Voor de jeugd

Beste jongelui!

“Ik ben het, die met u spreek”. Dat zijn woorden van de Heere Jezus. Die hebben de vorige keer nog al wat aandacht gekregen. Hebben zij ook onze aandacht gehad? Want Hij spreekt altijd. Hij doet dat op alle mogelijke wijzen. We hebben daarop gewezen. Hij sprak eerst tot die vrouw. Dit had tot gevolg dat die vrouw ook tot Hem ging spreken. Zo kwam het tot een spreken “met” haar. Hij heeft tot die vrouw veel meer gezegd, dan Johannes ons meedeelt. Hij heeft haar ganse leven bloot gelegd. Hij heeft “ontdekkend” tot haar gesproken. Dat kan ten diepste Hij alleen. Want Hij weet onfeilbaar wat er leeft in de mens. Hij weet ook onfeilbaar wat er leeft in mij en jou. Dat die vrouw naar Hem luisterde, is een wonder te achten. Haar oren waren geopend. Dat deed de Heere, zonder dat die vrouw dit allemaal netjes kon omschrijven.

Haar ogen waren ook geopend. Want zij heeft gezegd: “Ik zie, dat Gij een profeet zijt.”

Deze twee wonderen gebeuren nog, als de Heere met ons in gesprek treedt. Hij opent dan de oren en de ogen, ook het hart. Ja, alles gaat open. Gebeurt dat nu bij elk mens? Neen, dat gebeurt alleen bij diegenen die van eeuwigheid tot de zaligheid uitverkoren zijn. Doch daar heeft deze vrouw van te voren niets van geweten. Niemand weet dat van te voren. Dat is een verborgenheid. En de verborgen dingen zijn voor de HEERE onzen God. Doch de geopenbaarde zijn voor ons en onze kinderen. Dat brengt voor ons een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Want als de Heere tot ons spreekt door Zijn woord, of op welke wijze ook, en het wordt door ons niet ter harte genomen, dan is het onze eigen schuld, als we verloren gaan. Terwijl als we het ter harte nemen, het een gevolg is van Gods vrijmachtig welbehagen.

We kunnen dan vanuit onze arglistigheid wel proberen om God de schuld te geven, als we blijven die we zijn, doch dan komt daarin alleen onze aangeboren vijandschap in tot openbaring. We kunnen daarin volharden tot onze dood toe. Doch dan zullen we het moeten opgeven, als Hij zal zeggen: Gij hebt niet gewild..... Dan zal het geweten dit “Zijn spreken” moeten beamen. We kunnen met onze onwil ons nooit verschuilen achter onze onmacht, hoewel de mens dit altijd weer zoekt te proberen.

Als Zijn woorden door ons ter harte worden genomen, dan komen we er achter wie we zijn. Dan worden we ontdekt. Datgene wat voor mensen verborgen is, en wat we nooit tegen mensen zullen vertellen, dat wordt ons dan door Hem verteld. Het wordt dan ook “als waarheid” aangenomen. Weten jullie daarvan? Dan kom je niet als een nette jongen of meisje uit de bus, doch als een grote zondaar. En daar is de Heere Jezus nu juist goed voor. Hij is niet gekomen om rechtvaardigen tot bekering te roepen, maar zondaren.

Jezus heeft tot die vrouw niet alleen ontdekkend gesproken, doch ook bevrijdend, al staat ook dit niet met zoveel woorden in het evangelie van Johannes beschreven. Doch het gehele verband toont dit aan. Zo doet de Heere dat nog. Zijn ontdekkende woorden beschamen ons. En Zijn verblijdende woorden, het evangelie, verblijden ons. De zonden hebben droefheid tot gevolg. Te horen dat er bij de Heere vergeving te verkrijgen is, maakt “ontdekte zondaren” alleen maar blij.

Terwijl Jezus bezig was met deze vrouw te spreken, en deze vrouw bezig was met Jezus te spreken, kwamen de discipelen terug, uit de stad. Zij waren eten wezen kopen. Dat was ook nodig. De mens heeft niet alleen een ziel, maar hij heeft ook een lichaam, dat zijn behoeften kent. Zij zullen blij geweest zijn, dat zij voldoende eten hebben kunnen kopen, om hun Meester er mee te kunnen voeden. Ook dat is een wonder. Want de Heere Jezus, die God is, en aan niets behoefte heeft, Die Zelf alles geeft, heeft mens willen worden, en heeft als mens behoefte aan eten en drinken gekend.

Wij hebben daar ook behoefte aan. Gelukkig dat het onder ons nog voldoende te verkrijgen is. Daar denken we meestal niet aan. Hoevelen zijn er niet die aan het allemodigste gebrek hebben? Zij moeten honger lijden en komen niet zelden van de honger om. Dat wij nog voldoende te eten hebben, dat hebben we niet verdiend. Dat mag ook wel eens worden overdacht. We zeggen dit wel. Doch om dit te beleven hebben we ook al weer genade nodig. We zijn in alles van de Heere afhankelijk.

Zij zien dat Jezus met een vrouw sprak. En dan nog wel met een Samaritaanse, terwijl zij niet wisten hoe slecht deze vrouw was. Want dan zouden zij zich nog meer verwonderd hebben. Dat zij zich verwonderden behoeft ons niet te verwonderen, als je weet hoe de verhoudingen lagen in die tijd. Want het werd als onbehoorlijk geacht om in het openbaar met een vrouw te spreken. En dat gebeurde nu. De discipelen werden er stil van. Hun monden vielen dicht. Ze hebben er een ogenblik naar staan te kijken. Jezus spreken met een vrouw. Hoe kan dat? Past dat wel? Dergelijke vragen speelden zich af in hun hoofden. Doch niemand durfde Hem iets te vragen of te zeggen. “Nochtans zeide niemand: Wat vraagt gij? Of: Wat spreekt gij met haar?” Dat zij niets durfden te zeggen of te vragen, omtrent Zijn spreken met deze vrouw, getuigt van eerbied voor de Heere Jezus. Zij hadden nog nooit enig kwaad in Hem kunnen ontdekken. En daarom durfden zij nu ook niets kwaads te vermoeden, al was deze vrouw in hun ogen toch een “vreemde vrouw”.

Wij leven nu in een andere tijd. Dat mannen met vrouwen spreken, vinden wij heel gewoon. Niemand zal zich daar over verwonderen. Toch is het spreken met “vreemde vrouwen” niet altijd zonder gevaar. Ik denk hier aan hetgeen Salomo zegt in Spr. 23:26-34: “Mijn zoon, geef Mij uw hart, en laat uwe ogen mijne wegen bewaren; want een hoer is een diepe gracht; en een “vreemde vrouw” is een enge put; ook loert zij als een rover, en zij vermenigvuldigt de trouwelozen onder de mensen. Bij wien is wee, bij wien, och arme! bij wien gekijf, bij wien het geklag, bij wien wonden zonder oorzaak, bij wien de roodheid der ogen? Bij degenen die bij de wijn vertoeven, bij degenen die komen om gemengden drank na te zoeken. Zie den wijn niet aan, als hij zich rood vertoont, als hij in de beker zijn verve geeft, als hij rechtop gaat; in zijn einde zal hij als een slang bijten, en steken als een adder; uwe ogen zullen naar “vreemde vrouwen” zien, en uw hart zal verkeerdheden spreken; en gij zult zijn gelijk een die in het hart van de zee slaapt, en gelijk een, die in het opperste van de mast slaap.”

Ik geloof hier met een ernstige waarschuwing te doen te hebben, bijzonder aan het adres van jonge mensen. Daar is tegenwoordig veel verslaving. Dat brengt jongens en meisjes op plaatsen, waar men niet behoort te komen. Waar gedronken en gegokt wordt. Waar men tot daden komt die levensgevaarlijk zijn. Dat er onder bepaalde omstandigheden “afstand” in acht genomen wordt, lijkt mij altijd nog een verstandige zaak. Wees voorzichtig als het over omgang met “vreemde vrouwen” gaat. Menigeen is daardoor al in een enge put en in een diepe gracht van ellende terecht gekomen.

Niettemin is het Jezus toevertrouwd om met “vreemde vrouwen” te spreken. Hij doet dat nooit met enige kwade bedoeling. Integendeel. Hij is niet gekomen om te “verderven”, maar om te “behouden”. Daar is de Samaritaanse vrouw een voorbeeld van. Laat dit ons tot lering strekken. Ik moet weer gaan eindigen. Jullie aller vriend

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen