Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Christus en de Samaritaanse vrouw (17, slot)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Christus en de Samaritaanse vrouw (17, slot)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zij dan gingen uit de stad, en kwamen tot Hem. (…) Als dan de Samaritanen tot Hem gekomen waren, baden zij Hem, dat Hij bij hen bleef; en Hij bleef aldaar twee dagen. En er geloofden er veel meer om Zijns woords wil; En zeiden tot de vrouw: Wij geloven niet meer om uws zeggens wil; want wij zelven hebben Hem gehoord, en weten, dat Deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld. (Johannes 4 : 30 en 40 – 42)

‘Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?’ Dat getuigenis heeft geklonken in de straten van Sichar. En als de Samaritaanse vrouw zo gesproken heeft, ziet ze dat haar woorden niet zonder uitwerking blijven. God verleent kracht aan haar eenvoudige getuigenis. Want vers 30 zegt: ‘Zij (de inwoners van Sichar) gingen uit de stad, en kwamen tot Hem’.

Eerste wonder
Dat is het eerste wonder dat de Samaritaanse ziet. Op haar getuigenis – het woord van een vrouw van slechte naam en faam – gaan de mensen het stadje Sichar uit. Ze begeven zich in de richting van de Jakobsbron, waar Christus spreekt en onderwijs geeft. We zouden kunnen zeggen: Ze gaan gebruikmaken van de middelen.

Zou het vandaag niet nog zo kunnen gaan? Zou de Heere een misschien wel heel eenvoudig woord niet kunnen gebruiken om iemand anders onder de genademiddelen te brengen? Hutcheson schrijft: ‘Zwakke instrumenten en degenen die slechts weinig kennis en een zwak geloof hebben … en die arbeiden in het Evangelie, kunnen krachtige uitwerkingen hebben’. Laat het geschreven zijn tot bemoediging!

Tweede wonder
We keren terug naar de Jakobsbron. Als de inwoners van Sichar daar aankomen, treffen ze de Heere Jezus nog aan. Eerder zagen we Hem wachten op de Samaritaanse vrouw. Om haar genadig te zijn. Maar er moeten nog meer Samaritanen worden toegebracht.

De inwoners van Sichar vragen de Heere Jezus of Hij bij hen wil blijven. En Christus willigt hun verzoek in: Nog twee dagen blijft Hij in Sichar. Terwijl we in vs. 4 lazen, dat Hij dóór Samaria moest gaan, lezen we hier dat Hij twee dagen blijft. Dat is het tweede wonder, dat deze vrouw heeft gezien.

Wat heeft de Heere Jezus die twee dagen lang gedaan? Wel, dat kunnen we opmaken uit vs. 41 en 42. In vs. 41 staat: ‘En er geloofden er veel meer om Zijns woords wil.’ En in vs. 42 horen we de mensen zeggen: ‘wij zelf hebben Hem gehoord’. Dat betekent dus dat Christus Zijn woorden ook gesproken heeft tot de andere inwoners van Sichar. Tot de andere Samaritanen. Hij heeft hun onderwijs gegeven.

Nee, er staat niet heel duidelijk, wat voor woorden dat precies geweest zijn. Maar zou dat onderwijs wezenlijk hebben verschild van wat Christus had gesproken tot de Samaritaanse vrouw? Denkt u niet, dat Christus ook gedurende die twee dagen de mensen heeft gelokt en genodigd? Denkt u niet, dat Hij ook hen heeft geconfronteerd met hun zonde? Al was dat misschien een heel andere zonde dan die van de Samaritaanse vrouw. Denkt u ook niet, dat Hij hen heeft overtuigd van zonde? Denkt u ook niet dat Hij hen heeft verootmoedigd? Om Zich tenslotte bekend te maken als de Christus, de Zaligmaker der wereld (vs. 42).

Derde wonder
Dat brengt ons bij het derde wonder. In de stad Sichar zijn nog meer mensen tot geloof gekomen. Mensen die zichzelf hebben leren kennen als ‘wereld’. Als verloren. Die de wereld in hun hart leerden kennen. Maar die ook tot hun verwondering mochten horen, dat Christus in de wereld gekomen is als ‘Zaligmaker der wereld’. Mensen die tot deze Zaligmaker werden getrokken en Hem mochten omhelzen.

En die mensen horen we tenslotte zeggen tegen de Samaritaanse vrouw: ’Wij geloven niet meer om uws zeggens wil; want wij zelven hebben Hem gehoord, en weten, dat Deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld’.

Christus moest door Samaria gaan. Om de Samaritaanse vrouw tot geloof te brengen. Maar ook om nog andere verloren zondaren zalig te maken.

Nog één vraag
Zo hebben we zeventien maal stilgestaan bij de bekende ontmoeting tussen Christus en de Samaritaanse vrouw. Tenslotte nog één vraag. Wat heeft de boodschap van deze ontmoeting uitgewerkt in úw leven? Bleef u zitten in de straten van Sichar? En zit u daar nog? Om er straks voor eeuwig te sterven van dorst?

Of heeft de Evangelieroepstem van Johannes 4 u als een dorstige gebracht aan de met stof bedekte voeten van een zoekende Zaligmaker? Dan zult u het op Zijn tijd ervaren: ‘Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden’. En er zal een eeuwigheid voor nodig zijn om het wonder te bezingen, dat Hij ook voor u door Samaria moest gaan.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 16 juni 2015

Bewaar het pand | 12 Pagina's

Christus en de Samaritaanse vrouw (17, slot)

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 16 juni 2015

Bewaar het pand | 12 Pagina's