Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vrede bij God

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrede bij God

“Wij dan gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus” Romeinen 5:1

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Luther, toen hij student was, genoot volop van het leven. Hij kwam aan God niet toe. Na die bliksemstraal, vlak naast hem, werd het anders. Op één moment werd hij geconfronteerd met de dood, met God, met een heilig en rechtvaardig God. De allesoverheersende vraag werd: hoe vind ik een genadig God, hoe kan ik God ontmoeten zonder verschrikken. Luther ging in het klooster; hij ging vasten en zichzelf tuchtigen. Ten slotte kroop hij op zijn blote knieën de Pilatustrap te Rome op. Luther wilde zich met God verzoenen, hij zag niet dat de verzoening van God moet uitgaan en alleen kan uitgaan. Met al zijn werken vond hij niet de vrede. Totdat hij in de Romeinenbrief las dat de rechtvaardiging is door het geloof en dat dit de vrede geeft bij God. Paulus zingt in deze Romeinenbrief zijn jubellied. Deze zang vangt aan met: “Wij zijn gerechtvaardigd”. Eerst onrechtvaardig, eerst een overtreder van Gods wet, eerst een zondaar, eerst een schuldenaar en daarom eeuwig strafwaardig. Doch nu rechtvaardig verklaard, vrijgesproken van schuld en straf. Waardoor? Door het geloof alleen! Op het geloof komt het aan. Zonder het geloof zijn we niet gerechtvaardigd, leven we als onrechtvaardigen naar de dag toe waarop wij gesteld worden voor de Rechter. De Rechtvaardige en Waarachtige Rechter. God eist het geloof. Laten we echter oppassen dat we de eis van het geloof niet maken tot een nieuwe wet. Een wet, waaraan wij eerst moeten voldoen om dan door God gerechtvaardigd te worden. Dit gevaar is niet denkbeeldig.

Het past bij een mens die leeft in het werkverbond, dat het evangelie van vrije genade niet is naar de mens. Wie meent, dat de mens toch nog een beurt krijgt, geeft het uit genade alleen de doodsteek. Het geloof is een gave van God. Hij geeft het daar waar erom gebeden wordt. De rechtvaardiging door het geloof geeft een kostelijke vrucht: de vrede bij God.

Vrede, dit is een ontzaglijk rijk woord. Er zijn haast geen woorden te vinden om aan te geven wat de inhoud ervan is. Het is die vrede, die alle verstand te boven gaat. Vrede, dat wil zeggen, de scheiding is opgeheven, de breuk is geheeld, de vijandschap is tenietgedaan. Er is verzoening. Een vijand van God is met God verzoend. Er is gemeenschap. God heeft de mens weer en de mens heeft God. Vrede, dat wil ook zeggen: alles ligt op de rechte plaats, in de juiste verhouding. God weer God en de mens weer mens. Schepper en schepsel. Koning en onderdaan. Nog rijker: Vader en kind. God zegt: Mijn kind en dat kind zegt: Abba-Vader. Volkomen verzoening. Weer in de nabijheid, in de gemeenschap van God. Geen toornend God meer, maar een barmhartig Vader, mijn, onze Vader, Die in de hemel is. Daar komt nu helemaal niets meer van de mens bij. We erkennen het, doch dit is makkelijker uitgesproken dan te leren. God zelf zal dit door de Heilige Geest aan al Zijn kinderen leren. Hij laat ze vastlopen. Hij plaatst ze voor de onmogelijkheid aan onze kant. Hij doet ons een streep halen door al onze werken om vrede te verkrijgen. Hij leert verstaan dat die vrede door Eén verworven is, namelijk door de Heere Jezus Christus. Hij is onze vrede, door Hem en in Hem. Wij hebben vrede, zingt Paulus. Dit is een stellige uitspraak. Die vrede ligt verankerd in de doorboorde en zegenende handen van Hem, die Zijn leven heeft gegeven voor zondaren.

Kent u die vrede? Vrede bij God? Dat is Sola Gratia, uit enkel genade alleen. Daarom zelfs voor de grootste van de zondaren. Daarom nu en straks: Soli Deo Gloria, Gode alleen de eer.


Wie eenmaal Boven zal mogen medezingen, zal hier op aarde wel eens geweend hebben. Tranen der ziel. Het zit niet in de tranen als zodanig, dat is zo. Maar als God ons door Zijn Heilige Geest inwendig aanraakt, dat gaat niet, zonder dat de ogen vochtig worden.

G. Wisse, De droefheid naar God

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 november 2010

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Vrede bij God

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 november 2010

Bewaar het pand | 12 Pagina's