Voor de jeugd

Beste jongelui!

We hoorden wat Nehemia tegenkwam op zijn inspectietocht. Het waren zonder meer bedroevende dingen. Ondanks dat men eerder beloofd had de vreemde vrouwen van zich weg te doen, was daarmee het kwaad toch niet uitgeroeid. We hebben jullie ook gewezen op het gevaar van de ““vermenging””. Wanneer de kerk met de wereld huwt, wordt de wereld echt niet kerks. Veeleer het omgekeerde. De wereldse dingen vinden gereder ingang dan hetgeen God in Zijn Woord geopenbaard heeft. De kinderen kenden de openbaringstaal niet meer. Wel de wereldtaal. Dat zijn zaken die nog maar al te veel gezien worden. De kinderen begrijpen de preken niet. Datgene wat de wereld zegt begrijpt men heel goed. Ieder die met de jeugd omgaat, komt deze dingen tegen. Bedroevende dingen. Voor een groot gedeelte ligt hiervan de schuld bij de ouders. Als men de kinderen niet opvoedt in de vreze des Heeren, dan moet men niet verwachten dat ze zullen gaan wandelen in de wegen des Heeren.

De brede wegen zijn veel gemakkelijker. Althans dat lijkt zo. Doch men vergeet dat ze uitlopen op het eeuwige verderf. Dat is al zo menigmaal gezegd. Het moet iedere keer weer worden gezegd.

Misschien merkt iemand op: Weet u wel in welk een tijd u leeft? Want het is nu een heel andere tijd dan in de dagen van Nehemia. Tegenwoordig moet men vreemde talen leren. Het is gewoon overheidsvoorschrift. Je kunt er niet van buiten.

Ik weet al deze dingen zeer wel. Je zou over de taal een heel onderwerp kunnen houden. Taal is op zichzelf een wonder. Want veronderstel dat we geen taal zouden kunnen spreken. Dan was er geen enkele vorm van communicatie. Dan was alle gemeenschap uitgesloten. Inderdaad is dat zo. Nu kunnen we door middel van de taal met elkander in gemeenschap treden.

Daar zijn ook veel verschillende talen. Niet alleen mensen spreken een taal, doch in de dierenwereld komt men dat ook tegen. Elke diersoort heeft weer een eigen taal. Een vogel spreekt anders dan een leeuw. En zo zou je door kunnen gaan. We staan daar meestal niet bij stil. Ik geloof niet dat het overbodig is om ook op deze dingen te wijzen. Geef er maar acht op. We leven nu in de vakantietijd. Velen trekken er op uit. Ga niet met dichte ogen en toegestopte oren door de wereld. Ik bedoel dit natuurlijk in geestelijk opzicht. Geeft acht op de verscheidenheid der talen, die de grote Schepper aller dingen zijn schepselen doet spreken.

Dat er in de mensenwereld zoveel verschillende talen zijn, is een gevolg van de zonde. Het vindt zijn oorsprong bij de torenbouw van Babel. Daar zal wel niet zoveel over worden nagedacht. Doch ook dat is een werkelijkheid. Wil men nu met elkander in gemeenschap treden dan moet men elkanders taal leren spreken. Als je alleen maar nederlands kent, zul je moeilijk met een Spanjaard in contact kunnen treden. Ik noem maar een voorbeeld. Het zou natuurlijk met velen te vermenigvuldigen zijn. Er worden in deze wereld wel meer dan duizend talen gesproken.

De jeugd moet tegenwoordig op de scholen verschillende talen leren. Daar zit het lezen van verschillende boeken aan vast. En de boeken die men lezen moet, zijn niet altijd van een verantwoord gehalte. En dat doet op den duur iets. Want men neemt al studerende en al lezend de inhoud mee. En wanneer de inhoud van laag niveau is dan mist dat op den duur zijn uitwerking niet. Men leert op deze wijze breder denken. Zo zegt men het althans. Het komt er zo nauw niet op aan. Wij moeten niet menen het alleen te weten. Alle mensen die anders denken, spreken en schrijven dan wij dat doen en gewend zijn, die kunnen toch ook wel gelijk hebben? Waarom niet eigenlijk? Doch hoe breder men gaat denken, hoe meer men aan diepte gaat verliezen. Vergeet dat niet. Je wordt met andere woorden gezegd: Hopeloos oppervlakkig. De grenzen worden steeds ruimer. En zonde is geen zonde meer. Alles is geoorloofd. Daar lijkt het al zeer veel op. En dan juist op het terrein van het huwelijk. Want daar gaat het toch over in dit schriftegedeelte.

Nehemia die als een goed regeerder vooruit zag - regeren is vooruitzien -twistte met het volk. Hij ging, zo kun je dat wel invullen, geweldig te keer. Twisten is maar niet een zachte waarschuwing geven. Nehemia was geen slappeling. Slappelingen zijn er altijd geweest. En die zullen er wel altijd blijven. Je komt ze zelfs in de bijbel ook tegen. Ik denk b.v. aan Eli, waarvan je lezen kunt in het begin van het eerste boek van Samuel. Hij had twee goddeloze zonen. Hij waarschuwde hen nog wel. Doch veel te zacht. De Heere nam het hem hoogst kwalijk ““dat hij zijn zonen niet eens zuur had aangezien””. Dat wil zeggen: Hij liet zijn ongenoegen over het wangedrag van zijn kinderen niet blijken. Hij gaf veel te veel toe. Zou dat tegenwoordig ook niet gebeuren?

Toegeven! Je kunt het toch niet weren of keren. De tijd is nu eenmaal zo. We geven zo gemakkelijk ““de tijd”” de schuld, om onszelf van alle schuld vrij te pleiten. Dat kan misschien in uw omgeving gelukken, omdat velen met hetzelfde probleem zitten en ten deze ook dezelfde taal spreken. Men is het dan goed met elkander eens. De tijd doet het. Doch wie denkt zichzelf echter de tijd te kunnen verschuilen, onttrekt zich wel heel gemakkelijk aan zijn verantwoordelijkheid. Want vergeet niet, als je gelijk krijgt van je omgeving, dan heb je het nog niet van God gekregen. En daar zullen we toch eenmaal allemaal verantwoording voor moeten afleggen. En als we dan schuldig bevonden worden, terwijl we hier nooit in de schuld zijn gekomen, dan ziet het er zonder meer slecht uit. Want God laat niet met zich spotten. Daar Nehemia dit goed begreep en uiteindelijk het welzijn van het volk zocht, daarom trad hij zo zeer tegen hen op. Want als hij met de overtreders twistte, dan bleef het niet alleen bij woorden. Hij plukte hen het haar uit. Stel je voor. Degenen die aangepakt werden moesten weten wat zij gedaan hadden. Hij deed nog veel meer. Want hij vloekte en sloeg hen. Rake klappen werden uitgedeeld. Wie niet horen wilde, moest het dan maar voelen. Als hij in deze tijd geleefd had, zou men het zeker niet genomen hebben. Want slaan en hardhandig optreden is helemaal uit den boze. Dat de boosheid er door bevorderd wordt, dat ziet men niet. Of liever: dat wil men niet zien. Als er staat dat Nehemia zelfs vloekte, dan moet daar niet het misbruiken van Gods naam onder worden verstaan. Men zou er uit kunnen lezen dat Nehemia gewoon stond te vloeken, zoals dat tegenwoordig zoveel gebeurt. Dat is een zeer grote zonde. Het is zonde tegen het derde gebod. Een zonde die God zelfs met de dood te straffen bevolen heeft. Al past de overheid deze straffen niet meer toe, al is het misbruiken van Gods naam zelfs geoorloofd verklaard, moet men toch wel blijven bedenken, dat wie zich er aan schuldig maakt, spot met zijn leven. Want men komt toch eenmaal voor God te staan, en dan zal de doodstraf op een heel vreselijke wijze voltrokken worden, en dan door God. Want dan wordt men voor eeuwig verwezen naar die plaats, waarvan men hier zegt, niet te willen komen.

Als je geweten zegt, dat het vloeken in je leven ook gebeurd is, dan is er gelukkig nog vergeving voor die zonde te verkrijgen, wanneer men ze de Heere belijdt. Hij vergeeft dan die vreselijke zonde, terwille van Zijn Zoon, die uit oorzaak van ““Godslastering: des doods schuldig is verklaard, opdat Godslasteraars in het gericht Gods vrijgesproken zouden kunnen worden. Dat is het wonder van de genade, die alleen bij God te verkrijgen is. Wie in dit wonder delen mag door het geloof, kan zich alleen maar verwonderen over de goedertierenheden des Heeren. Doen jullie dát wel eens?

Het vloeken van Nehemia is een vloek uitspreken in de naam des Heeren tegen het volk dat zich de vloek des Heeren waardig had gemaakt.

Hij deed hen ook zweren dat zij hun zonen niet meer geven aan de dochteren van die heidense volken en dat zij voor hun dochteren geen mannen zouden nemen van die volken die met God en Zijn gebod geen rekening hielden.

Je zou het ook zo kunnen zeggen: Nehemia heeft op een Gode welbehagelijke wijze tucht uitgeoefend bij het oude bondsvolk. Tucht is een woord dat nog bestaat. In de kerk moet de tucht gehandhaafd worden. Dat is een gulden regel, die maar al te weinig in acht genomen wordt. Zou daar mogelijk de oorzaak niet liggen dat het in de kerken zulk een nare zaak is? Ik geloof het zeker! Tucht is geen zaak om de mensen kwijt te raken, zoals men dat wel eens denkt, doch om ze te behouden. De tucht is medisch van aard. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Dat is een spreekwoord dat zeker ook hier opgaat. Laat een ieder daar eens over nadenken. Een nuttige bezigheid, dacht ik, in de vakantietijd. De hartelijke groeten van jullie aller vriend,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen