De grote Herder wedergebracht

In de lijdenstijd hoorden we hoe de profetie van Zacharia tot vervulling is gekomen. Welke profetie? Hetgeen we kunnen lezen in Zach. 13:7, waar staat: “Zwaard! Ontwaak tegen Mijn Herder en tegen de Man. Die Mijn Metgezel is”. In deze profetie wordt Christus dus als Herder aangeduid. Op Goede Vrijdag is de Herder geslagen door het zwaard van Gods gerechtigheid. Zo werd de hitte van Gods gramschap over de zonde geblust. Deze Herder moest geslagen, vernederd worden tot in de dood, ja, de dood des kruises toe. Zo alleen was er een weg der verzoening en verlossing.

De tekst van deze meditatie kunnen we vinden in de Hebreeënbrief. In deze brief wordt voor het eerst over de opstanding van Christus gesproken in dit dertiende hoofdstuk. Maar... heel opmerkelijk: er staat niet dat de Heere Jezus is opgestaan. Er staat dat de grote Herder der schapen uit de doden is wedergebracht. Hier komt dus diezelfde benaming voor Christus terug. Hij noemde Zichzelf immers met deze naam. Hij sprak in Joh. 10:11 “Ik ben de goede Herder. De goede Herder stelt zijn leven voorde schapen.”

Christus heeft de daad bij het woord gevoegd. Als een Herder heeft hij het verlorene gezocht. Het zieke genezen, het zwakke op Zijn schouders gedragen. Als de (geprofeteerde) Herder werd Hij geslagen. Zo stelde Hij Zijn leven voor de schapen.

Met Zijn Borgtochtelijke gehoorzaamheid. Hij de eeuwige en enige Zoon van God heeft een grote kudde schapen. Al die schapen kocht Hij met Zijn bloed.

Nu Hij door Zijn bloed uit de doden is wedergebracht, nu Hij aan alle eisen van Gods Wet had voldaan, kon Hij niet in de dood blijven. Het werd Pasen. God Zijn Vader wekte deze Herder der schapen op uit de doden. Op grond van Zijn bloed is Hij ontslagen van rechtsvervolging. Dat is de heerlijke prediking van Pasen. Bij het lege graf kan de boodschap klinken: “Hij is hier niet, want Hij is opgestaan”. Hij, de Herder der schapen leeft! Wat zoekt ge dan nog de Levende bij de doden?

Pasen in het licht van de woorden uit de Hebreeënbrief predikt ons dan juist dat deze grote Herder der schapen heel Zijn kudde uit de dood heeft meegebracht. Nu kan er niet één schaap in de dood achterblijven. Hij heeft gezegd: “Ik leef en gij zult leven”.

Heeft u zo die grote Herder der schapen zien terugkomen uit die donkere tunnel van de dood en het graf? Dan mag u achter Hem al die schapen zien, voor wie Hij Zijn leven stelde, voor wie Hij betaalde. Hij heeft ze vrijgekocht en verlost. Dan mogen die schapen inderdaad met Zondag 17 belijden dat zijn opstanding een zeker pand is van hun zalige opstanding.

Kijk eens hoe die grote Herder der schapen, de Opgestane Paasvorst, direct na Zijn opstanding als een Herder Zijn schapen zoekt! Een wenend schaap (Maria Magdalena) wordt door Hem vertroost. Cleopas en zijn vriend, die ook zo droevig gestemd was, worden door Hem onderwezen op de weg naar Emmaus. Daar zitten schapen uit vrees voor de Joden, achter gesloten deuren. Ook zij worden door die grote Herder der schapen opgezocht. Daar loopt een schaap in het donker van de vertwijfeling en het ongeloof (Thomas). Ook dat schaap wordt door Hem niet vergeten.

Die grote Herder der schapen zal eenmaal wederkomen. Voor Hem zullen alle volkeren vergaderd worden. Hij profeteerde Zelf: “Hij zal ze van elkander scheiden, gelijk de Herder de schapen van de bokken scheidt”. Zijn opstanding als de grote Herder der schapen is de eerste trap in de staat der verhoging. Die laatste trap van Zijn verhoging zal zijn op de jongste dag. U, jij, ik, wij allen zullen door Hem ingedeeld worden. Of bij de schapen, of bij de bokken.

Van nature zijn we allen bokken. Maar... deze Herder is de grote Herder! Hij kan van bokken nog schapen maken. Hij kan door Zijn kracht zondaren levend maken. Hoe weet ik of ik tot die schapen mag behoren? Luister dan naar die grote Herder, Die sprak: “Ik ken de Mijnen en wordt van de Mijnen gekend”. Tot de bokken moet hij zeggen: “Gaat weg van mij, Ik heb u niet gekend!” Maar die schapen zijn de stem van de goede Herder wel gaan kennen. Luister maar wat Hij van hen zegt in Joh. 10:27 “Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij”. Leerde u buigen voor Zijn Woord en roepstem? Hoorde u de stem van die grote Herder toen hij sprak: “Bekeert u, bekeert u, waarom zoudt gij sterven?” en “Mijn zoon, mijn dochter geef Mij uw hart?” Op hoeveel plaatsen en bij hoeveel gelegenheden riep Hij niet? Kwam er een verootmoediging voor Zijn aangezicht? Was er een verlangen om naar Zijn stem te horen? Kwam er ook een volgen? Steeds zult u van die schapen moeten horen dat zij een dwaalziek hart hebben. “Gelijk een schaap heb ik gedwaald in ’t rond...”

Dat eenvoudige kindergebed worde ook vandaag nog geleerd: “Mocht ik van die grote kudde ook een heel klein schaapje worden”. Ja. die schapen smeken ook: “Leer mij volgen... trek mij met Uw liefdekoorden, bekeer Gij mij, dan zal ik bekeerd zijn”. Hij doet ze volgen. Het is Zijn trouw die hun ontrouw teniet doet.

Omdat het Pasen zou worden, omdat die grote Herder der schapen uit de doden zou wedergebracht worden, kon één van die schapen (David) zeggen: “De Heere is mijn Herder..., mij zal niets ontbreken... al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij. Uw stok en Uw staf die vertroosten mij”. Ziet u hoe het kennen van Zijn stem tot grote onderwijzing en vertroosting mag zijn?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen