De Schoolkwestie - pagina 5

waren. Die wet van '57 was een modelwet. Men stond er zelf verbaasd over, dat men zulk een meesterstuk had tot stand gebracht. Geen twijfel of die wet zou het doen. Als panacé alle wonden der natie heelen, een echten talisman gelijk, het nationale leven voor de booze pijlen der Christelijke dweepers ontrefbaar maken. Welk een geslacht zou men onder die wet niet zien opgroeien! Nog een weinig tijds en het zou uit zijn met onze malaise; met ons achterstaan bij andere natiën; met onze nationale;middelmat,igheid schier op elk gebied. Er was iets van afgodische vereering in den eerbied, waarmeê men van die schoolwet eprak. Het zweemde naar Fetisch-dienst, gelijk Heemskerk niet kwaad het betitelde. Noli me langere. »Ik ben een kruitje roer-me-niet" werd in goed zwart letterschrift als paraaph aan elk harer artikelen toegevoegd. Die wet was onverbeterlijk, weet ge. Wie het anders zei, wist het net! Leve de schoolwet! Aan haar zal geen tittel of jota veranderd wiorden! Wie betweter op dit stuk wou zijn, wierp men na kort recht ter synagoge uit. Dat liedeke moest men meêzingen, of het Liberalistisch veemgericht gaf u la mort sans phrase. En thans Schrijf van al wat we daar neêrschreven vlak het tegendeel, het averechts omgekeerde, bij elk artikel het contrarie van dien, en uw kennis van de tegenwoordige opstelling der liniïin is volkomen. Voor waar men eertijds tegen; tegen waar men eertijds »oor was; als ellendig en onhoudbaar afkeuren, wat men vroeger als het nee plus ultra van diepzinnige Staatsmanswijsheid ten hemel toe verhief, bres schieten en storm loopen tegen den muur, waarachter men zich eertijds als een ander China had opgesloten; en uit de schier onuitsprekelijke gebrekkigheid van wat men nog kortelings als onovertreffelijk, te uitnemend om verwijt of smet te dulden, schier in epischen stijl bezongen had, tot ijlings raadschaffen, voetstoots handelen en zóó zóó doorzetten, te concludeeren, — ziedaar het standpunt, waarop het plotseling rechtsomkeert onze schoolwet-clericalen gebracht heeft.

Het

Faraös

antwoord.

De beeldspraak van Exodus is in onze politieke wereld aan de orde. Sprak Mr. Kappeyne van de Coppello niet van den toclit naar het beloofde land, als een reis door de woestijn, en heeft niet Mr. Messchert van Voilenboven ons aan de wetgeving op den Sinaï en de vleeschpotten van Egypte herinnerd ? Dit is geen toevalligheid. Onze toestanden zijn op weg om maar al te wel op de toenmalige staatkundige en maatschappelijke verhoudingen te gaan gelijken, dan dat onze taal niet aan het toen gebeurde haar beelden ontleenen zou. De oude geest die weleer in de raadzalen van Egypte's koning tot hoovaardij vervoerde, spreekt ook nu weer: » W i e is die Jehovah, dat ik zijn stem gehoorzamen zou om Israël te laten trekken P Ik ken den Heere niet en zal Is-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen