Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BRIEVEN AAN OUDERS (1)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BRIEVEN AAN OUDERS (1)

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hete tranen -, hoe kunnen ze geschreid worden. Ook door ouders. Om een kind, overeen kind.

Op het heilig Blad lezen we van het eerste ouderpaar: Adam en Eva.

Hoop gloorde er in de harten van die twee, toen de eerste geboren werd. “Ik heb een man van de HEERE verkregen”. Zo riep Eva vanuit het kraambed. Meende ze dat nu het beloofde Zaad van Genesis 3:15 gegeven was? Namelijk de Man, Die verlossen zou uit de macht van satan, van zonde en van dood? Hoe dan ook -, er kwam bittere ontgoocheling, en een grote tranenvloed.

’t Was op een dag dat gewacht werd op de thuiskomst van de twee zonen. Uur na uur verstreek. De spanning werd alsmaar groter. “Waar blijven ze toch?” Deze vraag prangde in die harten. Echter noch de een noch de ander kwam thuis. Tevergeefs was het wachten. Eva is er achter gekomen: Abel werd vermoord, doodgeslagen door zijn broer Kaïn, en de moordenaar was op de vlucht.

Op één dag raakten die ouders hun beide zonen kwijt. Ze hebben geweend -, ik denk -, tot ze geen tranen meer in de ogen hadden. Hun smart was immens, hartverscheurend. Zeker - Abel was niet verloren. Hij werd de eerste van de triomferende Kerk daarboven. Vanwege welbehagen, verkiezende liefde. Vanwege Hem Die beloofd was. Hij Die door Zijn uitgang de ingang in de hemel zou verwerven. Abel was niet beter dan zijn broer. Hij was ook Adamskind. Wat hij was geworden, dat was vrucht van genade.

Er zijn ouders die een kind verloren hebben. Wat is het rijk, wat is het tot troost temidden van tranen als ze mogen weten: ons kind is niet gestorven, maar leeft.

Weet u wat de smart van Adam en Eva zeer vermeerderd heeft? Ja, dat hun oudste doodslager was geworden, dat gaf overstelpend verdriet. Doch daar kwam het zelfverwijt bij. Hun ongehoorzaamheid jegens God, hun Schepper. Wat zijn ze erbij bepaald wat de gevolgen zijn van hun zondeval.

Ouders, er is toch geen oorzaak in uw leven waarom uw kinderen Gods geboden overtreden, en voor eeuwig ten ondergaan? Het is juist om te zeggen dat de kinderen tenvolle verantwoordelijk zijn voor hun daden. Doch de oorzaak van hun daden kan voortvloeien vanuit uw niet leven naar Gods gebod.

Tranen zijn erg. Doch als er zelfverwijt bij komt dan is die smart schier onpeilbaar. Hier is de waarschuwing van Godswege.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 maart 2003

Bewaar het pand | 12 Pagina's

BRIEVEN AAN OUDERS (1)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 maart 2003

Bewaar het pand | 12 Pagina's