Als een Lam ter slachting geleid

Het lijden van de Man van smarten wordt hier vergeleken met dat van een lam en een schaap. De Heere Jezus werd gebracht bij de slachters en bij de scheerders. Bij de slachters om te sterven en bij de scheerders om beroofd te worden van Zijn bedekking, van Zijn eer en van Zijn Naam. Als een Lam werd Hij ter slachting geleid. En zij leidden Hem weg, nadat zij Hem gegrepen en gebonden hadden; nadat Hij Zich had laten grijpen en binden, om daarna veroordeeld te worden, om vervolgens te worden overgegeven aan de slachters, door God beschikt.

Als een lam! Als een stemmeloos lam! Alzo deed Hij Zijn mond niet open. O nee, niet in die letterlijke zin, alsof de Heere Jezus tijdens al de uren van Zijn lijden geen woord gesproken zou hebben. Hij heeft gesproken in de hof tot Zijn hemelse Vader, tot Zijn slapende jongeren, tot Judas, tot de bende, die Hem gevangen wilde nemen. Jezus heeft gesproken tot Kajafas, tot Pilatus. Hij heeft gesproken aan het kruis, tot zevenmaal toe. Tot vlak voor Zijn sterven: “Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest!” Maar Hij heeft niet gesproken een woord van verzet tegen het lijden, dat Hem werd aangedaan. Hij heeft niet gesproken om Zijn vijanden te vervloeken. Integendeel! “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen!” Als Hij gescholden werd, schold Hij niet weder. Hij heeft het tegenspreken der zondaren verdragen. Als Hij leed dreigde Hij niet. Als een Lam werd Hij ter slachting geleid. Als een lam. Het lam is symbool van onschuld, van weerloosheid, van geduld. Hoe geduldig was de Borg, toen Hij Zich liet nagelen aan het vloekhout, terwijl Zijn tong door dorst was gekloofd, Zijn rug doorploegd van de geselslagen. Zijn hoofd vol bloed en wonden vanwege de doornenkroon. Maar toch: niet toornig, niet opstandig, niet tegenstribbelend. Als een lam! Maar toch ook: wat een verschil met een lam. Het lam weet immers niet wat de slachter gaat doen, als het wordt heengeleid naar de slachtplaats. Het lam weet niet wat dat mes betekent, en die schaal om het bloed op te vangen. Het lam is onwetend, maar Christus niet. Hij wist! Hij wist alles nauwkeurig wat men Hem zou aandoen, hoe wreed en onterend Zijn dood zou zijn. Denk maar aan de Paasdis, waar Hij het brood brak en de wijn vergoot. Zò zal Hij sterven. Maar Hij is enkel lijdzaamheid. Geen ongepast woord komt over Zijn lippen. Hij zwijgt en Hij lijdt. Hij geeft Zich aan Zijn slachters. Als een lam ging Hij ter slachting. En Hij was als een schaap voor Zijn scheerders. Zij beroofden Hem van alles. Hij werd naakt aan het kruis genageld. De soldaten dobbelden om Zijn kleed. Maar als een schaap, dat stom is voor het aangezicht van zijn scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open! O, zie Hem toch de reine, de heilige, de zondeloze, de schuldeloze Borg! Maar tot zonde gemaakt, tot een vloek geworden. Betalend wat Hij niet geroofd had. Hij doet Zijn mond niet open. Om de zonde der wereld weg te nemen, wil het Lam Gods geslacht en geschoren worden. Hij wilde het al van eeuwigheid. En toen het erop aankwam deinsde Hij niet terug. De drinkbeker, die Mij de Vader gegeven heeft, zou Ik die niet drinken? O, ja, het heeft Hem wel bange worsteling gekost. Denk aan Gethsémané, waar Zijn zweet bloed werd, en Zijn ziel bedroefd tot de dood toe. Maar na de vertroosting door Gods engel is Hij tenvolle bereid: “staat op; laat ons van hier gaan. Hij, die Mij verraadt is nabij!” De Joodse geschiedschrijver Philo schreef dat bij grote hitte de schapen de scheerders opzochten om van hun zware vacht ontdaan te worden. Welnu van de Heere Jezus is dit waar. De ijver van Gods huis heeft Hem aldoor verteerd. Als een lam werd Hij ter slachting geleid en als een schaap dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open. Zullen we hier maar in stilte verder mediteren? Voor Gods aangezicht? Hoe zullen we deel hebben aan het lijden en sterven van het Lam Gods? Alleen door het geloof. Alleen door geloofsvereniging met dit Lam. Een dood-schuldig, vloekwaardig zondaar kan hier terecht. God in Zijn recht toevallend, gebogen over het Lam, met zijn volle zondelast rustend op het Lam, opdat de zondaar gered zal worden. Hij voor Mij, daar ik anders de eeuwige dood had moeten sterven.

En dan het Lam aanbidden.

Het Lam, dat altijd leeft,

En altijd voedsel geeft,

Het Lam, beroofd van het deksel van Zijn leven,

Geraakt aan het kruis, om ons Zijn eigen vlees te geven.

Wee ons, wanneer wij op zo grote zaligheid, wanneer wij op die gezegende Zaligmaker geen acht zouden slaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen