Bidden en werken! (13)

Met ijver en lust heeft men zich gezet tot het werk. Maar het verzet bleef niet uit. Onbegrijpelijk zouden we zeggen. Men is immers in de weg van de Heere en men werkt in opdracht van Hem. We dienen steeds te bedenken dat het werk van de Heere op vijands grondgebied wordt gedaan. De satan is de overste van de wereld; hij is de grote tegenstander. Hij haat het werk van de Heere en hij weet dat daardoor zijn ondergang komt. De satan zal het onderspit delven, vandaar dat hij blijft tegenwerken waar het ook kan. Nooit zal hij dit nalaten en aan werkers ontbreekt het hem niet. De Heere heeft er in dienst, maar de satan ook.

We hebben van felle tegenstanders gehoord. Sanballat. Tobia en Gesem. De wapens van spot en smaad hebben ze gebruikt. Bij die hantering is het niet gebleven. Ze grepen naar het derde wapen. Het was hun een doorn in het oog dat de bouw van de muur van Jeruzalem werdt voorgezet. Het derde wapen was macht. Het kwam tot een samenbundeling. Bij de bekenden voegden zich Arabieren, Ammonieten en zelfs inwoners van Asdod, gelegen in het filistijnse land. Men ging als het ware een ring rond Jeruzalem leggen. Van alle kanten was de stad omringd door vijanden. Vanuit het noorden opereerde Sanballat met zijn manschappen, vanuit het oosten Tobia, vanuit het zuiden Gesem en vanuit het westen kwamen de mannen van Asdod. Oude vijandschap laaide als het vuur weer op. Het doel was door een gewapende overval Nehemia’s werk te vernietigen en verbijstering te stichten, dat is verwarring te brengen in de aaneengesloten gelederen van de Joden. Zo zijn de onderdanen van de boze steeds bezig. Aanvallen en proberen uit elkaar te slaan is hun doel. Waar een wig gedreven kan worden, zal men het niet nalaten. Men weet verwarring kan verwijdering brengen en dan ontstaat er machteloosheid; het uit elkaar gaan in plaats van het zoeken van elkaar.

Kan dit niet gezien worden als een symptoom van onze tijd?

Maar laten we letten op wat we lezen. De situatie van de bouwers van de muur werd bijzonder ernstig. Wat ging men doen? Er staat: Maar wij baden tot onze God. We weten van Nehemia’s persoonlijk bidden. Hier hebben we het gemeenschappelijk bidden, samen gaan ze in gebed. Welk een levensvoorbeeld, welk een zegen als dit praktijk is! Dan is er sprake van eenheid. Samen in nood en afhankelijkheid voor de Heere. De omstandigheden dreven hen tot het gebed.

Elke zondag of bij gelegenheden hebben wij de dienst der gebeden. Een gave van de Heere, een rijk geschenk. Tot Hem bidden is een privilege. Het noemen en het gebruikmaken van Zijn Namen. Het aanspreken van Hem, zoals de Heere Zich in Zijn Woord heeft geopenbaard. Het belijden, het vragen, het smeken, het aanhouden bij Hem, het verwachten van Hem en het uitstorten van het hart voor Hem. Alle noden en behoeften kenbaar maken aan Hem. Van dit alles spreekt het Woord van de Heere. En wat gemeenschappelijk mag, mag ook afzonderlijk. De Heere wil overal en onder alle omstandigheden luisteren naar het gebed van de enkeling.

In Nehemia 4 zien we een sterke vijand en een machteloos volk, maar de ogen werden gericht naar boven en de monden spraken tot God. Wat ze gebeden hebben is niet bekend. Wie zonder bidden niet kan leven, kan het weten. Men zal gebeden hebben om Zijn genade. Genade is een veelbevattend woord, het gaat over alle nooddruft. De genadekracht wordt gekend in alle omstandigheden. Dit werd geloofd en het bidden gaf rust. De wetenschap dat de Heere van alles afwist, versterkte.

Alles werd ook in de hand van de Heere gelegd. En daardoor groeide de overtuiging: Hij zal het maken. Dit laatste heeft aangespoord tot handelen. De nodige maatregelen werden genomen om iedere overval onmogelijk te maken. Op de dag en in de nacht was er een wacht. Want bewaking was dringend noodzakelijk ter bescherming voor zichzelf, maar heel bijzonder voor het werk des Heeren. De verrijzing van de muur was des Heeren opdracht. In hun houding bleek hun gezindheid, er was liefde tot de opbouw van het werk des Heeren. Wordt zo door ons ook de wacht betrokken bij alles wat des Heeren is? Opvoeding in huis, onderwijs op de catechisatie, prediking in de kerk. Overal is de vijand bezig om dit werk te verwoesten. De opvoeding overeenkomstig het Woord van de Heere moet weg. De catechese gegrond in Gods

Woord moet een einde nemen. De prediking naar het Woord moet gewijzigd. De geest van aanpassing en verandering dringt op en wil beïnvloedend en heersend werken. Wanneer dit onderkend wordt en men zich daartegen weerbaar opstelt, blijft tegenkanting niet uit. Maar de Heere zal Zijn zegen geven.

Gebedsverhoring blijft niet uit en Hij geeft kracht om te werken. Bidden en werken worden naar ’s Heeren Woord nooit tevergeefs gedaan. Een schriftverklaarder schrijft: Wat Nehemia en zijn manschappen deden werd in latere eeuw door onze worstelende voorvaderen gedaan tegen de Spanjaarden: bidden en het kruit drooghouden.

Welk een houding! Ook voor ons ten voorbeeld. Heere! geef mij, geef ons die gezindheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen