Meditatie

De apostel Petrus haalt in zijn brief woorden aan van de profeet Jesaja. Jesaja heeft gezien de sterfelijkheid en de vergankelijkheid van alle vlees. “Alle vlees is gras en al zijn goedertierenheid als een bloem des velds. Het gras verdort, de bloem valt af, als de Geest des HEEREN daarin blaast; voorwaar, het volk is gras. Het gras verdort, de bloem valt af’. Daartegenover heeft Jesaja ook gezien het blijven van het Woord van de Heere. Dat Woord blijft, ja het blijft tot in der eeuwigheid. Het wankelt niet, het wijkt niet, zelfs geen duimbreed. Het houdt stand, het blijft recht overeind.

We gaan de reformatie herdenken. Wat een weldaad, wat een zegen de drie sola’s. Hoe was het goud verdonkerd. Niet meer sola gratia. De mens moet het werk van Christus completeren. Niet meer sola fide. Men was aangewezen op de zeven sacramenten van de roomse kerk. De sacramenten waren zaligmakend. Niet meer sola scriptura. ‘t Was geworden sola ecclesia. Als men maar rooms was dan kwam het goed. Wat dat laatste sola van de reformatie betreft - u weet, dat wie betrapt werd op het hebben van een Bijbel, die ging naar de brandstapel, en met dezulke de Bijbel. De inquisitie was genadeloos. Houd er rekening mee dat de besluiten van het concilie van Trente nog recht overeind staan. Het “anathema sit...”, het “vervloekt zij...” is nog nooit herroepen. Eén concessie heeft Rome gedaan. Het hebben van de Bijbel is niet meer strafbaar. Het is nuttig, maar niet noodzakelijk. Dus niet sola scriptura. Vandaag lukt het satan niet meer om alle Bijbels in het vuur te krijgen. Daarom is hij listig veranderd van tactiek. Zou het wel waar zijn wat in de Bijbel staat. De Bijbel is geschreven door mensen. Dat menselijke element moet er eerst uitgehaald worden. Ik denk aan de eerste bladzijde van de Bijbel. Och, zegt men, dat van het paradijs is inkleding. Zo heeft men de Bijbel een beetje aantrekkelijk willen maken. Echter wie komt aan Adam komt aan de tweede Adam. De plaats waar de Schrift Adam zet en de plaats waar Christus staat zijn met elkaar verbonden. Wie Adam verheft, ziet over Christus heen. Wie de val van Adam ontkent, houdt Jezus Christus slechts over als mens, als voorbeeld, meer niet. ‘t Is opmerkelijk dat boeken die dergelijks verkondigen, geen lange levensduur hebben. Ze komen uiteindelijk bij het oud papier terecht. Echter - het Woord van God blijft, zelfs tot in der eeuwigheid. Daar zorgt de God van het Woord Zelf voor. Opdat elk geslacht dat Woord zou hebben. Het is het wonder van Gods liefde dat het Woord op de kansel ligt. Het is evenzeer het wonder van Gods liefde dat u zelf het Woord moogt hebben. Dat Woord dat u wijs kan maken tot zaligheid. Begeert u om zalig te worden? Ik vermoed dat u daar volmondig ja op zegt. Dan komt nu de vraag; u leest zeker veel in het Woord? Misschien is uw antwoord: och wat zal ik zeggen, ik heb er vaak geen tijd voor. Nu dan is dat eerste een leugen. Want het Woord is het middel om zalig te worden. Wie dat middel laat liggen, moet niet verwachten zalig te worden. Lieve lezer, zit u veel met een geopend Woord en gevouwen hadden daarboven? Er staat toch in dat Woord dat het door Woord en Geest zal geschieden.

Zingt u nu met uw hart: “Uw Woord kan mij ofschoon ik alles mis, door zijne smaak en hart en zinnen strelen”? O dat Woord is zo eerlijk. Het zegt mij precies in welke diepte ik door eigen schuld ben terecht gekomen. Doch dat Woord zegt mij ook in welke diepte Gods Zoon is afgedaald, en dat om verloren zondaren uit de kuil van modderig slijk te verlossen. Weet u - u kent wel dat weegschaaltje van vroeger bij de apotheker - wel als dat ene schaaltje naar beneden ging dan kwam het andere omhoog. Hoe lager het ene hoe hoger het andere. Zo is het geestelijk ook: hoe dieper ik hoe hoger Christus. Het Woord noemt al mijn namen: zondaar, al Gods geboden zwaar en menigmaal overtreden, verdorven, vijand, schuldenaar. Hoe meer ik daar amen op leer zeggen, des te schoner wordt Christus, en des te gepaster en des te noodzakelijker en des te dierbaarder. “En hun ogen opheffende zagen zij niemand anders dan Jezus alleen.” Het vleesgeworden Woord, de Middelaar, de Zaligmaker, de Borg. Hoe vol is het Woord van Hem, van Genesis tot Openbaring toe. ‘t Is hier als bij een jongen die verliefd wordt op een meisje. O wat hijgt hij naar de ontmoeting. Hij wil alles van haar weten, en als hij een foto van haar heeft, o neen - die stopt hij niet achteloos weg, die laat hij niet slingeren. Ik zie hem zitten op z’n kamer met die foto in de hand, fluisterend: “o liefste, o mijn liefste!” ‘t Is niet anders als de liefde van God in ons hart wordt uitgestort. O ik begrijp best indien we het Woord dichtlaten. Ik wil niet mijn beeld zien zoals het getekend wordt in de Schrift. Bovendien - satan wil helemaal niet dat ik het Woord ter hand neem. Hij zou een onderdaan kunnen kwijtraken. Doch om uws levens wil - neem het Woord, en lees, lees biddend. Want het is en blijft sola scriptura, en dat Woord houdt stand in eeuwigheid, en zal geen duimbreed wijken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen