Leven en werken van Ds. W.C. Lamain (1)

Inleiding

We willen in ons blad enige aandacht geven aan het leven en werk van Ds. W.C. Lamain omdat er zeker onder de ouderen lezers zijn die zijn prediking met zegen beluisterd hebben. Zelf heb ik meerdere mensen gesproken die hem gehoord hebben in Nederland voordat hij naar de overzijde van de Atlantische Oceaan is vertrokken. Later is hij meerdere malen teruggeweest in ons vaderland om op vele plaatsen het Woord Gods uit te dragen. Achter op het pas verschenen boek over zijn leven en werk staat dat hij geen kerkmuren kende. Dit geeft ons vrijmoedigheid in korte bijdragen enkele zaken uit het nu pas verschenen boek weer te geven. Ds. Lamain heeft zevenendertig jaar in Noord-Arnerika mogen arbeiden. Hij was geliefd bij degenen die graag een bevindelijke preek beluisteren.

Franse afkomst

De naam Lamain is geen Nederlandse naam. Deze naam verwijst ons naar Frankrijk en geeft gelegenheid iets uit de geschiedenis van Frankrijk naar voren te brengen. Het voorgeslacht van Ds. Lamain is afkomstig van de Franse hugenoten, dus de voorvaderen van de bekende predikant stammen niet uit Nederland, maar zijn van Franse afkomst. Op l juli 1695 heeft een voorvader van Ds. Lamain zich laten inschrijven in Rotterdam als vluchteling uit Frankrijk om des geloofs wille. Hij was afkomstig uit een dorpje ten zuidwesten van Parijs en was 24 jaar toen hij in Rotterdam arriveerde. In Frankrijk waren er diverse golven van vervolging geweest. Het is de eeuwen door waar gebleken wat de Zaligmaker heeft uitgesproken tijdens Zijn omwandeling op aarde. De strijdende Kerk zou in de wereld verdrukking hebben. Christus Zelf is vervolgd geworden, ook Zijn volgelingen zijn vervolgd geworden. Velen zijn in de loop der eeuwen de marteldood gestorven of op een wrede wijze met het zwaard of op een andere wijze gedood. Wie enigszins thuis is in de kerkgeschiedenis weet dat er in augustus 1572 tijdens de beruchte Bartholomeusnacht in Parijs tussen de vijf- en tienduizend hugenoten wreed werden vermoord. Veel hugenoten vluchtten. Na deze eerste uittocht volgde spoedig een tijd van rust. Maar in 1685 braken er opnieuw vervolgingen uit. Een tweede stroom van vluchtelingen kwam op gang. Hieronder was dus ook de voorvader van Ds. Lamain. Terwijl we over deze vervolgingen schrijven, vermenigvuldigen onze gedachten. Ook in Nederland zijn er vervolgingen geweest. Ook in ons land hebben de brandstapels gerookt. In onze tijd zien we dat er al minder begrip is voor een levensovertuiging gegrond op Gods Woord.

De verdraagzaamheid jegens christenen wordt minder. Wat zal ons, wat zal onze kinderen en kleinkinderen nog te wachten staan? Ons vaderland heeft een lange traditie als het gaat over het gastvrij opvangen van hen die om der wille van hun geloofsovertuiging vervolgd werden. Dit geldt tot in onze dagen toe. Er zijn immers nog landen waar christenen hun leven niet zeker zijn. Ook aan hen dient gastvrij onderdak verleend te worden. Op deze wijze is dus het voorgeslacht van Ds. Lamain in ons land terechtgekomen. Alles onder de voorzienigheid van God. Sinds 1824 woonde het geslacht Lamain in Zeeland, in de plaats Kamperland.

Godvrezende betovergrootmoeder

In 1878 verscheen een boekje over de betovergrootmoeder van Ds. Lamain, Neeltje van Noppen, getiteld: “Het godvruchtig leven en sterven eener beproefde christin.” Het was geschreven door haar zoon en schoonzoon. Zij had al jong indrukken van dood en eeuwigheid. Op 25-jarige leeftijd ondervond zij wat in Psalm 116 staat: ‘De banden des doods hadden mij omvangen, en de angsten der hel hadden mij getroffen; ik vond benauwdheid en droefenis. Maar ik riep den Naam des HEEREN aan, zeggende:

Och HEERE. bevrijd mijn ziel.’ De Heere openbaarde Zich aan haar hart met deze woorden: ‘Zie, het lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt.’ Zij mocht zien op de Heere Jezus. Een deur der hoop was haar ontsloten. Maar ze was zeer bekommerd of die dierbare Heiland haar Deel wel was. na veel worstelingen heeft het Gode behaagd Zijn Zoon in haar te openbaren. Zij kreeg zo’n vrijmoedige toegang tot de Vader in Christus door de Heilige Geest, dat zij kon zeggen: ‘Abba, Vader!’ Waar hoorde de betovergrootmoeder van Ds. Lamain kerkelijk bij? Neeltje van Noppen en haar man sloten zich aan bij de Afscheiding in 1836. Neeltje overleed in de ouderdom van zesentachtig jaar. De Heere heeft Zijn beloften die Hij aan haar gedaan had vervuld. Het was haar beloofd dat haar zaad menigvuldig zou wezen. Zij zou een talrijk nageslacht krijgen. Dikwijls was ze echter bevreesd voor een vroegtijdige dood. Ook toen haar zevende kind geboren stond te worden was ze bevreesd te zullen sterven. Maar de Heere troostte haar vanuit Zijn Woord: In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.’ Ook haar was beloofd dat zij in ouderdom ten grave zou komen. Ze zou dus een hoge leeftijd bereiken. Bij haar overlijden waren er in totaal hon-derdvijfenzestig kinderen, klein- en achterkleinkinderen. De Heere heeft Zijn beloften waargemaakt. Beloften geven werkzaamheden aan de troon der genade. We denken hierbij aan Psalm 119 vers 25 (berijmd):

Gedenk aan ’t woord gesproken tot Uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven;

Dit is mijn troost, in druk mij toegelegd;

Dit leert mijn ziel u achteraan te kleven;

Al ’t geen Uw mond aan mij had toegezegd. Gaf aan mijn hart vertroosting, geest en leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen