Het gesprek tussen Christus en Nicodémus(13)

In Zijn gesprek met Nicodémus heeft de Heere Jezus de geschiedenis van de koperen slang voor de aandacht geroepen. En Hij heeft het gezegd: ‘Gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden’ (vers 14).

Dubbele betekenis

De vorige keer hebben we gehoord, dat de uitdrukking ‘verhoogd worden’ minstens twee betekenissen heeft. Allereerst wordt ermee gezegd, dat Christus verhoogd moet worden aan het kruis. Zoals de koperen slang aan een stang werd vastgemaakt en opgeheven, zal Christus worden gehangen aan het kruis. Hij zal moeten lijden en sterven.

In de tweede plaats betekent de uitdrukking, dat Christus verhoogd moet worden in de Evangelieprediking. Het is één van de belangrijke taken van iedere prediker om Christus in de prediking hoog op te heffen. Te midden van hen die gebeten zijn door de oude slang. Als het enige Geneesmiddel voor zondezieke mensen.

Maar dan blijft er nog een vraag over: Wat is het doel van deze tweevoudige verhoging van Christus? Waartoe moet Hij verhoogd worden aan het kruis én in de Evangelieprediking? Het antwoord vinden we in vers 15: ‘Opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.’

Volgens verschillende uitleggers eindigt hier het gesprek tussen Christus en Nicodémus, voor zover Johannes dat weergeeft. Vanaf het zestiende vers zou het dan niet meer gaan om woorden die de Heere Jezus in de nacht tot Nicodémus richtte. Maar weer om woorden van de evangelist Johannes zelf. Overigens zijn die woorden niet van minder gewicht – want Johannes schreef ze terwijl hij geïnspireerd werd door de Heilige Geest. Als deze opvatting juist is, hebben we hier dus de laatste woorden van Christus tot Nicodémus tijdens het gesprek in de nacht…

Geloven

Het eerste doel van de verhoging van Christus is, dat zondaren in Hem zullen geloven. Dáártoe moest Hij lijden. En dáártoe moet Hij gepredikt worden.

Wat dat geloven is, zien we enigszins afgebeeld in de geschiedenis van de koperen slang. Wat moesten de Israëlieten doen, toen zij gebeten waren door de vurige slangen en hun schuld voor de Heere hadden beleden (Numeri 21: 7)?

Tegengif

Nee, toen kregen ze niet de opdracht om naar tegengif te zoeken. Zo geeft het Evangelie een zondaar die het gif van de oude slang zijn bestaan voelt doordringen en verontreinigen, ook niet de opdracht om tegengif te gaan zoeken in allerlei plichten en werkzaamheden.

Evenmin kreeg een gebeten Israëliet de opdracht om eerst de strijd aan te binden met de vurige slangen. Want als het gif al door zijn aders stroomde, zou die strijd op zichzelf zinloos zijn. Zo krijgt een schuldige zondaar in de Evangelieprediking evenmin de opdracht om eerst maar de strijd aan te binden met de vorst der duisternis.

Nee, iedere gebeten Israëliet kreeg de opdracht om eerst gehoorzaam en gelovig gebruik te maken van het middel dat God Zelf gegeven had. Dat middel was zeer eenvoudig: hij moest de koperen slang aanzien. En de Heere beloofde: ‘Al wie gebeten is, zo hij haar aanziet, zo zal hij leven’.

Dát is wat er in de Evangelieprediking klinkt. U wordt allen opgeroepen om gelovig gebruik te maken van het enige Middel dat God gegeven heeft. Zijn eigen lieve Zoon. Hij wordt in de Evangelieprediking verhoogd. En het is nodig dat u als een gebeten en ten dode opgeschreven zondaar, ziet op Hem. Dat u Hem gelovig aanziet zoals God Hem gegeven heeft. Als de bevoegde Zaligmaker – door God de Vader Zelf aangesteld en verhoogd! Als de almachtige Zaligmaker – die de meest vergiftigde zondaar kan genezen! Als de bereidwillige Zaligmaker – Die het heeft gezegd: ‘Wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen’.

Leerregels

We begrijpen wel: Het gaat hier over het gelovig zien op Christus. Het gaat hier over niets minder dan het waar, zaligmakend geloof. Tot dat geloof wordt opgeroepen in de Evangelieprediking: Zie op Mij, zie op Mij!

Maar intussen belijden we ook met de Dordtse Leerregels: ‘Overzulks zo worden alle mensen in zonde ontvangen, en als kinderen des toorns geboren, onbekwaam tot enig zaligmakend goed … En willen en kunnen tot God niet wederkeren, noch hun verdorven natuur verbeteren, noch zichzelven tot de verbetering daarvan schikken, zonder de genade des wederbarenden Heiligen Geestes’ (Dordtse Leerregels III/IV, 3).

Dat brengt ons bij een laatste facet van de verhoging van Christus. Hij is niet alleen verhoogd aan het kruis. Hij wordt niet alleen verhoogd in de Evangelieprediking. Maar Hij is ook de verhoogde Zaligmaker in de hemel. Door Zijn Geest (!) wederbaart Hij zondaren en schenkt hen het geloof. En Hij brengt hen ertoe, te doen wat zij uit zichzelf nooit zouden doen. Om vanuit de schuld en de nood van hun leven voor het eerst en opnieuw een geloofsblik te slaan op Hem.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen