Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

PREDIK HET WOORD!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

PREDIK HET WOORD!

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

1 Gezonden Woord

Het gaat vanavond niet om de persoon van de dominee. In de tekst staat ook niet: “Zo wij zijn gezanten van Christuswege...” er staat: “Zo zijn wij dan gezanten van Christuswege...” Leest u niet te snel over dat kleine woordje ‘dan’ heen! Dat woordje is nog belangrijker dan het woord ‘gezant’. Immers het verwijst naar Iemand terug; het verwijst terug naar God in Christus, Die in Christus de wereld met Zichzelven was verzoenende (19). Tegen de achtergrond van vers 19 krijgt het woord ‘gezant’ uit vers 20 zijn eigen kleur en betekenis. Het woordje ‘dan’ wijst op de aanstelling van de gezant. Het gaat om Christus die een gezant naar u heeft gezonden. Hiermee toont Hij zijn bewogenheid en opzoekende zondaarsliefde met u en jou persoonlijk. Het is door Christus’ bewogenheid dat Hij een gezant naar deze gemeente stuurt om in Naam van Hem, Hem in de gemeente van Werkendam te vertegenwoordigen. Het woordje ‘dan’ wijst ook op de aanleiding voor het gezantschap (vers 19). Van nature haten wij God. Wij haten de prediking van vrije genade. Wanneer de hemel op aarde wordt geopenbaard, komt de aarde in beroering.

Wanneer we vanavond met de betekenis van het werk van de gezant worden geconfronteerd dan is dit in de eerste plaats voor u en voor mij ontdekkend en vernederend. Er wordt een gezant gezonden, dat betekent dat er tussen de hemel en uw leven een onoverbrugbare afstand is gekomen. Een gezant van Christus confronteert u met uw leven zonder Christus, zonder hoop, zonder God. Dat is de situatie die een gezant van Christus aantreft. Een hopeloze situatie. Echter, is dat nu het enige gemeente?

Laten we vanavond nu eens het hoofd van de lastbrief lezen. “Gezanten van Christuswege.” Wanneer een gezant door de koning met een opdracht naar een ander land werd gezonden, dan stond in zijn lastbrief altijd aangegeven door wie hij was gezonden. Nu zendt Christus een gezant. Hij, Die door God tot zonde is gemaakt, terwijl Hij nooit zonde heeft gedaan. In Hem heeft God verzoening aangebracht. Hij is nu ook Degene die zijn verworven verdiensten gaat uitbetalen. Verdiensten die Hij in Zijn testament heeft opgetekend en door Zijn gezant laat uitdelen.

2 Biddend Woord

Moet het testament van Christus’ kruisverdienste nu als een notaris aan u worden bekendgemaakt? Of moet het evangelie met bewogenheid verkondigd worden? Ik hoop dat ik dat doe gemeente. Toch hoop ik dat het daar niet bij blijft. Immers dan raakt de prediking uw gevoelens, maar meer ook niet. Nee er staat ook niet dat de gezant van Christus tot u bidt, er staat dat God en Christus tot u bidden! In de Oudheid leefde het diepe besef dat de gezant van de koning als het ware het gezicht en de persoon van de koning representeerden. Dat beeld komt in ons vers terug. Gemeente wanneer in de aankomende jaren het Evangelie in uw midden mag worden verkondigd, ontmoet u in de prediking een biddende God en een biddende Christus, “alsof God door ons bade; wij bidden u van Christuswege...”. Paulus gebruikt voor het woord ‘bidden’ in het Grieks twee verschillende woorden. God vermaant u door de prediking van het Evangelie. Dat wil zeggen: Je Schepper legt een claim op je leven en eist je leven op. Je behoort aan Hem toe. Maar niet alleen God bidt, vermaant; Christus bidt ook. Paulus gebruikt hiervoor een woord dat alle nadruk op het emotionele bidden legt. Hier ligt de prediking van het Evangelie in het verlengde van Christus’ verkondiging tijdens zijn omwandeling op aarde. Toen Christus vlak voor Zijn lijden en sterven de stad Jeruzalem overzag, riep Hij het wenend uit: “Jeruzalem, Jeruzalem, hoe menigmaal heb Ik u bijeen willen vergaderen!” Een wenende Christus. Zo ontmoet u ook Hem onder de prediking van het Evangelie: een wenende en biddende Christus. Wenend, omdat Hij de nood van uw leven ziet en peilt. Hij ziet uw vijandschap en peilt uw haat. Hij ziet uw dood en peilt uw verlorenheid. Hij ziet het oordeel over uw leven en peilt de vreselijke werkelijkheid achter het oordeel, namelijk de eeuwige verdoemenis. Hij weent en bidt. Bidt Christus als een hulpbehoevende? Iemand die in radeloosheid u op de naderende afgrond ziet toe snellen en in wanhoop u bidt om te stoppen, voordat het voor eeuwig te laat is. Laten we eens naar de tekst kijken. Wanneer u de biddende en wenende Christus ontmoet, ontmoet u niet een machteloos persoon, maar Christus bekleedt met majesteit en heerlijkheid. De Gezondene van de Vader. Wanneer Christus biddend en wenend voor u komt staan, vertegenwoordigt Hij zijn Vader. In Naam van zijn Vader eist Hij uw leven op. In Naam van Zijn Vader openbaart Hij zijn opzoekende zondaarsliefde. In Naam van Zijn Vader strekt Hij zijn doorboorde handen tot u uit. In Naam van Zijn Vader bidt Hij het verzoenende Woord: “Laat u met God verzoenen!”

3. Een verzoenend Woord

“Laat u met God verzoenen!” Er zijn tal van mensen die de woorden: “Laat u met God verzoenen!” als een aansporing lezen en verstaan. In het Grieks staat het echter iets anders. Er staat niet: “Laat u verzoenen!”, maar letterlijk vertaald staat er: “Wordt verzoend!” Volstrekt passief. Wat is dat vernederend voor u en voor jou. Immers deze boodschap ligt ons niet. Stond er nu maar: “Laat u verzoenen.” Dat liet aan ons de mogelijkheid over om met God verzoend te worden. We worden dan wel met klem aangespoord, maar we worden er niet buiten geplaatst. We behouden zelf nog het recht, al is het maar een klein recht om ons met God te verzoenen. Maar nu staat er: “Wordt verzoend!” Deze boodschap is de doodsteek voor onze hoogmoed. Deze boodschap wijst ons ook op de manier waarop wij met God moeten worden verzoend. “Wordt verzoend!” Vernederend, omdat deze prediking mijn hoogmoed voor God openlegt. Vernederend, omdat deze prediking ook in een keer de godsdienst eronderuit haalt. Tegelijk wat een machtige prediking: “Wordt verzoend!” Immers dit bevel komt nu uit de mond van de biddende, de wenende Christus. Hij zegt door de prediking wenend en biddend: “Wordt verzoend!” Wanneer Hij deze woorden in Zijn mond neemt dan is dit niet alleen vernederend voor ons mensen, maar opent Hij voor ons, vijanden van God, de deuren naar de hemelse schatkamers. Hij is niet alleen de Prediker van dit verzoenend Woord, maar Hij is nu in hoogsteigen Persoon tevens de inhoud van dit verzoenend Woord. Hij predikt Zichzelf. Zie nu eens niet alleen hoe het wordt gezegd, maar kijk nu ook eens Wie dit zegt. Dat zegt Christus. Hij die geen zonde heeft gekend. Hij die Zich tot zonde liet rekenen. Hij die zichzelf als een schuldoffer aan God heeft aangeboden. Dat zegt Hij die nu zelf verzoening heeft aangebracht. Kom dan vanavond met uw openstaande schuld, met uw vastgelopen leven. Kom dan tot Hem, Die nu geen voorwaarden stelt. Dan zie ik tevens (kind van God, ziet u het ook?) Gods welbehagen oprijzen. “Al deze dingen zijn uit God.” Dan blijft er maar een ding over, namelijk het loflied: “Ik zal o Heer’ Uw wonderdaan...”

Amen

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 september 2003

Bewaar het pand | 12 Pagina's

PREDIK HET WOORD!

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 september 2003

Bewaar het pand | 12 Pagina's