ARTHUR PINK (2)

De bekenng in zijn slaapkamer viel samen met zijn roeping om het evangelie te verkondigen. In die dagen sprak Hij in zijn eigen kerkgebouw voor meer dan 700 mensen over Rom. 1 : 16, “Maar ik schaam mij het evangelie van Chnstus met”. Hij begon ijveng de Schnften te bestuderen. Het advies om in Engeland theologie te gaan studeren, verwierp Hij vanwege het ongereformeerde klimaat aldaar en Hij verhuisde naar Amerika. Het was in het jaar 1910, dat Hij zijn intree deed aan het theologisch instituut van Moody in Chicago. 's Morgens werd gestudeerd, 's middags moest Hij de straat op, of naar de gevangenis, om te evangeliseren.

Pink is echter met lang in Chicago gebleven. Hij Wilde pastoraal werk gaan doen en kwam terecht in Silverton, een mijnwerkersdorp in Colorado. Contact met een roomse priester daar, resulteerde in gesprekken over Gods Woord. Pink ontdekte hoe de pnester soms heel subtiel Gods Woord verdraaide en schreef als een reactie aan de binnenkant van zijn bijbelomslag de woorden uit Deut 4 2 “Gij zult tot het woord dat Ik u gebied, niet toedoen, ook daarvan met afdoen”, en dergelijke teksten. Voor Hij vanaf toen de preekstoel opging, las Hij altijd eerst die woorden.

Na Silverton reisde Pink, die we zullen leren kennen als een zwerver op aarde, naar California aan de Westkust van Amerika. Hij was daar nauw verbonden aan het Bijbelinstituut in Los Angeles. Hij preekte overal waar men hem uitnodigde. En met zonder vrucht. Zo kon de secretans van de kardinaal van San Francisco eens niet de verleiding weerstaan om een protestantse kerk in te gaan, waar Arthur Pink preekte.

Hoewel een vooraanstaand rooms mens, had hij nog nooit een hoofdstuk uit de bijbel gelezen of het evangelie horen preken. Die keer was het gelijk raak. Een pijl van Gods boog trof zijn hart.

Pink, met door bevestiging en intrede aan een bepaalde gemeente of kerk verbonden, vertrok in 1915 naar Kentucky, na een kort verblijf in zijn vaderland, waar hij zijn ouders opzocht In Kentucky ontmoette hij Vera Russell, met wie hi] daar op 16 november 1916 trouwde. Dat hij in Vera een vrouw kreeg die hem tot zijn dood trouw zou blijven m zijn arbeid in Gods koninkrijk, noemde hij de een na grootste zegen die God hem schonk De grootste zegen was die van zijn bekering

Vera Russell werd al voor haar tiende jaar wees en werd verder opgevoed door haar grootvader. Ze vertelde dat ze bij haar geboorte op 8 januari 1893, toen het leek alsof er geen leven in haar was, door haar vader buiten m een vat met ijskoud water werd gedaan, wat zo'n schok veroorzaakte dat ze plots één en al leven was. Daarom heb ik het altijd zo koud, verklaarde ze later vaak, glimlachend

Een nieuwe verhuizing stond voor de deur toen hij een pastorale taak kreeg in Spartanburg in South Carolina. Daar bleven Arthur en Vera Pink tot 1920 HIJ ging voor in een baptistenkerk.

Het werd een moeilijke tijd daar in South Carolina. De eerste wereldoorlog veroorzaakte een grote inflatie en daarmee gepaard gaande armoede Alles werd erg duur. De winters waren zeer streng.

Hoewel Pink per dag 12 uur de bijbel bestudeerde, had hij zich op dogmatisch gebied nog met echt een mening gevormd. Vandaar dat hij het bij zijn aankomst in Amenka in het jaar 1910 niet als een bezwaar zag te gaan studeren aan het theologisch instituut van Moody, bekend om de evangelisatiedrang, maar waarin de diepte en de bezonkenheid gemist werd.

Pink kwam in aanraking met geschriften van Jonathan Edwards (1703- 1758) en ging de werken van Augustinus, Calvijn en de Erskines bestuderen Er kwam diepgang in zijn denken en dientengevolge preken Hij begon bezwaren te krijgen tegen de evangelisatie bijeenkomsten in de stijl van Moody, waarbij op een direkte, persoonlijke beslissing werd aangedrongen. Als gevolg van zijn studie van oude, theologische werken, ging hij zelf ook aan het schrijven In 1917 publiceerde hij een boek, getiteld Goddelijke inspiratie van de Bijbel. In 1918 kwam zijn meest bekende werk uit De soevereiniteit van God.

Dit boek werd door velen met gewaardeerd. Scherp was de kntiek op het gereformeerde geluid dat Pink liet horen Na lezing van het boek over Gods soevereiniteit, verklaarde een man dat hij Pink wel zou kunnen vermoordeni Waarop Pink onmiddellijk antwoordde: Je wilt mij met vermoorden, maar God!

Het contract om in South Carolina pastoraat te bedrijven liep ten einde en m het jaar 1921 zag Pink zich voor nieuwe taken geplaatst. Hij ging zich toeleggen op het beleggen van bijbelconferenties, waardoor hij het bijzonder druk kreeg. Hij reisde heel Amerika door en hield lezingen voor grote groepen van kerkmensen en predikanten. Dat werd het ene aspect van zijn werk, het andere was de uitgave van meer boeken. Zo verschenen van zijn hand (vertaald), de Wederkomst van de Verlosser, De zeven kruiswoorden, en Waarom vier evangeliën?

In deze jaren waren de Pinks erg arm, maar heel wonderlijk waren de uitreddingen!

In deze tijd gebeurde er echter ook iets anders. Pinks uitgever, Herendeen, spoorde Pink aan om een maandblad uit te geven. Pink hoefde daar met lang over na te denken en m Januari 1922 verscheen het eerste nummer van een blad, getiteld 'Studies in the Scriptures'. Pink was en bleef de enige uitgever en auteur, hoewel hij in het begin ook mannen als de Erskines, Edwards en Spurgeon citeerde.

Van de uitgifte van dit maandblad heeft Pink een levenswerk gemaakt. Tot aan zijn dood is het maandblad elke maand over heel de wereld verspreid, al was het aantal abonnees met bepaald indrukwekkend. De vulling van dit maandblad is zijn lust en zijn leven geweest, hoewel het dikwijls door de beproevingen heenging. De regelmatige uitgave van een maandblad veroorzaakt vanzelfsprekend ook stress. Door, zoals we nog wel zullen zien, een stipte levenswijze met een strak patroon, die ons soms ook wel wat overspannen overkomt, is er maand na maand, jaar na jaar een uitgave van Studies in the Scriptures geweest. Later IS het schrijven van het maandblad nog jaren lang zijn enig levensdoel geweest, maar in het begin had hij naast zijn schrijfwerk nog veel ander werk Het schrijven gebeurde zonder schrijfmachine, zijn vrouw Vera heeft later leren typen. Het abonneebestand is nooit boven de 1000 geweest, soms veel minder. Hoewel teleurstellend, IS dat voor Pink nooit aanleiding geweest om ermee te stoppen.geheel vrij van fanatisme Hoewel liefde tot Gods Woord en de verspreiding ervan zijn drijfveer was, was Pink met geheel vrij van fanatisme. Hij was een streber. Hij studeerde zonder onderbreking of ontspanning. Pink las gemiddeld 25.000 pagina's perjaari Geen wonder dat hij in 1923 instortte. Hij werd depressief en kreeg klachten. Hij kwam, na aanvankelijk protest, onder behandeling. Hij had moeite om te relaxen en overtrad vanwege zijn leeswoede dikwijls het gebod om het kalmer aan te doen.

Pink mocht weer genezen, maar heeft later meerdere tijden van depressiviteit gekend. Ook kon hij gebukt gaan onder eigen tekortkomingen of van misstanden in de wereld en de kerk Dat greep hem aan. Dat was omdat hij een geestelijk mens was geworden. Toch had dit ook met zijn aangeboren perfectionisme te maken.

Pink leidde dus conferenties, studeerde en schreef, maar hij had ook weer behoefte aan een plaats waar hij kon preken. Af en toe preekte hij hier en daar, maar hij wilde liever een eigen plekje. Toen hij geen aanbod in Amenka kreeg, was een uitnodiging van een abonnee van zijn maandblad uit Australië, om in Sydney te komen wonen, hem meer dan welkom!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen