SPREKEND VERLEDEN

De nabijheid van God is een dierbaar geschenk. Asaf beleefde dat: ‘Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen.’ De nabijheid van God behoort tot het geestelijke leven. Het is een voorsmaak van het eeuwige leven. Een kind van God is graag in Gods nabijheid. Een hoveling is graag in de nabijheid van zijn koning. Als de Heere geweken is, geeft dat droefheid en smart. Soms zijn Gods kinderen zonder hoop en zonder troost. Maar als de nabijheid van de Heere ervaren wordt, krijgen zij moed. De Emmaüsgangers waren hun Meester kwijt en de vijanden verheugden zich. Terwijl de Emmaüsgangers spraken en wandelden, voegde de Heere Zich bij hen en ging hen onderwijzen. De Heere Jezus was de Goede Herder die Zich voegde bij Zijn schapen. Hij vroeg over wie zij spraken. Zij zeiden dat ze over Jezus van Nazareth spraken. “En de Heere opende hun de Schriften en ging van Mozes af door de profeten heen en hield Zich als onbekend en sprak als een derde. Hij paste het ook toe op die Man van Wie zij spraken en het was hun goed zo nabij de Heere. Dat bleek toen de Heere Zich hield alsof Hij verder wilde gaan. ‘O nee’, zeiden ze, ‘het is nu laat, de dag is gedaald’, en zij dwongen Hem dat Hij met hen wilde gaan. De Heere stemde erin toe bij hen te blijven. Onder het breken van het brood werden hun ogen geopend, en zij kenden Hem, en Hij kwam weg uit hun gezicht. Daarop liepen de Emmaüsgangers met een hart vol liefde terug naar Jeruzalem. De Heere had dat vuur in hun hart ontstoken. De Heere beschikt over een vuur vol liefde. De Heere heeft Zijn volgelingen lief, zoals een moeder haar kind liefheeft. Door het vuur wil de Heere genezen van onverstand, ongeloof en mismoedigheid. De Heere heeft een vuur, en dat is het Woord: ‘Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht voor mijn pad.’ De Heere heeft een vuur van Zijn Geest en Hij Zelf is een Vuur. Hij is de Opgang uit de hoogte en de Zon der gerechtigheid. De Heere zorgde ervoor dat zij Hm niet kenden. Zo kan de Heere in het hart van Gods kinderen zijn, terwijl zij denken dat Hij Zich verbergt. Twee discipelen van Jezus kregen brandende harten. Zij wilden onderwijs ontvangen. Zij waren ongerust, maar hadden toch nog een klein glimpje hoop. “Wie weet, Hij mocht nog eens opgestaan zijn.” Maar het was al de derde dag sinds alles gebeurd was en sommige vrouwen hadden hen ontsteld. Elk woord van de Heere was een vuurvonk en elke tekst een heel vuur. Als Gods kinderen onder het Woord zitten en hun hart raakt in brand, dan komt alles van binnen in beweging. Ze worden week, nederig en klein. Zij vergieten tranen van verwondering, van liefde of van nederigheid. Er komt droefheid over hun ongeloof, onkunde en mismoedigheid. “Zo zult u vinden dat dat vuur zo’n licht geeft dat zij moeten zeggen: ‘Dat heb ik wel duizendmaal gehoord, maar ik heb het in mijn leven niet zo begrepen.’ En zo worden ze ingeleid in het Woord als in de galerijen van de koning.” Zij raken in verwarring van zoveel liefde. “Wie dat vuur heeft, wordt hemels en wil naar boven en wil bedenken de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn, en wat er boven voor schatten zijn. Hem lust niets meer. Als een ziel in brand gepreekt wordt, wil het geheugen het onthouden, de liefde omhelst het, het geloof neemt het aan. En als zij thuiskomen, willen zij ook al leren en zij zouden anderen ook wel in brand willen helpen. Ziedaar, geliefden, zij ondervonden het duidelijk.” Het hart was brandende in hen toen de Heere tot hen sprak. Zij waren bedroefd Jeruzalem uitgegaan, zij keerden nu naar Jeruzalem terug met vreugde in het hart. Alles leek verloren te zijn, maar de Heere was gekomen en had hun de Schriften geopend, beginnende van Mozes en de profeten. Hij overtuigde hen dat de Christus volgens de Schrift moest lijden. Hij bestrafte ook hun ongeloof ‘O, ongelovigen en tragen van hart om te geloven.’ Zo begon hun hart te branden toen de Heere vertelde van Mozes en met hen door al de profeten ging en aantoonde dat de Christus dit alles moest lijden. ‘Moest de Christus niet deze dingen lijden en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan?’ Smijtegelt eindigt zijn preek met een woord van toepassing. Werkt de Heere in uw hart? Vertel anderen wat Hij aan uw ziel heeft gedaan. Waar twee of drie in de Naam des Heeren vergaderd zijn, zal de Heere in het midden zijn. De Heere houdt de huisgodsdiensten in waarde. De Heere wil hen die in het donker verkeren te hulp komen. De Heere wil predikanten bemoedigen die weinig toeloop hebben. “Meent u dat zij die de meeste toeloop en toejuiching hebben, de meeste zegen hebben? Nee, zij hebben meestal de meeste zegen die de minste toejuiching hebben.” De Heere geeft Zijn zegen onder de prediking van het Woord. Dat zien we op de Pinksterdag en ook bij Lydia. Het Woord keerde niet ledig weder. Onder het Woord opent de Heere harten Vaak is er brand in de kerk door twist. Anderen zijn lauw of steenkoud. Anderen raken maar even in brand. Hoe weet ik dat mijn hart in brand staat? U zult het zich altijd herinneren wanneer dit gebeurd is en mag ervan spreken. Gods kind klaagt als het vuur minder wordt en is blij als het vuur weer wat gaat branden. “Wees gewaarschuwd, geliefde toehoorders, u zult niet altijd een brandend middel vinden en u zult ook weleens koud zijn. Maar houd maar aan en de Heere zal u Zijn gunstig aanschijn nog weleens tonen. Amen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen