De diaken (2)

Doel van het vorige en dit artikel is vooral om de vraag onder ogen te zien of een diaken de eredienst mag leiden, bij gebrek aan een ouderling, Er zijn reacties op gekomen, waarvoor hartelijk dank! Omdat we vvel van het één in het ander komen, wil ik voor alle duidelijkheid eerst even uitleggen wat we gaan doen. In dit artikel wil ik de vraag, zoals boven aangehaald, concreet beantwoorden. In een volgend artikel wil ik ingaan op een andere vraag, die op een antwoord wacht, om daarna dan bij leven en welzijn iets meer te zeggen over het diakenambt in het algemeen en de bij de kerkorde bepaalde zittingstermijn van zowel ouderlingen als diakenen. Het komt voor dat een ouderling de dienst leidt en vanwege omstandigheden het lezen van de preek overlaat aan een diaken. bijvoorbeeld omdat de ouderling lang staan niet volhoudt of iets dergelijks. Ik denk dat we daar niets van kunnen zeggen. De ouderling leidt immers de dienst? De diaken, die in het bevestigingsformulier heel nederig "een behulpsel" wordt genoemd, kan heel goed de ouderling in het lezen behulpzaam zijn, Het bevestigingsformulier denkt dan waarschijnlijk aan 1 Kor. 12:28, waar inderdaad gesproken wordt van "behulpsels" in het midden dcr gemeente. Of Paulus daar inderdaad specifiek aan het diakenambt denkt, weet ik nog zo net met. In het Grieks staat er:helpers, mensen die met bewogenheid zich beijveren om te helpen. Het gaat daarbij dan wel om mensen door God aangesteld, zoals dat vers begint. Het woord past wel uitstekend bij het diakenambt. De diaken wordt immers geroepen tot werken der barmhartigheid? Maar de vraag was of een kerkenraad uitsluitend uit diakenen kan bestaan, zodat de zondagse erediensten ook door diakenen wordt geleid. Als er echter geen ouderlingen zijn, wie heeft dan het opzicht over de leer? Dat is immers naar 1 Petrus 5:2 een taak van de ouderling? En Paulus spreekt in 1 Tim. 3 toch over beide, opzieners en diakenen? Bij de instituering van nieuwe gemeenten moesten er toch ouderlingen aangesteld worden, zoals Titus 1:5 ons zegt? Ouderlingen worden geroepen de kudde Gods te weiden, opnieuw naar 1 Petrus 5, nu vers 2. En hoewel ook diakenen op huisbezoek kunnen, heeft bun huisbezoek een ander karakter en een ander doel dan wanneer ouderlingen huisbezoek afleggen. Ouderlingen worden geroepen ce waken over de zielen, die aan nun pastorale zorg zijn toevertrouwd. Zij zoeken daarom de gemeenteleden op om hen met bet Woord van God te onderwijzen, te troosten of zo nodig terecht te wijzen (de tucht). Diakenen zoeken de gemeenteleden op in omstandigheden van ziekte en zorg, ook met het doel te troosten, maar met name, indien nodig, ook materiële hulp te bieden. Als de diaken het werk eens ouderlings doet, omdat er nu eenmaal geen ouderling is, dan kan hij toch immers zonder bezwaar dat ambt eens ouderlings zelf ook op zich nemen? Iemand zou kunnen tegenwerpen: maar je moet er toch toe geroepen worden? Inderdaad. Maar vergeet niet dat er al een bijbelse roeping ligt om de gemeente te regeren! Het is niet aan mij gevraagd om de kerkenraden zonder ouderling van advies te dienen. Maar als het mij gevraagd zou worden, zou ik zeggen: Laat de bijbelse roeping om de gemeente te regeren zwaar mogen vvegen bij de kerkenraden zonder ouderling. Stel in biddend opzien tot de Koning der Kerk een tweetal samen uit de zittende broeders, stel het tweetal voor aan de gemeente, schrijf een ledenvergadering uit en wacht verder op Zijn leiding. De Heere roept door middel van de gemeente. En de vorige keer schreef ik al: niemand kan dit alles van zich afschuiven door te zeggen dat hij tot het ouderlingschap onbekwaam is. Dat is wel zo, maar daar kom je in het uitoefenen van het ambt pas achter. Zonder de zegen en de bekwaammaking van Boven kun je geen ouderling zijn, maar ook geen koster. Over het aantal ouderlingen en diakenen kan ik ook wat zeggen, maar dan weid ik teveel uit. Volgende keer misschien. Over de vraag of het bevestigingsformulier bij de beschrijving van her diakenambt terecht verwijst naar Handelingen 6 verschilt men van men ing. In het nieuwe testament is al wel sprake van de diaken in het midden der gemeente (denk bijvoorbeeld aan 1 Timotheus 3 en Filippensen 1:1), maar die worden daar dan ook diaken genoemd. In Handelingen 6 komt het woord diaken niet voor. De zeven verkozen mannen werden geroepen om "de tafelen te dienen" onder de Grieks sprekende weduwen, met oplegging der handen, Maar we lezen van een van hen, Stefanus, al gelijk dat hij wonderen en grote tekenen deed onder het volk en dat bij met grote wijsheid door de Geest sprak. En van een ander van de toen aangestelden, namelijk Filippus, weten we dat hij in Samaria de Christus predikte en later door de Heere geroepen werd om de kamerling het evangelie te verkondigen. Bij die man was er geen sprake van materiële nood, waarom God een diaken op hem afstuurde, maar van een geestelijke nood! Wel zou ik uit Handelingen 6 de conclusie willen trekken dar zij die werken in Gods wijngaard, wie hij ook zij en waartoe de Heere hem ook roept, iemand moet zijn die de Heere in oprechtheid vreest. En met deze opmerking moesten we allemaal maar eens tot onszelf inkeren, trouwens ook een ieder die geen ambt bekleedt. Vrezen wij de Heere? Hebben we Hem leren kennen als iemand door Wie wij in onze schuld, nood en ellende gediend, zaligmakend bediend moeten worden? Wie door Hem bediend wordt, zal, hij zij man of vrouw, een diaken worden, een knecht van de Heere, een zoutend zout in deze smakeloze wereld en een lichtend licht in deze duistere tijd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen