EEN BLIK IN EIGEN LEVEN, MAAR GERICHT OP GODS GENADE!

Daarom al is het dat wij nog vele gebreken en ellendigheden in ons bevinden, als namelijk: dat wij geen volkomen geloof hebben, dat wij ons ook met zulken ijver om God te dienen niet begeven als we schuldig zijn; maar dagelijks met de zwakheid van ons geloof en de boze lusten te strijden hebben; nochtans, desniettegenstaande, overmits ons (door de genade van de Heilige Geest) zulke gebreken van harte leed zijn en wij begeren tegen ons ongeloof te strijden en naar alle geboden van God te leven.

Deze passage van ons formulier heeft ons veel te zeggen. We worden gewezen op een deel van het geestelijk leven, wat praktijk is bij allen, die de Heere vrezen. Immers we worden niet stil gehouden bij de enkeling, maar het gaat over allen. De wij-vorm lezen we. Vandaar dat ook dit gedeelte een toets is voor elke Avond-maalganger. Dit is op zich niet overdreven, want ook dit gedeelte van het formulier is kerkelijk geijkt. Het is voluit schriftuurlijk. In de Heilige Schrift worden we er op gewezen, dat de gelovigen in het leven niet volmaakt zijn. Het geheel verlost zijn van zichzelf vindt pas na dit leven plaats. Welk een spanning Paulus gekend heeft kunnen we lezen in de Filippenzenbrief. Vandaar dat het niet overtrokken is, dat het formulier spreekt van vele gebreken en ellendigheden. En dat in ons. Wat was, is er en blijft tot het einde van het leven. Uiteen wordt gezet waaraan gedacht wordt. Allereerst wordt gezegd dat wij geen vol-komen geloof hebben. Klein geloof, zwak geloof naast ongeloof zijn Gods kinderen niet onbekend. Steeds moet het gebed blijven om verlossing en verzoening vanwege ons ongeloof en wantrouwen. De Goddelijke kracht is onmisbaar ook tot versterking van het geloof. Geloofsactiviteit is evangelische plicht. De Heere heeft er recht op. Nu kan de ijver om de wil van de Heere te doen zo ontbreken. De lust en de liefde kunnen tanen. Zich erbij neerleggen kan niet. Immers die levenssituatie geeft geen vrede en blijdschap. In het formulier wordt ook gewezen op de zwakheid van ons vlees en de boze lusten waarmee men dagelijks heeft te strijden. Sterk zou het geloof moeten zijn en dat is het niet. Daarnaast zijn er boze begeerten, zinnen van het vlees. Wat Paulus belijdt, wordt beaamd: ik weet dat in mij, dat is in mijn vlees geen goed woont. Hoe aangrijpend, hoe verontrustend is dit. Wegcijfering van zichzelf kan zo voorkomen. Wat woelt en werkt in harten kan de gedachte wekken: met genade kan dit niet gepaard gaan. Ik kan geen avondmaal vieren. Men durft niet meer aan te gaan. Maar men kan ook niet afblijven. Er komt een crisissituatie. Hoe moet het? Een levensvraag. Zeer pastoraal wordt er in het formulier geschreven. Die kenmerken worden genoemd die duidelijk aangeven wat vruchten zijn van het nieuwe leven. Met kracht en met overtuiging worden eerst de woorden: nochtans, desniettegenstaande gebruikt. Dit gebeurt ter bemoediging, tot aansporing om met vrijmoedigheid het avondmaal te vieren, want niets is er wat kan verhinderen dat de Heere niet in genade zal aannemen een ieder die door de genade van de Heilige Geest bedroefd is over zijn gebreken, de begeerte kent om tegen het ongeloof te strijden en de lust heeft om naar al de geboden van de Heere te leven. De gebreken zijn dus de gelovige van harte leed. Hij lijdt eronder. Droefheid vervult het hart vanwege de ongelijkvormigheid aan het beeld van Christus. Naar het woord van de Heere gaat het ontdekkende werk van de Heilige Geest door. Het blijkt tot het einde van het leven. Hierdoor is er voortdurend verootmoediging met schuldbelijdenis voor het aangezicht van de Heere. Maar de strijd tegen alles wat in strijd is met de wil van de Heere, vermindert niet, maar duurt voort tot de dood. Maar nu geeft dit sterkte hoop en roem. Het geschiedt door de genade van de Heilige Geest. De woorden: door de genade van de Heilige Geest in het formulier geplaatst tussen haakjes, mogen niet opgevat worden als een opmerking, maar is gesteld tot steun en verwachting, want het omvat die ene zaak die over alles beslist. Vandaar ook de volgende krachtige zin: zo zullen wij gewis en zeker zijn dat geen zonde noch zwakheid die nog tegen onze wil in ons is overgebleven, ons kan hinderen dat God ons niet in genade zou aannemen en alzo dezer hemelse spijs en drank waardig en deelachtig maken. Wat een genade, verdiende genade door het bloed van de gekruisigde Heere Jezus Christus. Brood en wijn worden hemelse spijs en drank genoemd. Immers men eet van het brood des Levens en men drinkt van het Water des levens. Dit nu gaat vergezeld met de machtige rijke werking van de Heilige Geest, zo dat de geloofsversterking plaatsvindt en men de pelgrimstocht door dit leven kan voortzetten. Met de verzekering: en een iegelijk zal voor God verschijnen in Sion. Het “niet verdiend” leidt tot : mijn God U zal ik eeuwig loven, omdat Gij het gedaan, gewild hebt. Soli Deo Gloria! Avondmaalganger is dat de grondtoon van ons hart ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen