Het Apostolicum (41)

Iemand zei eens: Wie in het hemelse koor mag meezingen, leert in het leven de noten van de hemelse liederen. De toekomst staat niet los van het heden. Maar ook niet het heden van de toekomst. Heden en toekomst komen we in de Heilige Schrift tegen. In woorden en beelden. Waar en zeker. Het staat ook beschreven van de Heere Jezus. De apostel Paulus (Hebr. 13:8) zegt met nadruk van Hem: Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid. Als Persoon met Zijn woorden en daden. In prediking, catecheses en pastoraat moet daarop gewezen worden. Wat het inhoudt en doet. We komen het ook tegen in onze belijdenisgeschriften. Denk aan zondag 22. De vertolking van de opstanding des vleses. Dit mijn vlees wordt door de kracht van Christus opgewekt, wederom met mijn ziel verenigd en wordt gelijkvormig aan het heerlijk lichaam van Christus. Welk een gebeuren, eerst van de ziel en daarna van het lichaam. Wat is er veel stof tot verootmoediging, verbinding, erkenning en lofprijzing. Wie er naar staat om te kennen wat Paulus schrijft: Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave (Ef. 2:8), bidt om steeds in de rechte houding te staan tot de Heere in kerk en samenleving. Maar er is meer. Na het leven volgen er zekerheden. Wonderlijk, maar waar. Bijzonder is het gebeuren met het vlees. De belijder in zondag 22 spreekt van ‘mijn vlees.’ Hetzelfde lichaam van nu zal opstaan en eeuwig leven. Jezus zegt: Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in welke allen die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen. En zullen uitgaan, die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis (Joh. 5:28 en 29). Op de grote dag wordt het vlees van de Godvrezende opgewekt door de kracht van Christus. Zeker, de opstanding der doden is algemeen. Allen zijn erbij betrokken. Lichamen mogen begraven zijn en tot stof geworden zijn. Verbrijzeld zelfs, vernietigd, opgegeten. Of nooit gevonden. De wil van de Heere wordt gezien in de werking van Zijn almachtige kracht. Allen zullen staan voor de rechterstoel van Jezus Christus. Veel komt er tegenop, maar dit kan het geloof in de wederopstanding der doden niet doen verdwijnen. Naar de wil van God, door het werk van Christus en door de leiding van de Heilige Geest zal een ieder die door de bekering een tweemens werd op de grote dag van Christus Zijn opwekkingskracht ondervinden. We lezen van Jezus Christus dat Hij Zelf op de derde dag opgewekt is door Zijn Vader. Als kroon op Zijn arbeid mag Jezus Christus op de grote dag al de kinderen des Heeren opwekken en daarna vindt de vereniging plaats van ziel en lichaam. Het lichaam zal gelijkvormig zijn aan het heerlijk lichaam van Christus. Johannes schrijft: Als Hij (nl. Jezus Christus) zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen, want wij zullen Hem zien gelijk Hij is (1 Joh. 3:2). Jezus Christus is op de Paasmorgen met hetzelfde lichaam als voorheen opgestaan. Nu een verheerlijkt lichaam, maar met littekenen. Op de Opstandingsavond sprak Jezus tot Zijn discipelen: Ziet, Mijn handen en Mijn voeten, want Ik ben het Zelf. Tast Mij aan en ziet want een geest heeft geen vlees en benen gelijk gij ziet dat Ik heb. Welk een onderwijs en verzekering omtrent Zichzelf werd acht dagen later aan de kring en bijzonder aan Thomas gegeven. Welk een herder en leraar is Jezus. Kennen we de vurige wens: O Herder en Leraar, laat mij steeds Uw beeld in het werk vertonen. Op de zondag en in de week. Dat behoort allereerst het gebed te zijn van een ambtsdrager. Wanneer nu het lichaam van Gods kind gelijkvormig zal zijn aan het heerlijk lichaam van Christus dan betekent dat niet dat het lichaam vergoddelijkt wordt. Bij de gelijkvormigwording blijft er het onderscheid. Toch dient acht gegeven te worden op de toekomstige staat. Levensstaat en dat voor eeuwig. In de staat der rechtheid klonk het ‘ten dage als gij daarvan eet, zult gij de dood sterven (Gen. 2:17b). Nu wordt gewezen op het eeuwig zalig leven met de Heere. Job kon uit genade in het geloof belijden: Ik weet mijn Verlosser leeft en hij zal de laatste over het stof opstaan. En als zij mijn huid dit doorknaagd zullen hebben, zal ik uit mijn vlees God aanschouwen. Denwelken ik voor mij aanschouwen zal, en mijn ogen zien zullen, en niet een vreemde; mijn nieren verlangen zeer in mijn schoot (Job 19: 25-27). Werd in zondag 19 gewezen op Christus als Rechter op de dag van Zijn wederkomst, dan mag en kan een verloste zaken belijden. Jezus als Rechter is Dezelfde Die Zich te voren om mijnentwil voor Gods gericht gesteld heeft en al de vloek van mij weggenomen heeft (Antw. 52). Jezus komt terug als Rechter naar de wil en in opdracht van de Vader (Joh. 5:27). Maar de Rechter op de rechterstoel is geen vreemde. Ik voor u daar gij anders de eeuwige dood zou moeten sterven. Niet onbekend als de daad voor de Vader en de daad voor mij. Er wordt gezegd: ‘dat geloof ik.’ Tot het zaligmakend geloof behoort geloofsbeleving. Daar zijn wij voor 100% bij. Het avondmaalsformulier spreekt daar ook van. Zo geeft de Heere door de vruchten avondmaalszegen. Zo alleen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen