SPREKEND VERLEDEN

De Heere heeft een onuitsprekelijk groot goed weggelegd voor degenen die Hem vrezen. We lezen in Rom. 8:32 ‘Die ook Zijn Eigen Zoon niet heeft gespaard, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken?’ Verlossing is een grote weldaad. Van nature bevindt de zondaar zich onder de heerschappij van de duivel en de zonde. Hij is een slaaf van de duivel. Hij ligt onder de toorn van God, hij ligt onder de vloek. Zonden worden in Efeze 1:7 misdaden genoemd. Alles wat de zondaar doet is mis. Verlossing is: uitdelgen, achter Zijn rug werpen, niet meer gedenken, vergeving der zonden. God straft de zonden niet aan de zondaar zelf, maar aan Christus. God rekent de betaling door de Borg aan Gods kinderen toe. Wie in de Zoon gelooft, heeft het eeuwige leven. Gods kinderen zijn verlost van de heersende macht van de zonde, maar niet van de kwellende macht van de zonde. “Wij” dat zijn niet de duivelen, maar dat zijn al Gods kinderen. Zij hebben verlossing door het bloed van Christus. Christus was gewillig. Hij is Zijn broederen in alles gelijk geworden, uitgenomen de zonde. Zonder bloedstorting geschiedt er geen vergeving. God is niet alleen barmhartig en genadig, maar ook rechtvaardig. Wie zondigt heeft de dood verdiend. Boetedoening en gebeden van heiligen nemen de zonden niet weg. Al onze gerechtigheden zijn immers als een wegwerpelijk kleed. Alleen door Jezus Christus is er vergeving van zonden. ‘Wij hebben de verlossing door Zijn bloed.’ “Christus heeft bloed gestort in de besnijdenis, in de hof van Gethsémane, in het rechthuis van Pilatus en op Golgotha, toen Hij gekruisigd werd.” Christus gaf Zijn ziel tot een schuldoffer. Christus is de vervulling van al de bloedige offers van het Oude Testament. Christus is gegeseld, geslagen, met doornen gekroond en gekruisigd. Christus heeft Zijn leven gegeven voor vijanden. Christus was gewillig, maar Zijn dood was wel een gewelddadige dood. Wat is de bron waaruit de vergeving voortvloeit? Het is de rijkdom Zijner genade. Er is een volheid van genade in God om ellendigen goed te doen. “Hoeveel genade Hij geeft, Hij blijft even vol, zoals de zon.” Het is een volheid van genade omdat die genade groot genoeg is om u alles te geven wat u nodig hebt. Het is een rijkdom aan genade omdat de Heere al aan een zeer grote schare genade heeft gegeven. Het is een rijkdom van genade omdat God die geeft aan de grootste goddelozen en de grootsten der zondaren. Dat gold ook de Efeziërs, zij waren zondige heidenen. De apostel roept het uit: ‘Gezegend zij de God en Vader.’ “Het is alsof hij wil zeggen: Wat is de Heere groot. Wat is Hij vrij. Wat geeft Hij grote genade. En tot hen: Zie, wat heeft de Heere aan u gedaan. Hij toont ook de waarheid hiervan. Hij zegt: Hoe groot is dat. Ziet u op God, ziet u op de Heere Jezus, ziet u op uzelf, o, het is onbegrijpelijk.” Zegt u misschien dat u ook de verlossing hebt door het bloed van Christus, dat u de vergeving der zonde hebt, naar Zijn genade? Smijtegelt gaat dan kenmerken noemen van hen die geen verlossing en vergeving hebben. Wie de zonde uit gewoonte doet, heeft geen deel aan deze weldaden. Wie staat op de weg der zondaren en wandelt op hun pad, mist de verlossing en de vergeving. Ook zij die de zonde bewust doen, met overleg, met vastberadenheid en die anderen meesleuren in de zonde kennen geen genade. Ook zij die in de zonde in hun element zijn. “Als zij zondigen, springen zij op van vreugde, zij doen ze met genoegen.” Ook zij niet die vrijuit over de zonde spreken, zich er totaal niet voor schamen Wie niet weet van schaamrood te worden, staat er ook buiten. Zij kennen geen schaamte en berouw over het bedreven kwaad. Wie zonde tot zonde toedoet, staat er ook buiten. Zo is het ook met hen die hardnekkig voortgaan met zondigen. Vervolgens tekent Smijtegelt waaraan je kunt weten dat je deelt in verlossing en vergeving. Het hart is week, gevoelig geworden, gesmolten, verbrijzeld. Niets benauwt meer dan de zonde. Hij schreeuwt en zucht over de zonde die hem tot een last is. “Die deze weldaad heeft, heeft de Springader van genade, hij heeft de Heere Jezus, zijn Losser, zo hartelijk lief. Die is hem dierbaar. Hij zegt: ‘Mijn Liefste, Hij draagt de banier boven tienduizend’ (Hoogl. 5:10). ‘Al wat aan Hem is, is gans begeerlijk. Ik heb U lief boven alles’, zegt de ziel, vers 16. Die deel heeft aan deze weldaad, waakt tegen de gelegenheid tot de zonde. Hij kent de bitterheid van de zonde. Hij erkent de vrije genade zo. Hij stemt Paulus’ woorden met een ruim hart toe: ‘Doch door de genade Gods ben ik dat ik ben.’ (1 Kor. 15:10). Vrije genade, zegt hij, zal het werk kronen. Daardoor zal ik binnenkomen. Hij dankt de Losser zo. Hij zegt hartelijk: ‘Geloofd en gezegend zij God de Vader. Ja, geloofd zij de drie- enige God.” Kinderen van God: “Heft uw hoofden omhoog. Uw verlossing is nabij. Wacht nog op de verlossing van uw lichaam. En als u voor de troon zult staan, zult u met al de gekochten dit lied zingen: ‘Gij zijt waardig dat boek te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed uit alle geslacht, en taal, en volk, en natie’ (Openb. 5:9). ‘Hem, Die op de troon zit, en het Lam zij de dankzegging en de eer en de heerlijkheid en de kracht in alle eeuwigheid’ (vers 13). Amen, ja amen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen