Meditatie

‘t Zal u bekend zijn: hier is de vraag van de discipelen aan de Heere Jezus vlak voor Zijn hemelvaart. Weldra zal Hij opvaren om Zijn ambtelijke arbeid in het hemels heiligdom aan te vangen. Op dat moment komen de elf met die vraag aangaande het Koninkrijk in Israël. Vroeger zei ik: foei toch discipelen, bent u drie jaar met de Heere Jezus omgegaan, is Hij na Zijn opstanding nog niet veertig dagen bij u gebleven en komt u dan nog met vleselijke dingen; hebt u nu nog niet die schone droom kunnen loslaten? Zoveel onderwijs gehad en nog dat vastklampen aan die vleselijke verwachting. Wat een pijn moet uw vraag de Heere Jezus gedaan hebben. Is dat nu het resultaat van al Zijn onderwijs? Daarna zei ik tot de gemeente: het roept hier om Pinksteren, om de uitstorting van de Heilige Geest, Die leidt in alle waarheid. Dan sterft een mens aan al z’n vleselijke verwachting, aan alles wat van het vlees, onze gevallen staat, is. Dan wordt een vleselijk mens geestelijk en al meer geestelijk.

Vandaag zeg ik het zo niet meer. Nu zeg ik: die vraag van de discipelen is legitiem. Het is een verwachting op grond van het Woord. De Oudtestamentische profetieën spreken van de wederoprichting van het Koninkrijk in Israël. O zeker - met de hemelvaart is er de troonsbestijging. Jezus Christus is de Koning. Wat glans, wat majesteit, hebt Gij die vorst bereid. Hij Die Zich zo vernederd had, is door Zijn Vader uitermate verhoogd. “Zit aan Mijn rechterhand”. Evenwel - Christus is nog niet tenvolle verhoogd. U hebt geleerd op de catechisatie: de vijf trappen van Christus’ vernedering en de vier van Zijn verhoging. De laatste trap van Zijn verhoging wacht nog. Dat is Zijn wederkomst. Dan zal Hij Davids troon beklimmen. Dan wordt Hij de zichtbare Koning op heel de aarde. “In Zijn dagen zal de rechtvaardige bloeien, en de veelheid van vrede, en Hij zal heersen van de zee tot aan de zee, en van de rivier tot aan de einden der aarde.”

U moogt van mij weten, dat ik dezelfde vraag als die van de discipelen, de Heere gesteld heb. O neen - ik schroom er niet voor om te belijden dat ik hetzelfde antwoord als dat aan de discipelen gekregen heb. Het waarom ervan meen ik begrepen te hebben. Zouden wij weten het ogenblik van de volkomen verhoging van de Heere Jezus, we zouden tot vlak voor dat moment zorgeloos, vleselijk en misschien wel goddeloos leven. De toebereiding voor die dag zouden we uitstellen tot vlak voor Zijn wederkomst. Nu moeten we elk moment bereid zijn. Dag en nacht waken en bidden. Want Hij komt als een dief in de nacht. In de ure waarin u meent dat Hij niet komt. Daarom is het: bekeert u, bekeert u. Opdat die dag u niet overvalt. Wat een bewogenheid van de Heere om Zijn dag ons niet bekend te maken. Wel - als Hij deze nacht komt, kunt u Hem zonder verschrikken ontmoeten? Is Hij uw Borg, uw Middelaar, uw Zaligmaker geworden? Straks zal Hij onze Rechter zijn. Hoe vreselijk als u geen acht hebt gegeven op Zijn roepen, op Zijn lokken, op Zijn nodigen.

Al weten we de dag van Christus volkomen verhoging niet, toch is er wel toegespitste verwachting. Ik kan u wijzen op al die dingen waarvan de

Schrift zegt: “het zal zijn in het laatst der dagen”. Ik kan u wijzen op 3000 jaar Jeruzalem. Mijn gedachten gaan echter naar die dag bijna vijftig jaar geleden: 14 mei 1948 werd Israel weer een zelfstandige staat. Dat was dus na zo’n 2500 jaar. Immers toen Nebukadnezar in 586 voor Christus Jeruzalem innam, was het afgelopen met Israëls zelfstandigheid. Waarlijk - wat geschiedde in 1948 was tenvolle wonder. De God van Israel baande eerst de weg van de tichelovens van farao, en toen van de gasovens van Hitler naar Kanaan. De Heere dacht aan Zijn erfvolk. Vanwege Zijn verbond met Abraham. Oud-testamentische beloften gingen in vervulling.

De vraag is wel: was 1948 een jubeljaar. Van rabbijnen kreeg ik verschillende antwoorden. Rabbijn Soetendorp hoorde ik op de nieuwjaarsdag van ‘94 zeggen: “dit is een jubeljaar”. Toen heb ik de conclusie getrokken: men weet niet wanneer er een jubeljaar is.

Zou 1948 een jubeljaar geweest zijn dan zou dat inhouden dat de Heere Jezus twee jaar voor de aanvang van onze jaartelling geboren zou zijn. ‘t Zou eveneens betekenen dat ook 1998 een jubeljaar is. Het veertigste jubeljaar dan van de Nieuw-testamentische bedeling. Zal Israel dan wederlevend worden? Ik bedoel geestelijk: de opstanding door de Geest, waarvan Ezechiël profeteerde? Dat zal wat zijn wanneer de Messias, de Heere Jezus, Zich openbaart aan Israël, en Israel als de oudste zoon thuiskomt.

Er zijn veel vragen waarop geen antwoord is. Een chiliast wil ik - m.i. naar het Woord - niet zijn. God gaat altijd de weg van het wonder. Zo was het bij de eerste komst van de Heere Jezus. Zo zal het zijn bij de tweede komst. Zo is het ook persoonlijk: als Hij komt in het leven van een mens.

Nu is slechts éé zaak belangrijk: bent u door het wonder van Boven onderdaan geworden van de grote Koning? Dan is dit zeker: dat u uitziet naar Zijn wederkomst en volkomen verhoging. Dat vloeit vanuit de liefde voort!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen