Een troostwoord uit Gods Woord - pagina 17

de geheele wereld aanzie, hare eindelooze reeks van jammeren, donkerheden palen, tot

en

de

golven die

den

van

en

ontzettende

dan zeggen moet: dat lijden is slechts

ontwikkeling,

niet tot

en vernieuwing

— voorwaar

denis

meer

mij

bloed

loop harer geschiedenis be-

niet

dan

bekeering is

de geschie-

een raadsel, maar een ver-

bijsterende ongerijmdheid. Zwakker natuur en beperkter denkkracht kan zich met het liedeken : God is

liefde, in d e z e n

ten.

zin bedoeld, nog wel troos-

of althans de fluisterende twijfelingen onder-

drukken en in zacht-schreiende weekheid stilzitten. Maar een forscher levensgevoel, als b. v. van Job in sommige hoogtepunten des lijdens, slingert dan woest gillende zijn vloek den onbarmhartigen God in het aangezicht, of een diepdenkend wijsgeer als b.

v.

Arthur Schopenhauer, toont in klemmende

redeneering

het ijdele

dezer vertroosting aan

en

verklaart dat de s m a r t , de wanhoop, liet eigenlijk diepste woord des levens is. Doch zie, Gods Woord, het Woord des kruises, gaat dieper

dan

deze beiden.

Het leert ons dat

alle lijden is om de z o n d e , en verlost ons daardoor van alle blijven staan bij het lijden als lijden, ook

van alle verklaringen

die in den grond het

raadsel laten bestaan of nog droeviger maken. Nu

zeggen

zij het ook

wij niet langer:

met

Jezus,

kom laat ons, al

naar het leven, naar het

graf gaan om te s t e r v e n

— maar laat ons gaan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen