Voor de jeugd

Beste jongelui!

Als jullie dit onder de aandacht krijgen, zijn de vakanties weer voorbij. Daar is in de vakantietijd heel wat gebeurd in de wereld. Verschrikkelijke dingen als we denken aan de oorlogen die er gevoerd worden, de honger die geleden wordt, en de rampen die verschillende gebieden overkomen, en de slachtoffers bij duizenden opeist.

Het is allemaal nog buiten onze grenzen gebleven, en dan dreigt het gevaar dat we aan al die dingen gewend raken. We horen en zien het en we geloven het wel. We leven inmiddels rustig door. Het blijft nog buiten onze deur.

Dat neemt echter niet weg dat de tijden zeer ernstig zijn. Kortom, het hele leven is ernstig. We leven maar één keer. En dat leven kan ook kort zijn.

Zeer kort zelfs. Niet alle mensen worden 80 jaar en ouder. Er zijn er ook die nog geen achttien jaar worden en jonger sterven. En sterven betekent altijd dat we God moeten ontmoeten. Daar wordt door de meesten geen rekening mee gehouden. Dat doet men in de wereld niet. Die gaat de kerk voorbij. Die leeft bij de olympische spelen of andere vermakelijkheden, die in overvloed geboden worden. Dat zijn de góden van deze tijd, waar de massa voor buigt. Daar wordt geld en goed, ja het leven aan opgeofferd. En als men dan nooit aan God gedacht heeft, hoe zal men dan voor Hem kunnen bestaan? Wie nog in de bijbel gelooft, weet dat dit niet kan. En dat Zijn oordeel vreselijk is.

Ik hoop echter dat mijn lezers hun vermaak niet in dit leven zullen zoeken, in de dingen die voor de eeuwigheid geen waarde hebben, of het zou alleen in het negatieve moeten zijn. Het is beter als men zijn vermaak heeft leren krijgen in de dienst van God en als het leven mag in het hart: “Uw liefdedienst heeft mij nog nooit verdroten.” Wie de Heere uit liefde dienen mag, heeft een vermaak in Zijn Woord. Dat te onderzoeken en dat te overdenken, is geestelijk eten, dat smaakt. Dat zullen jullie wel weten, ik hoop vanuit de praktijk. Want het kan je krachtens opvoeding zijn bijgebracht, terwijl je uit de praktijk er niets van weet. Zo zijn er helaas ook velen. Als jullie de echte lust nog missen om de Heere te vrezen, dan is er altijd nog om te vragen. Vragen staat vrij. En God zegt in Zijn Woord, dat degenen die nederig naar Hem vragen, Zijn wegen zullen leren.

We zijn met elkaar aan het denken over de Samaritaanse vrouw. We hebben jullie iets verteld over de landstreek Samaria. Over het volk dat daarnaar genoemd is: de Samaritanen. Ook de verhouding tussen de Joden en de Samaritanen is ons onder de aandacht gebracht. Die was niet best. Integendeel! Die was zeer slecht. Doch Jezus moest er doorheen. Dat is op zichzelf een wonder van Goddelijke liefde. De Samaritanen zaten echt niet op Hem te wachten. Wie doet dat eigenlijk wel? Niemand van nature. En ondanks dat ook nu niemand op Hem zit te wachten gaat hij toch nog door de wereld. Een Hem hatende wereld, te midden van Hem hatende mensen. Hij doet dit om te zoeken en zalig te maken datgene wat verloren is. Is dat ons al een wonder geworden? Want wij liggen allemaal verloren. Dat is de ontzaggelijke werkelijkheid waarin elk mens van nature zich bevindt. Wie daar achter komt zal het zeker een wonder vinden, dat Jezus JEZUS is, dat is een Zaligmaker van zondaren.

Zaligmaken dat is Zijn levenswerk op aarde geweest. En dat is nog Zijn werk, al is Hij thans niet meer lichamelijk op de aarde. Hij doet dat nu door Zijn Woord en Geest. Denk daar maar eens over na.

Terwijl Jezus door Samaria ging kwam Hij in een stad van Samaria, genaamd Sichar. Volgens een bijbelse encyclopedie betekent het woord Sichar: Dronken, dwaas. Dat zijn wel betekenisvolle woorden. Want je zelf dronken drinken is een dwaas werk. Als de drank is in de man, dan is de wijsheid in de kan. Dat is een oud spreekwoord, dat ook nu nog wel eens overdacht mag worden. Want de drankverslaving is een hedendaags kwaad, dat veel is onder de mensen. En niet alleen de drank. Ook de drugs. De zinnen van jonge mensen en ook ouderen, worden er door beneveld en het lichaam wordt er door verwoest. Daar kan niet genoeg voor gewaarschuwd worden. En denk niet dat deze zaken onder ons niet gevonden worden. Want het komt in de beste kringen voor. God beware er ons voor.

De stad genaamd Sichar, lag dicht bij Sichem. Dat is ook een plaats die in de bijbel meer dan eens genoemd wordt. Je komt hem in Gen. 33:18-20 al tegen. “En Jacob kwam behouden tot de plaats Sichem, welke is in het land Kanaän, als hij kwam van Paddan Aram; en hij legerde zich in het gezicht der stad.” Dat wil zeggen: In de buurt van die plaats. “En hij kocht een deel des velds, waarop hij zijn tent gespannen had, van de hand der zonen van Hemor, den vader van Sichem, voor honderd stukken geld; en hij richtte aldaar een altaar op, en noemde het: De God Israels is God.” Volgens Jozua 24:32 zijn daar de beenderen van Jozef begraven, de lie-velingszoon van Jacob. Want dit stuk land was aan de nakomelingen van Jozef tot een erfenis gegeven. Zo staat het ook in Joh. 4:5: “Hij kwam dan in een stad, genaamd Sichar, nabij het stuk land, hetwelk Jacob zijn zoon Jozef gaf”.

Bij die stad was een bron. Men ging er van uit dat die door Jacob in zijn tijd reeds gegraven is, waarom de bron de “Jacobsbron” genoemd werd. Het was een heel gewone waterbron. Wij kunnen ons de betekenis daarvan eigenlijk maar moeilijk voorstellen. Want water is een van eerste levensbehoeften.

Doch in onze huizen zijn allemaal kranen. Het water loopt bij een ieder zo maar uit de muur. Gemakkelijker kan het niet. Wie zich wassen wil zet de kraan open en het water komt van zelf. Wie drinken wil verricht dezelfde handeling, en hij kan zijn dorst lessen. Doch in die tijd was het heel anders. Iedereen was op een bron aangewezen. En die waren lang niet overal. Dergelijke dingen komen in de onderontwikkelde landen nog voor. Je kunt dat zien in de krant dat mensen in de rij staan, om een emmer water te bekomen. Wij kunnen ons zoiets haast niet voorstellen. Ik geloof toch dat het zijn nut kan hebben om ook daar eens aan te denken, om te waarderen de voorrechten waarin wij boven velen delen.

Als Jezus door Samaria moest gaan, komt Hij dus in de stad Sichar, en Hij zette Zich neer bij de Jacobsbron. Jezus gezeten bij de Jacobsbron, doet mij een zeer wonderlijke combinatie van woorden aan de hand. Want Jezus Zelf is de “Levensbron”. Hij is de Bron van alle leven. Wat dat betekent, zal uit het vervolg wel blijken. Doch ik geloof dat het goed is, als jullie daar nu al over gaan denken, dat, namelijk de Levensbron “Jezus”, zich neer gezet heeft bij de Jacobsbron. Wie uit die Bron drinken mag, en dan denk ik weer aan de betekenis van de naam van de stad Sichar: “dronken, dwaas”, die wordt ook dronken. Dronken niet van wijn, maar van liefde. Dat is een wonderlijke dronkenschap, Wie daar weet van heeft wordt voor de wereld voor dwaas gehouden, terwijl dat de ware wijzen zijn. Dronken mensen lopen dikwijls te zingen. Zij kramen dan allerhande dwaasheid uit. Je kunt, als je zulke mensen ziet en hoort, er alleen maar medelijden mee hebben, dat zij zo ver gekomen zijn, en dat door eigen schuld.

Doch die geestelijk dronken zijn, zingen ook wel eens: “Hoe groot is Uw goedgunstigheid! Hoe zijn Uw vleug Ten uitgebreid! Hier wordt de rust geschonken; Hier wordt ‘t vette van Uw huis gesmaakt; Een volle beek van wellust maakt hier elk in liefde dronken. Bij U, HEER’! is de levensbron; Uw licht doet klaarder dan de zon, Ons ‘t heug’lijk licht aanschouwen. Wees die U kennen mild en goed, En toon d’oprechten van gemoed Uw recht waar z’op vertrouwen.”

Wonderlijke zaken. Hoe wonderbaar is Uw getuigenis. De ene gedachte roept de andere op. Sichar: dronken, dwaas. De Jacobsbron: natuurlijk water, nuttig en nodig. Doch je wordt er niet dronken van. Je kunt er wel schoon van worden en door drinken er van opknappen. Doch de Levensbron, “Jezus”, overtreft alles en allen. En daar moeten wij het van hebben.

Of de Jacobsbron nog bestaat, weet ik niet. Het is alleen een natuurlijke bron geweest, die een lang bestaan gehad heeft. Doch het bestaan van die bron is toch altijd maar tijdelijk. Doch de Levensbron “Jezus”, bestaat nog. En dat is een eeuwige Bron. Die droogt nooit op. Hij is altijd levend en fris. Zalig zijn degenen die via de Jacobsbron bij de Levensbron mogen terecht komen. Dat is dan in dit artikel gebeurd. Ik hoop dat jullie er mogen vertoeven. Want je kunt nergens beter verkeren dan bij deze Bron. Hij geeft water ten eeuwige leven. Op degenen die daar dronken van worden, kun je alleen maar jaloers zijn. Jullie aller vriend

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen