere Jezus spotten. Bij deze vrouwen is er tenminste voor Jezus nog gewoon menselijk gevoel. En we zouden toch denken: dit wenen van die vrouwen moet Jezus toch wel een ogenblik verkwikt hebben. Hier spreekt menselijk gevoel, dat in de afgelopen nacht ten enemale scheen afgestompt. Na alle spotkreten, gesel- en kinnebakslagen maken deze tranen van medelijden toch een weldadige indruk. Ja, en toch: Jezus is van hun medelijden niet gediend. Integendeel! Hij wijst deze tranen af. Hij moet die wel afwijzen. Want deze tranen ont-eren Hem. Deze vrouwen zien in Hem een slachtoffer van het geweld, misschien wel een martelaar voor de goede zaak, maar zij verstaan allerminst, “dat zijzelf, door hun schuld, Zijn kroon hebben gevlochten en Zijn beker gevuld”.

Door hun beklag met Jezus tonen deze vrouwen zo duidelijk, dat ze Hem niet kennen, noch Zijn werk verstaan. Want Jezus is niet maar een ongelukkige misdadiger, of een martelaar voor een goede zaak, maar Hij gaat daarheen als het lam Gods, dat de zonde der wereld wegdraagt. Ook deze vrouwen erkennen Hem niet als de Gezondene des Vaders. Hun geklaag en geween is niet meer dan een uiting van oppervlakkige aandoening. En daarom: ten diepste betekent het geklaag van deze vrouwen voor de Heere smaad en lijden. Het is openbaring van ongeloof. Hun tranen mogen dan gevoelstranen zijn, maar het zijn geen geloofstranen.

En daarom wijst Jezus hen terecht: “Weent niet over Mij, maar weent over uzelf, en over uw kinderen!”

Deze vrouwen van Jeruzalem en met hen allen, die tranen schreien om Jezus uit medelijden zonder meer, keren in feite het evangelie om. De boodschap van het evangelie is toch niet, dat wij mededogen met Christus hebben, maar dat Hij het met ons heeft. Hij heeft onze ontferming niet nodig. Maar wij kunnen alleen van Zijn ontferming waarlijk leven.

En wanneer wij dat nu leren inzien, wanneer de Heilige Geest daarvoor ons oog ontsluit, dat wij alleen nog kunnen leven van Zijn vergevende liefde, och, dan vloeien de tranen van boetvaardigheid als vanzelf uit het verbroken hart. De tranen van droefheid naar God, die een onberouwelijke bekering tot zaligheid werken. Echte tranen van echte, evangelische droefheid. Tranen, nee, niet om de Man van smarten, maar om eigen, diepbedorven bestaan. Ja, en dan toch ook zoete tranen, liefde-tranen, bruidstranen, tranen van verwondering, van aanbidding van de mateloze liefde, die Jezus bewoog om deze smartenweg te willen maken.

Gevoelen we, dat de tranen van de vrouwen van Jeruzalem Jezus pijn gedaan hebben? Nee, hun tranen komen niet in Gods fles terecht. Weent met over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen.

Jezus ziet vooruit, de toekomst in, en Zijn hart is vol rouw en droefheid over het naderend gericht over Jeruzalem. Het klagen van die medelijdende vrouwen doet Hem nu al horen de jammerklachten van die vreselijke dag, als de Romeinen in het jaar 70 de heilige stad zullen binnendringen en een vreselijke slachting aanrichten, en buiten Jeruzalem zal een bos van kruisen oprijzen, waaraan duizenden Joden een afschuwelijke dood zullen vinden. En Jezus doorvoelt het in Zijn eigen smarten: als dit met het groene hout geschiedt, wat zal dan met het dorre geschieden?

Daarom: weent over uzelf en over uw kinderen?

Lezers: nu maar geen verdere toepassing meer! Zullen we bidden: “Heere, leer mij wenen om mijn zonden. En dan aan de voet van Uw kruis, Heere Jezus! Wenen: liefdetranen, bruidstranen uit een verbrijzeld hart!”

Heere, leer mij zo wenen! Leer het mij. Leer het ons. Leer het onze kinderen. Leer het ons door Uw Heilige Geest. Uit genade!

Zalig, die treuren: zij zullen vertroost worden. Met Christus!

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 maart 1988

Bewaar het pand | 6 Pagina's

Weent over uzelf.....

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 maart 1988

Bewaar het pand | 6 Pagina's