God en je partnerkeuze

Jozef lijkt dat echter nu juist wel te doen. Hij trouwt met Asnath, de dochter van Potifera (overigens niet dezelfde man als Potifar). Potifera betekent: ‘gewijd aan Ra’. En Ra, dat is de zonnegod. Die zonnegod werd vereerd in de plaats ‘On’, ook wel Heliopolis (zonnestad) genoemd. On lag op de grens met Gosen. En Potifera was dus de ‘overste van On’. Het woord ‘overste’ kunnen we ook vertalen met ‘priester’. Hij was waarschijnlijk de opperpriester van de zonnegod. En met diens dochter trouwt Jozef dus! Daar zijn we toch wel verbaasd over. Want we weten hoe afkerig Jozef van de zonde was. Je herinnert je hoe hij de zonden van zijn broers tegen zijn vader vertelde. En hoe hij de seksuele omgang met de vrouw van Potifar heeft afgewezen. En nu trouwt hij met een heidin! Hoe kan dat?

In de kanttekeningen bij de Statenvertaling lezen we de mening van de vertalers. Ze zeggen dat Jozef door zijn positie niet om dit huwelijk heen kon. Het hoorde bij zijn status. Als onderkoning hoorde hij bij hoogste klasse van Egypte. En daarom heeft de Heere het in dit geval niet afgekeurd. Hij heeft het huwelijk zelfs gezegend met twee zonen. Twee zonen die later elk een erfdeel in Israël zouden ontvangen. Er wachtte een dubbele zegen voor Jozefs nageslacht. We zien dus dat Gods goedkeuring op Jozefs huwelijk heeft gerust.

Bovendien denk ik dat we reden hebben om te geloven dat Jozefs vrouw de Egyptische godsdienst heeft afgezworen en Jozef is gevolgd in het dienen van de Heere. Want kijk maar eens welke namen hun kinderen krijgen: Manasse en Efraïm. Jozef en Asnath hebben hun kinderen geen Egyptische namen gegeven, maar Hebreeuwse! Jozef droeg dan zelf wel een Egyptische naam (Zafnath-Paäneah), maar die had hij gekregen van de Farao. Maar Jozef blijft wel vasthouden aan zijn Hebreeuwse roots. En samen met Asnath doet hij belijdenis van het geloof als hij de geboortekaartjes naar de adel van Egypte stuurt: ‘Manasse: God heeft doen vergeten’. En: ‘Efraïm: God heeft vruchtbaar gemaakt’.

Dit zijn toch wel belangrijke elementen die ons kunnen helpen bij het nadenken over je partnerkeuze. Als je ongelovige vriend of vriendin blijk geeft van hartelijke belangstelling voor de dienst van de Heere, en als hij/zij gewillig is om met je uit de Bijbel te lezen, te bidden en naar de kerk te gaan, dan is er vanuit de Bijbel geen enkel bezwaar tegen zo’n relatie, integendeel. Dan mag je zelfs geloven dat de Heere jou wil gebruiken om zo’n ongelovige tot bekering te brengen. Rachab en Ruth zijn daar de sprekende voorbeelden van.

Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het meestal zo niet gaat. Een relatie met een ongelovige is vaak een weg met veel problemen. Bijvoorbeeld, jij wilt graag de maaltijden beginnen met gebed, maar je partner vindt dat echt flauwekul, zeker om dat ook nog jullie kinderen aan te leren. En zo zijn er meer situaties te bedenken van hoe lastig het is om kinderen op te voeden met een man of vrouw die niet geïnteresseerd is in het christelijke geloof of er mogelijk zelfs vijandig tegenover staat. Dat leidt tot onbegrip en verhitte discussies, met groeiende onderlinge verdeeldheid over allerlei zaken die de relatie of het gezin betreffen. Niet weinig mensen hebben na verloop van tijd die strijd opgegeven en zijn meegetrokken de verkeerde kant op, bij God vandaan. Daarom zegt de Heere: ‘Trek niet een ander juk aan met de ongelovige’. Want je zet je eeuwige zaligheid en die van je kinderen op het spel.

www.bewaarhetpand.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen