Reformeeren, niet separeeren - pagina 40

38 meenschap, hetzij door een positief, doordat hij op dezelfde plaats een andere en afgescheidene kerk stichtte, tegen den wil der kerk aan welke hij onderworpen is en die hem zijn vrijheid g u n t . " Pas dit eens toe op Amsterdam, Reitsum of Oldebroek en . . . m a a r Voetius had het oog niet op onze Synodale Organisatie. N e e n ! maar hij kende wel de Luthersche Kerk. Maar wij willen ook geen afgescheiden Kerk, hoor ik. 't Is wel, maar ook voor doleantie gebruikt hij separatie, want deze twee zijn één, al is ook de separatie van '34 in hare toepassing eenigszinsanders dan de doleantie van '86. Indien we van Voetius in dit stuk verder zouden mogen spreken, zou zijn r a a d : „Dat echter niet bij gelegenheid van ieder gebrek of iedere tweedracht omtrent ceremoniën of bestuur, j a zelfs niet omtrent sommige leerstellige punten de vereeniging dadelyk moet worden opgeheven", ons wel eenigen grond geven voor de stelling, dat er mogelijkheid op is om de quaestie van het kerkverband te overschatten, en dat solidariteit niet zoo is te verstaan als gezegd wordt. Daarbij komt dat een mensch de toestanden in der tijden loop ontstaan, zoo maar op een gegeven oogenblik niet kan omzetten. Met eene onberispelijke theorie komt men er niet altijd. Wiezou niet naar zuiverder toestanden verlangen, vooral in Gods Kerk ? Dat streven heeft zich wel vroeger geopenbaard dan in 1886. Historische toestanden zijn nu eenmaal dingen met diepe wortelen. Vooral de toestand, waarin de Ned. Herv. Kerk verkeert sinds 1816, wortelt in eeuwen. De verhouding waarin de Kerk tot den Staat zich bevindt, heeft hierin veel te zeggen ; niet eerst in 1816, ook in 1618. W a t meer te bewonderen is, de moed of het idealisme, als men met „één moedigen r u k " meent verandering te brengen, weet ik niet. Groen's nuchtere zin deed hem voor „kerkelijk radicalisme" bang zijn, en hij bleef op zijn standpunt, omdat hij in het Kerkgenootschap rechtens de voortzetting der Nederlandsche Hervormde Kerk zag. Dweepers met hunne methode van reformatie mogen zich hierin beroemen, „dat de Haagsche Synode reeds gevallen is" ; anderen oordeelen, dat het anders is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen