De jaarwisseling

Wereldgebeuren

Er ligt weer een heel jaar achter ons. Er is in dat achterliggende jaar heel wat gebeurd. Een goede zaak om aan het einde van een jaar eens terug te zien. Op wereldniveau valt er heel wat te melden. Teveel om in ons blad allemaal te beschrijven. In dit artikeltje willen wij slechts enkele dingen aanstippen. Na jarenlange strijd is er een vredesakkoord gesloten over Joegoslavië. Het is echter onzeker of dit akkoord stand zal houden. Er zijn nog steeds spanningen in het Middenoosten. Ieder was geschokt door de moordaanslag op premier Rabin van Israel. Wat zullen de gevolgen zijn? Zal er vrede met Syrië komen? De zogenaamde mensenrechten worden op grote schaal geschonden. Zonder vorm van proces worden mensen gevangen gezet en soms gemarteld. Honger en gebrek zijn ook het achterliggende jaar werkelijkheid geweest.

Kerkelijk leven

Ook kerkelijk gezien ligt er een veelbewogen jaar achter ons. De synode heeft vergaderd in Zierikzee. Belangrijke beslissingen werden genomen. Met name denken wij aan de benoemingen aan de Theologische Universiteit in Apeldoorn. We willen de benoemden van harte sterke, wijsheid en de onmisbare zegen des Heeren toewensen. Moge de arbeid die verricht wordt in Apeldoorn tot rijke zegen gesteld worden. Nieuwe benoemingen betekenen ook een afsluiting. Hoogleraren van wie wij zelf ook college hebben gehad zullen terugtreden. Het laat ons zien dat niemand hier zijn plaats zal blijven innemen. Ten diepste toont ons dit dat niemand hier een blijvende stad heeft.

Persoonlijk leven

Het is noodzakelijk en gepast ook in het persoonlijke leven terug te zien. De een heeft andere dingen meegemaakt dan de ander. Er kunnen vreugdevolle zaken zijn geweest in uw leven, maar ook verdrietige dingen. Zo kan de kinderzegen ontvangen zijn, maar het is ook mogelijk dat u gestaan hebt aan de geopende groeve van een geliefde man of vrouw. Bij anderen heeft zich een ernstige ziekte geopenbaard. Spanning en onzekerheid hebben soms zo onverwacht hun intrede gedaan. De vraag leeft: Hoe zal alles verder gaan? Hoe zal het zijn als ik voorgesteld God zal worden? Kan het met mij ooit nog in orde komen? Zou er voor mij nog genade zijn? Het moge spreken dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken. Paulus mocht het van zichzelf zeggen: “Waarvan ik de voornaamste ben”. Dan kan het nog voor zeer grote zondaren die in hun gezonde dagen niet naar de Heere gevraagd hebben en nu tot Hem worden uitgedreven met een verbroken hart en een verslagen geest. De Heere is immers een Waarmaker van Zijn Woord. Hij wil gezocht, gebeden en gesmeekt zijn. Hij maakt het waar: “Want een iegelijk die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden.”

Verwerking

Veel kan er gebeurd zijn in uw leven. Hoe hebt u dat alles verwerkt? Was er bij vreugde echte dankbaarheid in het hart? Mocht u er iets van beleven niets verdiend te hebben dan de eeuwige toom Gods? Wie oog mag krijgen voor deze werkelijkheid dat de rechten van de mens sinds de diepte, val in Adam liggen in de eeuwige rampzaligheid, zal verwondering kennen over de hemelhoge goedheid Gods jegens albedervers. Hoe dieper ontdekking, hoe meer verwondering over de onbegrijpelijk grote goedheid Gods. Hoe was het in verdrietige omstandigheden? Mocht er geduld zijn in tegenspoed? Hebt u alles aan de Heere mogen overgeven? Hebt u het verdriet in Zijn handen mogen leggen? Of hebt u de vuisten gebald? Misschien niet uitwendig, maar wel in uw hart. Of is er sprake geweest van een doffe berusting?

Prediking

Bij de jaarwisseling dient ook bedacht te worden dat de Heere Zijn Woord weer heeft laten uitdragen. Daarin heeft de Heere Zijn handen ernstig, welmenend en steeds opnieuw uitgebreid naar wederstrevers. Vele malen hebt u de prediking weer kunnen beluisteren. Er is gelezen in het Woord Gods. Het zaad van het Evangelie is weer gezaaid. Mocht de prediking weerklank vinden in uw hart? Heeft het wat uit mogen werken? Mocht er toepassing zijn door de onwederstan-delijke en krachtdadige werking des Heiligen Geestes? Wellicht hebt u in de adventstijd over Johannes de Doper horen prediken. Hebt u de inhoud van de naam Johannes leren verstaan? De naam Johannes betekent: De HEERE is genadig. Hoe is dat mogelijk? Dat is alleen mogelijk door het werk van de

Zaligmaker Die in de weg van lijden en sterven de genade heeft verworven. Genade wordt gegeven aan mensen die dat totaal niet verdiend hebben. Er is een veelheid van genade bij de Heere te vinden. Op het gebed wordt die genade geschonken. Er is ontdekkende genade, armmakende genade, opzoekende genade en vertroostende genade. Het is genade wanneer de Heere in Zijn trouw ontrouwen die afgeweken waren weer opzocht. Het is genade wanneer Gods kinderen iets mogen kennen van het verlangen naar de wederkomst van Christus. Dan zal er geen zonde meer zijn. Dan zal Gods kind tot in eeuwigheid geen ongerechugheid meer bedrijven. Dan een eeu wige en volmaakte heiligheid. Hier blijft de verzuchting: “Och, of nu al wat in mij is Hem preez’.” Dan zal alles eeuwig de Heere loven en prijzen. Ziel en lichaam zullen op de jongste dag herenigd worden. Dan zal ten volle de wens verkregen zijn: Eeuwig en volmaakt leven ter ere Gods.

Nederland

In ons vaderland hebben de ontwikkelingen niet stilgestaan. Ontwikkelingen al verder bij de Heere en Zijn Woord vandaan. De zondag wordt al meer bedreigd. We zouden enerzijds kunnen zeggen dat gelukkig niet alle zondagen de winkels open mogen zijn, maar anderzijds moeten we toch ook constateren dat het aantal zondagen dat de winkels open mogen zijn is verruimd tot twaalf. Dat zijn er principieel gezien twaalf teveel. We vrezen dat de ruimere openingstijden ’s avonds een aanslag zullen betekenen op het gezinsleven met name van kleine winkeliers. Wat het gezin betreft zien we een ontwikkeling naar een toestand waarin andere, onbijbelse vormen van samenleven en samenwonen gelijk gesteld gaan worden aan het gezin. Kwetsende reclame-uitingen komen al meer voor. Indien gespot zou zijn met islamitische waarden en begrippen zou een storm van protest . ' zijn opgestoken. Nu lijkt alles gewoon door te kunnen gaan. Men ontziet zich niet om bijbelteksten of begrippen ontleend aan de Bijbel te misbruiken voor reclamedoeleinden. Waar gaan we als land en volk heen? Laten wij ons protest op gepaste wijze horen? Maken deze zaken benauwd en drijven ze uit in de binnenkamer?

Vreemdelingschap

Is het ook uw beleving bij de jaarwisseling: Alweer een jaar voorbij gesneld? Gods Woord zegt het zo: “Wij vliegen daarheen”. Een wijs hart mag rekenen met de kortstondigheid van het leven. Een wijs hart mag iets beoefenen van het vreemdelingschap op deze aarde. Jakob mocht door genade een wijs hart hebben. Staande voor de farao mocht Jakob het zeggen: “De dagen der jaren mijner vreemdelingschappen zijn honderd en dertig jaren; weinig en kwaad zijn de dagen der jaren mijns levens geweest, en hebben niet bereikt de dagen van de jaren des levens mijner vaderen in de dagen hunner vreemdelingschappen.” Zie bij de jaarwisseling deze vraag eens eerlijk onder ogen: Voel ik mij nog steeds thuis in deze wereld of mag er iets zijn van het vreemdeling-zijn op deze aarde? Vreemdelingen vallen op. Zeker in deze tijd gaan vreemdelingen zich al meer onderscheiden van andere mensen. Hoe komt dat? Omdat land en volk zich al verder van de Heere en Zijn dienst verwijderen. Dan gaat het steeds meer opvallen indien Gods Woord in alle zaken tot een Lamp voor de voet en een Licht op het pad is. Dan is er onderscheid wanneer het gaat over de zondag en de mening over het gezin. Dan kan met niet aan alles meedoen wat kleding en mode betreft.

Balans van ons leven

Het is een goede zaak de balans van uw persoonlijke leven eens op te maken aan het einde van het jaar. Wat heb ik gedaan? Wat heb ik nagelaten? Welke goede dingen mochten er zijn? Welke zonden werden er bedreven? In het boek van J. Bout over het leven van Matthew Henry getiteld: “Een getuigen van het Licht” lezen wij hoe Henry over zichzelf oordeelt aan het einde van het jaar. Aan het einde van het jaar 1691 schreef hij: “Ik ben aan het einde van een jaar gekomen, maar mijn werk is nog niet af. Veel heb ik verzuimd ten opzichte van de besteding van mijn tijd en het doen van mijn plicht, veel verkeerd gedaan en weinig uitgevoerd. Weinig ben ik in genade opgewassen, hoewel ik veel barmhartigheid van God heb ontvangen. Veel gaven zijn niet wel besteed! Het is alleen het bloed van Christus dat alles tussen mij en mijn God moet vereffenen. Dat is het rustpunt van mijn kostbare ziel.” Aan het einde van het jaar 1697 schrijft Henry: “Ik heb dit jaar voldeindigd! Ik klaag niet over de Heere, maar over mijzelf en over mijn ellendig hart. En wat mijn klachten nog doet toenemen, is het feit dat ik al zo dikwijls over mijn zonden heb geklaagd en niet verbeterd ben. Mijn toevlucht is tot het bloed van de Heere Jezus Christus dat van alle zonden reinigt en tot het nieuwe verbond, waarin mijn behoud ligt.” Aan het einde van het jaar 1701 klaagt Henry opnieuw over zijn verdorvenheid, over het verwaarlozen van zijn tijd en over weinig zegen op zijn prediking. Enkele zinnen wil ik u doorgeven: “Klagen moet ik over mijn verdorvenheid; het smart mij zo traag te zijn in het goede te doen. Wat het eerste betreft, ben ik als een rokende vlaswiek en ten opzichte van het andere als een gekrookt riet. Voortdurend vol met ijdele gedachten! Veel van mijn stille gebeden zijn zondig, krachteloos, doordat ik verstrooid ben en zonder indrukken. Het vleselijke en alles wat het vlees aangaat, neemt mijn ziel in tot verdoving van de geest en tot het nalaten van de dingen die des Geestes zijn. Een groot deel van de tijd heb ik verwaarloosd, niet op de juiste wijze waargenomen, want anders zou ik meer gevorderd zijn met mijn verklaring van de evangelist Johannes. De zonde omringt mij zo gemakkelijk! Het goede dat ik wil, doe ik niet! Ook betreur ik mijn tekortkomingen en gebreken in mijn ambtelijke werk. Mijn gebeden zijn zo koud en ongevoelig, ik spreek niet duidelijk genoeg over de Goddelijke zaken en ik neem ze ook niet ter harte. Ach, hoe groot is mijn nalatigheid in heilige zaken!” Tenslotte nog enkele zaken die Henry schreef aan het einde van het jaar 1702: “Zo belijd ik ook mijn tekort in het preken. Ik voel me er zo onbekwaam toe; zo koud zo harteloos, wat het lot van mijn medemens aangaat. Heere, erbarm U mijner! Oorzaken tot dankbaarheid zijn er te over! Gezondheid en kracht werden mij geschonken. Zo menigmaal hebt Gij mijn ziel ondersteund. Zo dikwijls heb ik moeten overdenken wat een grote genade het is, dat ik niet verzonken ben in die verschrikkelijke modderpoel van de zonden.” Ootmoed, zelfkennis en dankbaarheid klinken door in de oudejaarsavondoverdenkingen van Matthew Henry. De Heere doe het ons ook beleven aan het einde van het jaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen