Strike the iron

De Heere spreekt in hoofdstuk 4 voor de laatste keer tot Nebukadnezar. De eerste keer was ongeveer dertig jaar daarvoor, in hoofdstuk 2, toen Daniël die eerste droom had verklaard. Daarna sprak de Heere weer, in hoofdstuk 3, in die gebeurtenis met de drie vrienden in de brandende oven. Maar wat deed Nebukadnezar telkens weer? Ondanks zijn mooie woorden bleef hij toch wie hij was. Keer op keer weigerde hij zich te bekeren. Zelfs na die indringende oproep van Daniël in hoofdstuk 4:27, die niet voor tweeërlei uitleg vatbaar was. En Nebukadnezar heeft Daniël misschien wel gelijk gegeven. Hij is er in ieder geval niet tegenin gegaan. Misschien heeft hij het zich ook nog wel voorgenomen, om zich te bekeren tot de God van Daniël. Maar zijn schrik zakte af. En de indrukken vervaagden weer. En het is te vrezen dat Nebukadnezar uiteindelijk toch onbekeerd is gestorven. Je zou kunnen zeggen: het ijzer werd niet gesmeed terwijl het heet was. Dat ijzer koelde af. En de bekering van Nebukadnezar bleef uit.

En dat gebeurt nog. Als jij nog onbekeerd bent. Als je nog altijd voor eigen rekening leeft. Dat komt niet omdat je niet gewaarschuwd bent. Want dat is vaak gebeurd. Heel ernstig en indringend soms. En als je nog steeds voor eigen rekening leeft, dan komt dat niet omdat je nooit genodigd bent. Want je bent vaak genodigd, heel liefdevol en welmenend. De Heere heeft daarbij gebruik gemaakt van Zijn Woord. Op de zondagsschool, in de kerk en op zoveel plaatsen meer. De Heere heeft ook gebruik gemaakt van roepstemmen. Toen je ziek werd, of een ongeluk kreeg. Of toen je een aangrijpend sterfgeval meemaakte. En je bent weleens onder de indruk geweest. En je hebt jezelf misschien wel voorgenomen om anders te gaan leven. Maar het bleef bij goede voornemens. En de indrukken gingen weg. En je bleef dezelfde.

Want je gaat er heimelijk vanuit dat je nog wel heel lang zult leven. Je bent immers nog jong, en je krijgt vast nog wel meer tijd. En als in de preek de oproep klinkt om jezelf te bekeren, dan denk je: ach, volgende week is het weer zondag en dan zal de Heere het nog wel een keer zeggen. En als er gezongen wordt: ‘Hij komt, Hij komt om de aarde te richten, de wereld in gerechtigheid’, dan denk je: dat zal zo’n vaart nog niet lopen. Dat wordt al zolang gezegd, dat de Heere Jezus terug zal komen. Maar dat zal in mijn leven ook heus niet gebeuren.

Maar de apostel Petrus zegt in zijn brief: God is lankmoedig over ons, niet willende dat er enigen verloren zouden gaan, maar dat zij allen tot bekering zouden komen. De Heere stelt het oordeel uit. En wij denken dat het dan helemaal niet komt. Wij denken dat het bij God ook zo gaat zoals het bij ons gaat: van uitstel komt afstel. Maar dat is niet zo. Wat God gezegd heeft, gebeurt altijd. En Hij stelt Zijn komst wel uit, maar dat doet Hij om ons de gelegenheid te geven om ons te bekeren. Strike the iron while it is hot!

Mijn oude dominee, de in 1997 overleden ds. H.C. van der Ent (die jarenlang voor de jeugd heeft geschreven in Bewaar het Pand) zei eens op catechisatie: ‘Jongens, je kunt met de bekering makkelijk wachten. Vijf minuten voordat je sterft, dat is vroeg genoeg!’ Één van de catechisanten zei toen:’ja maar dominee, dat weet je toch niet, wanneer je sterft?’ ‘Nou, zo zei de dominee, daarom moet je het vandaag doen!’ Zo gij Zijn stem dan heden hoort, gelooft Zijn heil- en troostrijk Woord. Verhardt u niet, maar laat u leiden’. Jongelui: bekeer je toch. Voordat het te laat is. Zoek de Heere terwijl Hij te vinden is. Vandaag waarschuwt Hij je nog. Vandaag belooft Hij je de zaligheid nog. Vandaag hoor je Zijn stem nog. Maar bedenk het wel: het kan ook de laatste keer zijn dat je Hem hoort. Net zoals Nebukadnezar. En de volgende keer dat je God dan hoort spreken, dat zal zijn, wanneer je voor Zijn rechterstoel staat. Dan hoor je ook Zijn stem. dan zegt Hij: wat heb je met Mijn Woord gedaan? En dan moet je aan Hem uitleggen waarom je onbekeerd gebleven bent. En als je dan geen Borg voor je ziel hebt, die je straf heeft gedragen en je schuld heeft betaald, dan is het vreselijk om te vallen in de handen van de levende God. Laten we daarom luisteren, en er rekening mee houden dat het weleens de allerlaatste keer kan zijn dat we de evangeliestem van Heere horen. Daarom: strike the iron!

makempeneers@kliksafe.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen