Het manna, dat verborgen is

Die overwint. De dag van de overwinning nadert voor wie leerde luisteren naar hetgeen de Geest tot de gemeenten zegt. Voor degene, die door boetvaardigheid met de zonde leerde breken en ze toch nog niet te boven is.

Voor degene, die als vrucht van de wedergeboorte de wereld leerde verzaken, zijn oude natuur doden, om in een nieuw, godzalig leven te wandelen. Voor wie de Heere Jezus Christus mag aandoen, Zijn kruis op zich nemen en Hem navolgen. Voor wie, in de smeltkroes geworpen, leerde bidden:

“Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede“! Voor wie, door de Geest strijdend, de toevlucht leerde nemen tot het bloed en de dood, het lijden en de gehoorzaamheid van de Heere Jezus Christus.

Voor hen, het zijn al Gods strijdende kinderen, nadert de dag der overwinning, met alle heerlijkheid, daaraan verbonden.

En die heerlijkheid laat de Heere Zijn vaak zo vermoeide strijders in Zijn beloften toeschitteren. Hoor maar, hoe de Geest tot de gemeenten zegt: “Ik zal hen geven te eten van de boom des levens, die in het midden van het paradijs Gods is”.

“Zij zullen van de tweede dood niet beschadigd worden”.

“Ik zal hun de morgenster geven”.

“Zij zullen bekleed worden met witte klederen en Ik zal hun naam geenszins uitdoen uit het boek des levens en Ik zal hun naam belijden voor Mijn Vader en voor Zijn engelen”.

“Ik zal hen maken tot pilaren in de tempel Mijn Gods en zij zullen niet meer daaruit gaan; en Ik zal op hen schrijven de naam Mijns Gods en de naam der stad Mijns Gods, namelijk van het nieuwe Jeruzalem, dat uit de hemel van Mijn God afdaalt, en ook Mijn nieuwe naam”.

“Ik zal hun geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon” (Openb. 2 en 3).

Door al deze beloften wil de verheerlijkte Christus Zijn soms uitgeputte lijders en strijders weer nieuwe moed en kracht geven, opdat zij de goede strijd des geloofs zouden voortzetten tot het einde: de dag der overwinning!

Zo ook door de belofte van onze tekst: “Ik zal hem geven te eten van het manna, dat verborgen is”!

De Heere gaf aan Zijn volk in de woestijn manna te eten. Man-na; dat wil zeggen: “wat is dit toch”? Ja, wat was manna? De Heere Zelf noemt het in Exodus 16: brood, uit de hemel geregend. De dichter van psalm 78 noemt het “hemels koren”, “brood der Machtigen”.

Van dat manna gaf de Heere opdracht aan Aäron: “neem een kruik, en doe een gomer vol manna daarin; en zet die voor het Aangezicht des Heeren tot bewaring van uw geslachten”. En Aäron deed alzo.

En in Hebreen 9 lezen we: “Achter het tweede voorhangsel was de tabernakel, genaamd het heilige der heiligen, hebbende een gouden wierookvat en de ark des verbonds, alom met goud overdekt; in dewelke was de gouden kruik, daar het Manna in was, en de staf van Aäron die gebloeid had. en de tafelen des verbonds”.

En nu is het heiligdom, dat met handen gemaakt is, een tegenbeeld van het ware (Hebr. 9:24). De dienst van Mozes en Aäron was schaduwachtig. De ware Bedienaar van het heiligdom is de Hogepriester Christus (Hebr. 8:2).

Hij heeft ons het ware Brood uit de hemel gebracht. Hij is het Brood uit de hemel (Joh. 6:32,33). Hij, de Zoon van God, uit de hemel gedaald, is het levende manna, Hij heeft, als de ware Hogepriester, de gouden kruik van Zijn gekruisigde, maar opgewekte en verheerlijkte mensheid, met dit gegeven hemelbrood gevuld, binnengebracht in het hemels heiligdom. Christus is het verborgen Manna: de Gave des Vaders; de Zoon; God, te prijzen boven allen tot in eeuwigheid!

“Die overwint, Ik zal hem geven te eten van het manna, dat verborgen is”. Heerlijke belofte voor de kerk in het strijdperk. De Heere zal aan de overwinnaar een spijze geven, waarvan de wereld niet weet, en die nu door geen oog noch oor valt waar te nemen, omdat zij iets verborgens is, geestelijk, wonderlijk. Zij bestaat in de gunst Gods, die meer sterkt dan de uitgezochtste spijzen.

En die gunst heeft de Heere het heerlijkst betoond in de overgave van Zijn eniggeboren, geliefde Zoon in de vloekdood des kruises. En daarom: wie door een levend geloof aan Christus verbonden is, wordt deze onuitsprekelijke gunst Gods deelachtig. Christus is het Manna, en Hij geeft het Manna. Door Zijn Heilige Geest deelt Hij Zichzelf mee aan Gods gunstgenoten, en zo doet Hij hen delen in de gunst van Zijn Vader. Onze kant-tekenaars zeggen het zo: “Hier wordt beloofd de nadere gemeenschap met Christus, en genieting van alle geestelijke weldaden, ook van de heerlijkheid, die Hij ons heeft verworven....alzo het de Vader behaagd heeft dat in Hem al de volheid wonen zou en wij in Hem volmaakt zijn; Col. 1:19 en 2:9,10”.

Het Manna, dat verborgen is! Van dit hemelse Brood kunnen wij alleen waarlijk leven. Hier in beginsel en eens eeuwig volmaakt.

Zalig, die naar dit Brood leerde hongeren, Wie van dit Brood waarlijk smaak kreeg. Geef mij Jezus, of ik sterf; buiten Jezus is geen leven! Het Manna, dat verborgen is.

Nu nog verborgen, wat betreft de volle heerlijkheid en zaligheid van de gave van de liefde des Vaders.

Straks, na de strijd, zal de gouden kruik in het hemels heiligdom tenvolle opengaan en alle schatten uitstorten.

Dan zullen Sions kinderen verzadigd worden met dat hemels koren, met het brood der Machtigen: God uit God, Licht uit Licht. God is Liefde. God alles in allen!

Wat buigt gij u neder, o mijn ziel, en wat zijt ge onrustig in mij? Hoop op God! Zie op Zijn Christus!

Eet met de mond des geloofs van dit Brood des levens! De verzadiging komt!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen