Zien op Jezus

De schrijver aan de Hebreën wekt zichzelf en alle gelovigen op alle last af te leggen, en de zonde die ons lichtelijk omringt, om dan met lijdzaamheid te lopen de loopbaan, die ons is voorgesteld.

En dan moet bij dat lopen in de loopbaan des geloofs het oog voortdurend gericht blijven op de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus!

“Jezus, Dewelke voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen en schande veracht.”

....Voor de vreugde, die Hem voorgesteld was.....

Deze woorden kunnen we op twee verschillende wijzen lezen.

Eerst zò: Jezus, Dewelke in plaats van, in ruil voor de vreugde, die Zijn deel was, het kruis heeft verdragen. Dat is ongetwijfeld de eerste bedoeling van deze woorden.

Een aangrijpende werkelijkheid! Dezelfde werkelijkheid, die de apostel Paulus beschrijft in Filippenzen 2: “Die in de gestaltenis Gods zijnde, geen roof heeft geacht Gode evengelijk te zijn, maar heeft Zichzelven vernietigd, de gestaltenis eens dienstknechts aangenomen hebbende, en is de mensen gelijk geworden....”

En in 2 Corinthe 8 : 9: “Want gij weet de genade van de Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was....”

Daar Hij rijk was! De vreugde was Hem voorgesteld. De vreugde lag voor Hem open als een uitgestrekte baan: de echte, diepe, volle, goddelijke vreugde. Maar Hij heeft er vrijwillig afstand van gedaan. De heerlijkheid, die Hij bij de Vader had, eer de wereld was, heeft Hij vrijwillig afgelegd.

De wereld lag onder Gods vloek. Zijn uitverkoren bruidskerk lag onder Gods vloek. Onder Gods verdiende vloek.

En vanuit de wereld was er geen weg meer tot God. En vanuit de gevallen mens was er geen weg meer tot God.

Maar toen is Christus afgedaald vanuit de hemel der heerlijkheid naar deze gevloekte aarde. De vreugde was Hem voorgesteld. De eeuwige vreugdebaan lag voor Hem open. Maar toen heeft Hij vrijwillig de smartenweg gekozen.

Zijn vreugdebaan werd een kruisbaan. Die kruisbaan begon in Bethlehem. En ze voert Hem door onbegaanbare diepten, door onpeilbare diepten van helse verlatenheid: Gol-gotha!

“Jezus, Dewelke voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen en schande veracht.”

Zoals we dit woord nu lazen, ging het over de vreugde, die Jezus in het verleden had, maar die Hij heeft geruild, ingeruild voor de kruisweg, voor de schandeweg.

Maar we mogen bij “de vreugde, die Hem was voorgesteld, ook denken aan toekomstige vreugde! En dan denken we aan de vreugde, die Jezus’ deel werd na Zijn lijdensweg, na Zijn verzoenend, borgtochtelijk lijden en sterven. Om de vreugde, die kwam, verdroeg Hij het kruis. De vreugde, die Zijn deel werd, omdat door Zijn Borgwerk Zijn Vader verheerlijkt is, al Gods deugden opgeluisterd, satan en alle doodsmachten verslagen, Zijn bruidskerk vrij gekocht.

Met Pasen gaat Jezus weer op een andere baan lopen: de vreugdebaan, de baan, die Hem was voorgesteld. De vreugdebaan, die op de Hemelvaartsdag voor Hem uitloopt in de troon van God...... en is gezeten aan de rechterhand van de troon van God.

De vreugdebaan! Hoe groot, hoe schitterend is Zijn eer, door ’t heil, aan Hem bewezen! Zo leeft de Vorst altoos; zo leeft Hij eindeloos! En eeuwig bloeit de gloriekroon op ’t hoofd van Davids grote Zoon!

Van de smartenweg is Jezus weer overgegaan op de eeuwige vreugdebaan. Hij heeft Zijn ziel tot een schuldoffer gesteld. En nu zal Hij ook zaad zien. Zijn eigen zaad. Zijn bruid, die Hij heeft liefgehad met een eeuwige liefde, die daarom getrokken wordt met goedertierenheid. Zijn bruid, wedergeboren, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het eeuwig blijvende Woord van God. On wederstandelijk getrokken uit de duisternis mag de bruid haar Bruidegom volgen. Ziende op Hem, als de overste Leidsman en Voleinder des geloofs. Afleggend alle last en de zonde, die haar lichtelijk omringd. Lopend de loopbaan, die haar is voorgesteld. Ziende op Jezus, almaar ziende op Hem, Die de vreugdebaan vrijwillig verliet, inruilde voor de kruisbaan, maar Die nu die kruisweg voor eeuwig achter Zich heeft.....en is geze ten aan de rechterhand van de troon van God.

Ziende Hem op de kruisweg, de smartenweg, de stervensweg gaan door het strijdperk van dit leven. Met Hem begraven worden in Zijn dood en met Hem opstaan in een nieuw leven. Het kruis, Hem dagelijks navolgende, vrolijk dragen, Hem aanhangende met waarachtig geloof, vaste hoop en vurige liefde. Om straks dit leven (hetwelk toch niet anders is dan een gestadige dood) om Zijnentwil getroost te verlaten en ten laatsten dage voor de rechterstoel van Christus zonder verschrikking te verschijnen.

Nietwaar, dit is voor ons afgebeden in het uur van onze doop?

Werd die bede al bij aanvang verhoord? Door lijden tot heerlijkheid. Via de kruisweg naar de eeuwige vreugde. Dat was de weg, die Christus ging.

En nu mogen de Zijnen volgen. Ziende op Hem! De kruisweg gaan in Zijn kracht. Achter Hem aan! Duizend maal struikelen en vallen. Omdat niet op Hem werd gezien. Maar toch telkens weer opstaan. Omdat Hij vasthoudt. En zo door lijden tot heerlijkheid! Ziende op Jezus!

Heere, houdt Gij mij vast, want ik kan U niet vasthouden! Schraag op Uw spoor mijn wankelende gangen! Daar strekt zich al mijn lust en liefde heen!

Geldt het echt van ons, van u en van mij? Ziende op Jezus?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen