KONING SAUL(7)

We hebben gezien dat Saul na zijn zalving tot koning begiftigd werd met de Geest des Heeren. Gods Geest maakte hem bekwaam om zijn ambt uit te oefenen. Onze bekwaamheden, of dat nu beseft wordt of niet, zijn uit God.

Na Sauls openlijke ongehoorzaamheid wijkt Gods goede Geest van hem en wordt hij zelfs beheerst door een boze geest. Uit 1 Sam. 16:14 blijkt duidelijk dat deze boze geest van de Heere kwam en Saul angst en schrik bezorgde. Door deze plaag liet God hem merken dat Hij van Saul geweken was. De geschiedenis van koning Saul gaat nu iets huiveringwekkends krijgen. Saul wordteen eenzame, verlaten man, die iets moet doormaken van hetgeen in de hel eeuwige werkelijkheid zal zijn. Het komt hier op aarde al uit dat er een verkiezing en een verwerping is. Jakob heb Ik liefgehad, maar Ezau heb Ik gehaat.

U moet Saul niet zien als een persoon die geheel en al tegen zijn wil naar de ondergang wordt gesleurd. De verwerping is geen noodlot, maar rechtvaardige vergelding. Saul bleef verantwoordelijk voor zijn gedrag. Maar zelfs de vreselijke verlatenheid die over hem kwam, heeft hem niet op zijn knieën gebracht. Het ging van kwaad tot erger met hem. Laten we sidderen voor God en schrikken voor de zonde. Wonderlijk zijn Gods wegen. Een gevolg van het feit dat Saul door God geplaagd wordt, is dat de jonge David aan het hof verschijnt! De liefelijke muziek die David speelt maakt Saul mild en verdrijft zijn driftaanvallen en woedeuitbarstingen. Al openen de poorten der hel zich in alle vreselijkheid langzaam maar zeker voor Saul, toch mag hij nog delen in Gods algemene genade. In de hel wordt geen liefelijke psalmmuziek gespeeld.

Sauls hart wordt er door getroffen. Maar van inkeer en berouw is geen sprake. Hij zou de ware verlichting en verlossing smaken als hij voor God koning af zou worden, om als een schuldig en verloren mensenkind aan Gods genadetroon terecht te komen. Daar zat het bij Saul op vast. Hij wilde niet buigen, niet capituleren, niet koning af worden!

Saul beminde David aanvankelijk. Wie kan dit zonder tranen lezen? Maar toen het Saul duidelijk ging worden dat David wel eens de toekomstige koning zou kunnen zijn, moest de liefde plaats maken voor de haat! Dat was de eigenliefde van Saul. In de spannende geschiedenis van David en Goliath maakt God opnieuw duidelijk dat Hij van Saul was geweken. Saul mist alle moed om aan het gebral van Goliath een einde te maken. Goliath was wel groot en sterk, maar de sterkste is immers ijdelheid? Hij was al met al slechts een sterfelijk mensenkind. Maar Saul is verlamd. God laat tevens publiekelijk zien wie de man is naar Zijn hart. David wordt vereerd als een held, Maar zijn heldhaftigheid was van God. David belijdt tegenover Saul dat hij met Gods hulp een beer en een leeuw heeft gedood en dat de Heere hem nu ook zal bijstaan om die reus te treffen! Wat David heeft, mist Saul. Maar ook na die voor Saul zo beschamende geschiedenis komt Saul niet in de schuld. Hij is niet begerig om hetzelfde te mogen ontvangen wat David had. Wel wordt hij jaloers op David. Maar dat is heel wat anders. Jaloezie is een grafdelver.

Als David Goliath verslaat en de Filistijnen een verpletterende nederlaag lijden, gaat Saul naarstig informeren naar David en zijn antecedenten. We kunnen ons afvragen hoe dat zit. Hij kende David toch al?

Inderdaad. Maar dat was een meer oppervlakkige kennis. Nu is hij in David en zijn familie geinteresseerd, omdat hij de toezegging had gedaan dat de man die Goliath zou verslaan zijn schoonzoon zou worden! Het is God Die David nu bij Saul in het volle licht zet. Het zal Saul meer en meer duidelijk worden dat David een man is, waar hij niet omheen kan, ja dat David de man is naar Gods hart, de toekomstige koning!

Zo maakt God in Zijn Woord ons duidelijk dat Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus, tevens de grote Davidszoon, de Man naar Gods welbehagen is, waar wij niet om heen kunnen! Het leven ligt in een ons overgeven en onderwerpen aan Hem. Kust en erkent de Zoon van God! Buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig ziels-verderf! En bleef het tot nu toe in ons leven bij een zelfhandhaving, dan zijn we precies als Saul. Als de Heere Jezus ons een rots der ergernis en een steen des aanstoots is, zal dat onze val worden! Want wie de Zoon verwerpt, verwerpt God Die Hem gezonden heeft en zal als gevolg daarvan door God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest verworpen worden! Herkennen we in Sauls gedrag ons eigen hart? We haten het van nature de hoge troon van zelfhandhaving te verlaten en de Heere als Koning te erkennen. Het volk ging David vereren als held. Het hosanna kan echter spoedig veranderen in het kruis-hem! De houding van Saul was uiteindelijk die van een tomeloze haat. Ook een kruis-hem dus! Maar we lezen ook van een andere reactie op de dag dat David openbaar kwam als de man naar Gods hart. Dat was de reactie van de kroonprins, Jonathan. In zijn hart rees meer dan bewondering en respect voor de jonge David. In zijn hart kwam de liefde. Toen is het Jonathan al duidelijk geworden dat niet hij, de kroonprins, maar David, de herdersjongen, de toekomstige koning zou zijn. En het is niet in zijn vlees gevallen. Hij heeft een vriendschapsverbond met David gesloten Jonathan herkende in David het werk van Gods genade. Daar was hij zelf ook geen vreemdeling van. Dat bond tesamen. Zie wat Gods goede Geest vermag!

En nog eens: hier beneden komt soms al zo duidelijk uit dat er een verkiezing is en een verwerping. Saul en Jonathan lagen om zo te zeggen op één bed. Maar de één zou aangenomen en de ander verworpen worden. En voor u en mij blijft de vraag staan: Wat dunkt u van de Christus?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen