DIE ZAL MIJ VERHEERLIJKEN

Verontrusting over allerlei ontwikkelingen binnen onze kerken leidde tot de oprichting van Bewaar het Pand. Na 40 jaren is er nog meer reden tot verontrusting. Dat velen die verontrusting niet met ons delen, verontrust ons nog meer. De vernieuwingsdrang, al vele jaren gaande in onze kerken, is een symptoom van geestelijke armoede. Dat het, zoals aanvankelijk geruststellend werd beweerd, om bijzaken zou gaan, kan als onwaar van de hand worden gewezen. Veel kerkenraden die studenten, kandidaten en gastpredikanten uitnodigen, komen met een compleet voorschrift met betrekking tot de liturgie op de proppen. Al zijn vele zaken vrijgelaten in onze kerken, dat geldt dan niet voor voorgangers, die hun medewerking moeten geven aan een liturgie, inclusief preeklengte, die in vele opzichten tegen hun gemoed ingaat. Erger is dat persoonlijke, aan de gemeente gerichte vragen inzake de noodzaak van bekering niet op prijs worden gesteld en als het zaaien van twijfel worden veroordeeld.

Er is een klimaat ontstaan in onze kerken dat niet christelijk gereformeerd is: we zijn allemaal gelovige mensen en Avondmaalgangers en God is onze Vader.

Verontrustend, omdat, als er nog over bekering wordt gesproken, het dan gaat over de zogenaamde dagelijkse bekering: maar ‘bekeerd’ zijn we! Het valt te vrezen dat velen niet eens meer weten dat ze bekeerd moeten worden. Laat staan dat men weet hoe God een mens bekeert! Het werk van de Heilige Geest krijgt al minder plaats in de prediking.

Daarom in de toespraak op onze Bewaar het Panddag aandacht voor het wonderwerk van de Heilige Geest! Om te benadrukken waar we voor staan. Om het geslingerd gemoed dat danig in de war kan raken in deze tijd, voor te houden dat hetgeen vroeger gekend moest worden, ook nu gekend moet worden. Tevens opdat we onze jonge mensen het nooit verouderde Woord van God mogen voorhouden. Ook opdat we op onze jubileumbijeenkomst ons niet zouden verliezen in het memoreren van allerlei verontrustende zaken, maar het Woord Gods vooral klinken mag. Daartoe komen we immers samen?

Aandacht dus voor het werk van Gods Geest.

We moeten het werk van Christus en het werk van de Geest niet scheiden, maar wel onderscheiden. Christus heeft voor verloren zondaren de straf op de zonde gedragen, Gods wet vervuld, door Zijn bloedstorting verzoening verworven door Zijn voldoening aan Gods heilig recht.

Maar al is dit alles geschied, daarmee lig ik nog verloren voor God. Ik moet door een persoonlijk geloof deel krijgen aan de verworven heilsgoederen. Het werk van Christus moet worden toegepast aan mijn hart. Dat nu is het werk van de Heilige Geest.

Dikwijls wordt het als volgt voorgesteld: de Heere Jezus heeft voor ons geleden en is voor ons gestorven en dat moet je nu geloven. Maar op deze manier maak je na God de Vader, Die Zijn Zoon zond, de Eerste Persoon, en God de Zoon, Die Zijn leven gaf, de Tweede Persoon, jezelf de derde persoon! Daarbij wordt de Heilige Geest gepasseerd. En Hij wordt gepasseerd, omdat men de werkelijkheid van onze val in Adam passeert! We zijn immers van God afgevallen zondaren geworden, die van dood levend gemaakt moeten worden? We zien onze nood niet, onze schuld is ons onbekend, de Heere Jezus heeft voor ons geen waarde. Hoe nodig is het werk van de Geest van Christus!

Wat is Zijn werk? De Heere Jezus heeft getuigd: De Heilige Geest zal Mij verheerlijken, Joh. 16:14a. Welnu, in welke weg verheerlijkt de Heilige Geest de Heere Jezus Christus? In welke weg wordt Hij voor een zondaar wat Hij is, namelijk een volkomen Zaligmaker? In de weg van de ontdekking. De Heilige Geest gaat mij overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel.

Waaraan ken ik het werk van de Geest? Hij werkt door middel van het Woord van God, de Bijbel. Hij is er niet aan gebonden, maar Hij bindt Zich daar wel aan, en: Hij bindt mij er ook aan. Ik word geroepen de middelen die Hij uit genade wil gebruiken, ook te gebruiken. Zijn heerlijk, soeverein en eenzijdig werk kunnen we daarom nooit uitspelen tegen onze verantwoordelijkheid.

Door middel van Woord en Geest word ik ontdekt aan mijn verloren bestaan. Denk aan de profeten, Johan-nes de Doper en Petrus op de pinksterdag.

Moet ik niet eerst naar de Heere Jezus toe, Hem aannemen als mijn Verlosser, waarna Hij me wel mijn zonden en tekorten laat zien? Onze Heidelberger zegt toch: waaruit kent gij uw ellende? Uit de wet Gods. Wat eist de wet Gods? Dat leert ons Christus...

Om deze zaken goed te onderscheiden, moeten we zien dat het inderdaad de hoogste Profeet is, de Heere Jezus Christus, Die mij de ogen opent voor mezelf, maar Hij doet dit door Woord en Geest. Maar in dat ontdekkend werk is Hij mij als mijn persoonlijke Borg en Middelaar nog vreemd en zie ik geen waardij in Hem. Dat ga ik pas zien tegen de donkere achtergrond van wie en wat ik zelf geworden ben.

De Heere Jezus openbaarde Zich aan de Samaritaanse vrouw ook niet terstond als de Messias aan Wie de vrouw zich onvoorwaardelijk moest overgeven! Die boodschap zou niet ‘geland’ zijn! Wel sprak Hij: vrouw, als je eens wist Wie Ik was! Maar ze wist het niet. De Heere Jezus maakte plaats voor Zichzelf. En daarbij gaat de Heere nooit over onze schuld heen. Ga heen, roep uw man en kom hier! Wist die vrouw niet dat zij een hoer was? Natuurlijk wist zij dat. Maar het bracht haar niet in de schuld voor God. Dat is nu het werk van de Geest van Christus!

Waaraan ken ik het werk van Gods Geest? Hieraan: ik ga mijn schuld belijden! De Heilige Geest heeft hierin de mens vierkant tegen! In de natuur is het al moeilijk voor een mens om de minste te zijn en excuses aan te bieden. En als hij het doet, zit er altijd nog een hoop zelfverdediging bij. Een mens zal uit en van zichzelf nooit schuldenaar voor God worden. Ook niet als hij reeds lang een kind van God mag zijn. Denk aan David. De Heere moest door middel van Nathan Zelf hem brengen in het stof. Maar van nature is een mens vijand van het zondaar worden voor God. Wat had nu die moordenaar, links van Christus aan het kruis, nog te verliezen? En toch weigerde hij schaamrood te worden. En de man aan Zijn rechterhand was niet beter. Allen dezelfde natuur! Als die man in de schuld komt, zien we duidelijk het werk van de Heilige Geest.

Dus: die linker man ging verloren omdat Hij zichzelf bleef handhaven, door eigen schuld kwam hij eeuwig om. Die rechter man zingt nog van vrije gunst alleen. De Heere opende hem de ogen.

Ontdekking is geen rustgrond. Waar we onszelf zondaar weten en er komt geen ommekeer in mijn leven, daar rusten we als het ware op ons zondaarsgevoel. We zijn het vaak met de dominee eens, als hij ons spreekt van onze boze natuur. Maar vergis u niet: dit redt ons niet van de rampzaligheid! Schuld moet schuld voor God worden! Dat werd het bij de Farao, Saul en Judas ook niet. Waar de Heilige Geest werkt, leer ik de zonde belijden voor Gods aangezicht: ‘‘k Heb tegen U, ja U alleen misdreven, Uw wil en wet, hoe heilig, stout versmaad!

Maar weet u ook waar de Heilige Geest nu brengt: niet alleen tot erkenning van de schuld, maar ook tot het roepen om genade en vergeving! Ook dit is zo tegen onze natuur, dat een bovennatuurlijk werk nodig is, om ons daar te brengen, eens voor het eerst en altijd weer opnieuw.

Wat is het erg dat velen zichzelf troosten, door middel van een redenering. Maar wie door Gods Geest wordt geleid moet vertroost worden. Die wil het horen uit Gods mond. In de weg van ons spreken gaat de Heere ook spreken en schenkt Hij mij de zekerheid van schuldvergeving, zelfs voor mij. Want wie zichzelf vernedert, zal verhoogd worden!

De Heilige Geest werk het geloof in mijn hart: dan ga ik tot de Heere uit, niet om Hem, met eerbied gesproken, over te halen om mijn schuld weg te nemen, maar ik ga tot Hem omdat ik geloof dat er bij Hem vergeving is! Hij is een goedertieren Koning en daarom smeek ik Hem om Zijn goedertierenheid. Ik geloof de vergeving der zonden, en wens er uit genade in te mogen delen!

Maar de Heilige Geest, Die mij in het stof der ootmoed brengt, Die mij doet vragen om vergeving, doet mij ook begeren vernieuwd te worden. Ik wenste anders te zijn. Verlost te worden van het ik, de zonde, de wereld. Waar schuld schuld wordt, begeer ik ook bekering, vernieuwing! Vernieuw in mij een vaste geest en leer mij aan Uw dienst oprecht verbonden blijven! Hoe wordt Christus nu verheerlijkt? Als Diegene Die het verlorene redt, het schuldige, Die Zich aan het kruis gaf voor vijanden! Zelfkennis geeft zicht op Christus in Zijn schoonheid! Uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid. De ogen van onwaardige Adamskinderen, die zich als zodanig leerden kennen. O, wat is de Koning van Sion schoon! Wij zijn zwart, Hij is schoon! Schoon in Zijn gewilligheid het verlorene te redden, schoon in Zijn gehoorzaamheid tot de dood des kruises, schoon in Zijn overgave aan de Vader in Zijn eisend recht, schoon in Zijn wijsheid, reinheid, geduld, verdraagzaamheid, schoon in Zijn trouw aan Zijn Woord, schoon in het bewaren van de Zijnen, in Zijn bidden voor hen, schoon in Zijn gewilligheid om zalig te maken allen die door Hem tot God gaan, schoon in Zijn staten, ambten en namen, schoon in Zijn Borgtocht en Middelaarsschap, schoon als de Weg, de Waarheid en het Leven, in Zijn gerechtigheid en heiligheid, enzovoort! Waaruit, nog eens, blijkt het werk van de Heilige Geest? Hierin dat ik Hem ga verheerlijken, groot maken, meer en meer nodig krijg, alles in Hem vind wat ik in mezelf niet vind. Ik ga Hem aanprijzen en groot van Hem denken en spreken, zoals de bruid uit het Hooglied.

Vanouds -tenslotte- is de prediking in onze kerken geweest, die van een rijke Christus en een arm zondaar en hoe die tesamen komen! Namelijk door de Vriend van de Bruidegom, de Heilige Geest! Geve God een wederkeer over de breedte van onze kerken. Geve Hij ambtsdragers die verstand hebben van God en goddelijke zaken. Beware Hij ons voor zelfgenoegzaamheid. We hebben geen streepje bij God voor, omdat we tegen de stroom ingaan. Ook ik moet bekeerd worden, ook een Bewaar het Pander heeft het verzoenend bloed nodig en de Geest Die in al de waarheid leidt.

Vergeve de Heere onze ontrouw dat we niet meer opkwamen voor de oude, gereformeerde beginselen en dat we zoveel dingen lieten gaan, al was het misschien al zuchtend. Vergeve Hij onze biddeloosheid, dat we niet meer waakten op Sions muren. Geve Hij veel liefde tot onze kerkgenoten, onze ambtsdragers en ons opkomend nageslacht. Werke en verhore Hij het gebed om de Heilige Geest: Ontwaak Noordenwind en kom Gij Zuidenwind, doorwaai onze hof, tot roem van Uw heerlijke Naam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen