BRIEVEN AAN OUDERS (51)

Over wereldgelijkvormigheid ging het aan ’t slot van de vorige brief. In verband daarmee zoudt u kunnen denken dat genoemde kwaal zich alleen openbaart in wat men aantrekt. Dat is niet waar.

Eigenlijk zou ik niet moeten schrijven over Daniël. Zijn ouders worden niet vermeld. Van zijn opvoeding weten we niets. Daarom past het niet in het kader van de brieven aan u. toch wil ik het hebben over Daniël. Want u als ouders moet weten wat het geheim is van het overeind blijven in de grote wereld en in de zuigkracht van die wereld.

Daniël is een van de weggevoerden uit Juda naar Babel. U weet dat hij het voedsel van Babel afwees. Later werd hij geworpen in de kuil der leeuwen, omdat hij gewend was zijn knieën te buigen voor de Heere. Het geheim van zijn staande blijven zat in dat vertrek met die open vensters, vensters die uitzagen naar Jeruzalem, en dat Daniël driemaal daags voor die open vensters neerknielde voor zijn God en Koning. Die plek kon hij niet missen. Ouders, zullen uw kinderen niet wereldgelijkvormig worden dan gaat ’t er allereerst om of ze open vensters naar het hemelse Jeruzalem hebben. Zoals we geboren zijn, zitten die vensters potdicht, en de ramen naar de wereld staan wagenwijd open. Wereldgelijkvormig leven wil niet anders zeggen dan leven naar het beginsel van de wereld; en dat is uiteindelijk leven zonder God en zonder toekomst. Hoe noodzakelijk is ook in het leven van uw kinderen het werk van de Heilige Geest. Door de Geest gaan de vensters naar de wereld dicht, en die naar het hemelse Jeruzalem open. Welk een toekomst is er dan! Doch in de tweede plaats gaat het ook om het steeds weer knielen voor die open vensters.

Er komt wat af vandaag op onze kinderen. Satan, de briesende leeuw gaat rond zoekende wie hij zou kunnen verslinden. Hoe kunnen onze kinderen alleen staande blijven? Door wat traditie? Door wat uiterlijke vormen? Hoe wint satan en de wereld, waarvan hij de overste is, het niet? Dat geheim zit alleen in het knielen voor open vensters. Kijkt u maar naar

Daniël. Dan wordt de zaak wel heel duidelijk. Knielend, biddend leven, dat is het grote geheim; en dan niet af en toe. Ik zou zeggen naar mate de verleidingen en de verlokkingen van de wereld groter worden, naar die mate het bidden, het bidden of de Heere doet staande blijven. Zouden we niet meer bidden als er een leeuwenkuil in het verschiet ligt, verdrukking of vervolging?

Gaat u als ouders uw kinderen daarin voor? Zien uw kinderen aan u dat we hier geen blijvende stad hebben, maar dat u zoekt de toekomende? Zien uw kinderen aan u dat er bij u een biddend leven is? Laat toch het liefelijk en dringend vermaan niet ontbreken: “kind, de wereld en zijn begeerlijkheden gaan voorbij. De Heere Jezus heeft open vensters verworven. Buig toch de knieën, en bid om open vensters naar Jeruzalem”.

Straks klinken de bazuinen, en daalt het nieuwe Jeruzalem neer. Alle Daniëls verhuizen dan uit Babel, en wonen dan voor eeuwig in de Godsstad!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen