De jaarwisseling

Het is een goede zaak bij de jaarwisseling achterom te zien. We moeten niet zomaar voorthollen en voortleven alsof er niets is gebeurd. Er ligt weer een heel jaar achter ons. Er is in dat achterliggende jaar heel wat gebeurd. Op wereldniveau valt er heel wat te melden. Teveel om in ons blad allemaal te beschrijven. In dit artikeltje willen wij slechts enkele dingen aan-stippen. We denken aan de vele doden die er gevallen zijn bij de strijd in Rwanda. Er wordt nog steeds gestreden in Joegoslavië, waar ook Nederlandse militairen een gevaarlijke taak hebben. In de voormalige Sovjetunie is met militair geweld ingegrepen om een republiek die de zelfstandigheid had uitgeroepen weer in het gareel te krijgen. Er zijn nog steeds spanningen in het Midden-Oosten. De zogenaamde mensenrechten worden op grote schaal geschonden. Zonder vorm van proces worden mensen gevangen gezet en soms gemarteld. Honger en gebrek zijn ook het achterliggende jaar werkelijkheid geweest. Aan het eind van het jaar moeten we niet alleen op wereldniveau achterom zien. Het is noodzakelijk en gepast ook in het persoonlijke leven dit te doen. De een heeft andere dingen meegemaakt dan de ander. Er kunnen vreugde volle zaken zijn geweest in uw leven, maar ook verdrietige dingen. Hoe hebt u dat alles verwerkt? Was er bij vreugde echte dankbaarheid in het hart? Mocht u er iets van beleven niets verdiend te hebben dan de eeuwige toom Gods? Wie oog mag krijgen voor deze werkelijkheid dat de rechten van de mens sinds de diepe val in Adam liggen in de eeuwige rampzaligheid, zal verwondering kennen over de hemelhoge goedheid Gods jegens albedervers. Hoe dieper ontdekking, hoe meer verwondering over de onbegrijpelijk grote goedheid Gods. Hoe was het in verdrietige omstandigheden? Mocht er geduld zijn in tegenspoed? Of hebt u de vuisten gebald? Misschien niet uitwendig, maar wel in uw hart. Of is er sprake geweest van een doffe berusting?

Bij de jaarwisseling dient ook bedacht te worden dat de Heere Zijn Woord weer heeft laten uitdragen. Daarin heeft de Heere Zijn handen ernstig, welmenend en steeds opnieuw uitgebreid naar wederstrevers. Vele malen hebt u de prediking weer kunnen beluisteren. Er is gelezen in het Woord Gods. Het zaad van het Evangelie is weer gezaaid. Waar is het bij u gevallen? Is het gevallen bij de weg? Hebben de vogelen des hemels het zaad weggepikt? Sprak u direct uit de kerk al weer over allerlei zaken die niets met de Heere en Zijn Woord te maken hebben? Dwaalden tijdens de preek uw gedachten al af? Is het terechtgekomen op steenachtige plaatsen? Was er terstond blijdschap bij het horen van het Woord Gods zonder de droefheid over de zonde naar God te kennen die een onberouwelijke bekering werkt tot zaligheid? Als verdrukking of vervolging zou komen dan zal blijken dat er geen diepte van aarde is. De godsdienstige plichten worden alleen waargenomen voorzover maatschappelijke en aardse belangen daar niet mee strijden. Hoe zal het gaan als u van baan moet veranderen omdat de zondag in het geding komt? Hebben we het er voor over wanneer principes geld gaan kosten? Kwam het zaad terecht tussen de doornen en de distelen? Hebben de zorgvuldigheden van dit leven, de beslommeringen en zorgen van dit aardse bestaan ervoor gezorgd dat het zaad verstikte? Heeft de verleiding des rijkdoms bewerkt dat het zaad werd verstikt? Of mocht het door genade vallen in door God wel toebereide aarde? Mocht er sprake zijn van wortelvorming naar beneden en van groei naar boven zodat er vruchten gedragen mochten worden? De vrucht des Geestes is liefde. Liefde tot God vanuit de liefde die de Heere Zelfheeft uitgestort in het hart. En liefde tot de naaste. Moet het niet eerlijk gezegd worden dat het soms voorkomt dat Gods kinderen anderen in de gemeente zo gemakkelijk verloren kunnen laten gaan? Wanneer wordt er met anderen gesproken? Wanneer worden anderen opgezocht? Weent ons hart bij het zien van jongeren en ouderen die maar voortwandelen op de brede weg? Jong en oud, wat heeft de verkondiging van het Woord uitgewerkt? Het is een van tweeën. Of een reuke des doods ten dode of een reuke des levens ten leven. Jongeren mochten weer catechetisch onderwijs ontvangen en hebben ook de prediking kunnen horen. Heeft het vrucht mogen afwerpen?

Is het ook uw beleving bij de jaarwisseling: Alweer een jaar voorbijgesneld? Gods Woord zegt het zo: “Wij vliegen daarheen”. We spraken eens een heel oude man en die zei het zo: Ik ben er maar een ogenblikje geweest. Het leven is zo voorbij. De Bijbel zegt: “Er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven”. Er staat niet tussen dat er een tijd om te leven is. Waarom niet? Omdat de levenstijd zo ontzettend kort is. Rekenen we daar wel mee? Kennen wij het gebed: “Leer ons alzo onze dagen tellen dat wij een wijs hart bekomen?” Een wijs hart mag rekenen met de kortstondigheid van het leven. Een wijs hart mag iets beoefenen van het vreemdelingschap op deze aarde. Zie bij de jaarwisseling deze vraag eens eerlijk onder ogen: Voel ik mij nog steeds thuis in deze wereld of mag er iets zijn van het vreemdeling-zijn op deze aarde?

Bij de jaarwisseling wordt niet alleen achterom gezien, maar ook vooruit gezien. Er zijn mensen die bijna hun hele agenda al weer gevuld hebben als de jaarwisseling aanbreekt. Er moet weer zoveel gedaan worden. Plannen zijn gemaakt. Het geldt ook de kinderen. Zij moeten in het nieuwe jaar weer naar school. Er moet weer huiswerk gemaakt worden. Misschien is het de vraag hoe het zal gaan op school. Zal ik wel overgaan? Zal ik wel slagen? Ook de moeders hebben weer hun taak te vervullen. Veelal komt op hen het leeuwendeel van de opvoeding neer. Maar ook de vaders hebben een taak en plaats in de opvoeding. Hoe zal het gaan? Zullen de kinderen luisteren? Zullen zij de kerk niet de rug toekeren? Zullen zij geen eigengekozen wegen gaan? Zal de opvoeding gezegend worden? Dan is dat alleen aan den Heere te danken. Ouders doen immers zoveel verkeerd. De opvoeding is zo gebrekkig. Ik hoop tenminste dat u het zo mag beleven of voor het eerst zo mag gaan beleven. We hopen van harte dat de kinderen op school mogen beleven zonder de Heere niets te kunnen doen. Maar dat dit ook door hen beleefd zou mogen worden wanneer zij naar de kerk gaan en de prediking beluisteren. Zonder de Heere wordt het echte luisteren niet gevonden. Hij wil erom gebeden zijn. Hij wil gezocht zijn in de weg der middelen. Dat het gebed opstijge: Heere, dat ik Uw stem in mijn hart mag horen. Zou u daarvoor de prediking willen gebruiken.

Er moet het komende jaar weer zoveel gedaan worden. Ook het ambtelijke werk zal weer verricht mogen worden. De vraag zal leven: Zal het vrucht mogen afwerpen? Zal het gezegend worden? Dat we als ambtsdragers onze afhankelijkheid van de Heere mogen beleven. Zonder Hem kan er in het nieuwe jaar niets gedaan worden. Zegene de Heere de ambtelijke arbeid die dan weer verricht mag worden tot eer van Zijn Naam en tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk.

Jong en oud dienen ook in het nieuwe jaar te bedenken dat een ding nodig is. De Heere zegt in Zijn Woord: “Vreest God en houdt Zijn geboden, want dat betaamt alle mensen”. Eenmaal moeten wij ons werk en al wat wij bijéénvergaderd hebben achterlaten. Een ontzettende werkelijkheid het ene nodige niet te kennen. Ten diepste als een dwaas geleefd te hebben. Geleefd te hebben zonder de tere en kinderlijke vreze Gods te kennen. Het worde nood en schuld in uw leven. De toltenaars-bede stijge op. Het is genade alleen iets of meer te mogen kennen en beoefenen van de vreze Gods ook in het nieuwe jaar. Wat ook verandert in uw omstandigheden, de Heere blijft eeuwig Dezelfde. Een blik vooruit bij de jaarwisseling. Gods volk heeft toekomst. Hen wacht de eeuwige gelukzaligheid. Wat er ook gebeuren zal in dit leven. Hen is geen gemakkelijke reis beloofd. Zij zullen verdrukking ondervinden in dit leven. Maar zij mogen ook goede moed hebben. Want de vijanden zijn overwonnen vijanden. Het heeft op Golgotha geklonken: “Het is volbracht”. De Zaligmaker heeft over de vijanden getriomfeerd. Als Overwinnaar is Hij opgestaan uit dood en graf, is Hij ten hemel gevaren en zit nu aan de Rechterhand des Vaders totdat Hij zal wederkomen om te oordelen de levenden en de doden. Voor Gods kinderen komt de eeuwige gelukzaligheid. Dat is hun toekomst. Mag u er weleens naar verlangen? Mag u weleens moe zijn van de zonde rondom u en in u? Woorden schieten tekort om te omschrijven wat de gelukzaligheid zal zijn. Nooit meer zondigen. Nooit meer zichzelf bedoelen. Eeuwig ter ere Gods mogen leven. Eeuwig en volmaakt de Heere bedoelen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen