Bijna behouden en toch verloren

Kleine dingen zijn groot. Zo worden ze als we zien ons zondaar-zijn, onze gelijkheid met ieder ander. Het is de genadige God Die onderscheid maakte. Ik zeg: wat was die vrouw van Lot beweldadigd. Ze was door het geloof van haar man geheiligd. Ook zij werd door de hand van een engel getrokken uit Sodom. De Heere Zelf zette ook haar op weg naar Zoar - de plaats van het behoud. Wie durft die dingen klein te noemen? Veracht de dag der kleine dingen nooit! Ze kunnen eeuwig tegen u getuigen.

Lots vrouw is niet in Zoar gekomen. Dat lag niet aan de Heere. Hij heeft geen lust in de ondergang van een mensenkind. De oorzaak van het niet komen in Zoar lag bij Lots vrouw. Ze ging achter haar man aan, en toen was er dat achterom kijken, die ene blik naar achteren en....ze werd een zoutpilaar.

Zij ging in tegen het uitdrukkelijke bevel van de Heere. Hij had gesproken: “behoud u om uws levenswil; zie niet achter u om, en sta niet op deze ganse vlakte”. Lots vrouw stond toch stil en ze keek toch achterom. Hoe erg is dat indien we ingaan tegen het bevel van de Heere, de God Die juist is genegen tot ons behoud. Dan kunnen we nooit zeggen dat de Heere niet ons behoud heeft gewild.

Die ene blik, dat omzien van Lots vrouw zegt heel wat. Dat geeft aan haar innerlijke gesteldheid. Ze laat erdoor in haar hart kijken. Allereerst bewijst ze erdoor dat ze twijfelt aan Gods waarachtigheid. Het oordeel zou komen over Sodom, maar Lots vrouw weet niet of het inderdaad komt. Och wat komt die vrouw nu dichtbij ons. Hoe kunnen ook wij Gods waarachtigheid in twijfel trekken. De Heere komt met Zijn toezeggingen, met Zijn belofte van vergeving der zonde en van eeuwig leven en dat om Christus’ wil. De Heere komt met de aankondiging van het grote gericht. Hij komt, Hij komt om de aarde te richten. We zullen allen staan voor de rechterstoel van Jezus Christus; en de mens twijfelt eraan, we denken zo maar: zou het wel waar zijn? Weet u wat wij, die de vader leugenen zijn toegevallen, dan doen? We maken de waarachtige God tot een leugenaar. Over die zonde zullen we niet moeten heenspringen, maar ernstig belijden voor Gods aangezicht.

Dat omkijken van Lots vrouw zegt nog meer. Ook dit: ze was niet los van Sodom. Alles wat van Sodom was, had haar hart. Daarom kon ze op dat beslissende moment Sodom niet loslaten. Ze vond niet in de Heere haar rijkdom en geluk, maar in dat wat van beneden, van de wereld is. Waarlijk - ze kon niet zingen: “welzalig zij, die in Hem hun heil, hun hoogst geluk beschouwen”. God was voor haar niet geworden de Bron van het hoogste goed.

De Heere Jezus heeft gesproken: “Gedenkt aan de vrouw van Lot”. Hoeveel te meer geldt die oproep juist vandaag. De dagen van Lot zijn weergekeerd. Het is eten en drinken en vrolijk zijn. De geest van de tijd heeft menig kerkmens te pakken. Wat kunnen we God en wereld combineren; wat kunnen we halfslachtig zijn; wat kunnen we twee heren dienen.

Het Evangelie is radikaal. Dat plaatst ons niet voor een en en, maar voor een of of. Niemand kan twee heren dienen. Hoe is het in uw leven? Kunt u loslaten? Vergeet u hetgeen achter is? Door wedergeboorte en waarachtige bekering kunnen we loslaten. Zo openbaren zich altoos die twee. Daardoor zeggen we: weg wereld en weg aardse schatten. Daardoor wordt God de Bron van het hoogste goed, God de Fontein van heil dat nooit vergaat, God Die Zijn Zoon gaf, Christus Jezus. In Hem, door Hem een schat van zegeningen, rijkdommen die nooit vergaan. Het ware geloof leert alles op de juiste waarde te taxeren. De schatten van beneden halen niet bij de schatten van de Heere Jezus. Gidsen die toeristen leiden langs de Dode Zee wijzen steevast op pilaren. De een zegt: dat is ze; en de ander zegt: neen, dat is ze. Op de duur lacht iedereen. Maar de ernst blijft: Lots vrouw bijna behouden en toch verloren.

Christus is de Behouder. Aan de voet van het kruis op Golgotha daar is behoud, eeuwig behoud. Spoed u om uws levenswil, sta niet stil, zie niet achterom. Hier is Gods spreken tot u. De bewogen God, de barmhartige God.

’t Zal toch niet van u gelden: bijna behouden en toch verloren? Dan zal het Tyrus en Sidon verdragelijker zijn in de dag van het oordeel.

Bijna behouden en toch helemaal verloren. Wat is dat erg!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen