ICT, wat moeten wij er mee? (5)

Een begrijpelijke vraag

Misschien dat sommige lezers bij het verschijnen van de eerste artikelen over 1CT wel gedacht zullen hebben: hoort dit nu thuis in Bewaar het Pand? Een blad nota bene dat indertijd uitgegeven is tot handhaving van de oude gereformeerde beginselen.

Wat heeft ICT nu eigenlijk te maken met onze gereformeerde beginselen? Wel ik hoop inmiddels met enkele eenvoudige voorbeelden te hebben aangetoond, dat een principiële bezinning op deze materie geen overbodige luxe is! Daarbij zult u ongetwijfeld ontdekt hebben, dat wij niet de enigen zijn, die zich daarmee bezig houden. Verscheidene informatieve artikelen verschenen in de afgelopen maanden in diverse kerkbladen van kerken, die alle behoren tot de gereformeerde gezindte. En niet te vergeten in ‘onze krant’ het Reformatorisch Dagblad, waarin regelmatig het één en ander te lezen valt over ditzelfde onderwerp. Te denken valt daarbij o.a. aan het meest recente artikel van drs. J. Mulder en de reactie daarop van dr. Polderman over de omgang met internet binnen onze gezindte.

Allemaal ‘bewijzen’ die aantonen dat het brede scala technologische mogelijkheden het kerkelijke leven niet ongemoeid laten. Als het waar is, dat de gevolgen van de steeds sneller ontwikkelde technologieën diep ingrijpen in ons leven, terwijl het merendeel van de kerkgangers een min of meer afwachtende houding aannemen, dan wordt het juist de hoogste tijd om ons zelf eens in alle ernst af te vragen of wij wel voldoende voorbereid zijn om op deze (bedreigende) ontwikkeling een adequaat antwoord te kunnen geven. Niet alleen wat ons gezinsleven betreft, maar niet minder in het bredere kerkelijke leven. Zo hebben wij inmiddels al kunnen vernemen, dat kerkelijke vergaderingen na ampel beraad zijn gekomen tot het uitspreken van een kanselboodschap en zelfs tot het nemen van eventuele tuchtmaatregelen. Maar drukt dit alles niet een zekere verlegenheid uit? Het niet goed raad weten met dit nieuwe fenomeen, dat bij de deur van ons huis en van de kerk geen halt houdt. Alsof het negeren of het weren van de technologische mogelijkheden het ‘redmiddel’ bij uitstek zou zijn om onszelf te kunnen bewaren voor allerlei kwade invloeden. Ik hoop daar in een latere fase van deze artikelenreeks zeker op terug te komen.

Nu moet het ons vooral te doen zijn om onze juiste bijbelse houding in deze te bepalen, want de wijze waarop wij onze houding (laten) bepalen ten opzichte van allerlei moderne technologische mogelijkheden, heeft uiteraard alles te maken met de beleving van ons christelijk vreemdelingschap in deze digitale wereld.

Daarom is het beslist nodig om onszelf af te vragen welke consequenties ICT heeft voor ons gezinsleven en niet minder voor ons kerkelijke leven.

Behoort deze bezinning ook niet tot het apostolisch vermaan om alle dingen te beproeven (toetsen) en het goede(!) te behouden? (1 Thess.5:21) Of huldigen wij het gemakkelijke ‘principe’ van het bewust achterlopen bij bepaalde ontwikkelingen met de (ijdele) gedachte, dat dit ons als van zélf zal bewaren voor de waan van de dag? De vraag blijft dan wel of deze houding niet gelijk staat met het bedrijven van een soort struisvogelpolitiek.

Internet: enkele gedachten daarover

De informatie communicatie technologie heeft ons o.a. de mogelijkheid geboden om door middel van de computers) op een razendsnelle manier over alle mogelijke vormen van informatie te beschikken, deze op te vragen of te verspreiden. Het zogenaamde internet. Eenvoudig weg zou dit elektronische communicatie genoemd kunnen worden. Het behoeft, denk ik, geen nader betoog, dat deze aangeboden informatie heel divers genoemd kan worden. Nuttig, nodig en/of overbodig? Zij kan bestaan uit teksten, beelden en zelfs complete filmvoorstellingen. Werd eerder bij de aanschaf van de televisie gewaarschuwd voor het in huis halen van de wereld. Met het onbeperkt en ondoordacht gebruik van het internet is dat in de meest letterlijke zin zeker waar! Daarvoor moeten wij onze ogen niet sluiten.

Ondertussen moeten wij niet vergeten, dat internet niet vereenzelvigd mag worden met ICT. Het is er slechts een onderdeel van.

Toch richt de kerkelijke discussie van de laatste jaren zich in de meeste gevallen wél op het al of niet geoorloofde gebruik van internet.

Vooraf heb ik de behoefte om de wens en bede uit te spreken, dat ik van harte hoop dat deze discussie, waarvan het einde nog bij lange na niet in zicht is, niet zal uitlopen op de zoveelste splijtzwam binnen de gereformeerde gezindte. Het gevaar is zeker niet denkbeeldig, dat aan de hand van het al of niet bezitten van een computer of het al of niet gebruikmaken van internet, dit als een kenmerk wordt aangemerkt om anderen te beoordelen. Of erger: te veroordelen. Mocht onder ons meer de gezindheid van de apostel beoefend en in praktijk gebracht worden, die bij alle aantijgingen rond zijn persoon rust vond in de wetenschap, dat er slechts Eén is die ons oordeelt en dat is God (1 Kor.4:4)! Dit neemt echter niet weg, dat het onze roeping is en blijft om met elkaar in gesprek te blijven over de mogelijke bedreigingen bij het gebruik van internet. Dat dit een zekere dosis gezonde zelfkritiek vraagt. staat buiten elke discussie. Want arglistig is ons hart. ja dodelijk is het, meer dan enig ding. Wie zal het kennen? Daarom blijft een kritische distantie voor wie in bijbels licht hierover na wil denken, beslist geboden. Dit is immers inherent aan het vreemdelingschap, waarbij het verstaan van het geheim van het ‘in de wereld, maar niet van de wereld zijn’, onmisbaar noodzakelijk blijft. In een vervolg artikel wil ik proberen aan de hand van wat praktische voorbeelden u te laten meedenken met het ‘wereldwijde’ probleem waarvoor internet de christenheid van vandaag plaatst. Wereldwijd in de zin van de wereldse invloeden, waaraan ons leven bloot komt te statui en ongemerkt kan worden geïnfecteerd. En anderzijds wereldwijd in de betekenis, dat deze complexe problematiek geen christen, waar ook ter wereld, ontslaat van het gedurig gebed: ‘Doorgrond mij, o God en ken mijn hart, beproef mij en ken mijn gedachten. En zie of er bij mij een schadelijke weg zij en leid mij op de eeuwige weg’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen