Reformeeren, niet separeeren - pagina 14

12 Ds. VerhoefF, Groen van Prinsterer, Elout en Kuyper zeiden vroeger n i e t : wij willen aan Gods Woord niet onderdanig zijn ; zij zochten den Heere te dienen naar zijn woord, doch de wijze, waarop ze strijd voerden vóór dat beginsel en tegen de onwettige bestuursregeling in de Herv. Kerk was een andere dan die, waarop de Chr. Gereformeerden dit deden en de doleerenden het zijn beginnen te doen. Ziet, dit is 't geval. Daar was een toestand van verval gekomen in onze Gereformeerde Kerk (of kerken). Sommigen zien de kiemen daarvan reeds in den aanvang van de geschiedenis der Gereformeerde Kerk hierin gelegen, dat zij Staatskerk werd. 't Ging al dadelijk min zuiver. Toen de Roomsche Kerk hier te lande •ophield Staatskerk te zijn, werd dit de Gereformeerde ; zy trad in de rechten harer voorgangster en zoo werd ze dadelijk gebonden. „Bij aanschrijving van 15 April 1580 werden ook de kerkegoederen voor de nieuwe gemeenten beschikbaar gesteld en bevolen, dat die, door tusschenkomst van het Staatsgezag, uit de handen der bezitters in de afgeschafte Staatskerk zouden overgebracht worden in handen van de vertegenwoordigers en leden deinieuwe of Hervormde gemeenten, die uit de vorigen voortkwamen." In 1618 en volgende jaren kwam hierin geen verschil. De kerk leefde goeddeels by de gratie van de Staten. Dit knelde de kerk niet zoo zeer, zoolang de mannen van Staat de Gereformeerde belijdenis waren toegedaan. In beginsel liep het evenwel toen reeds niet zuiver. In hoeverre nu daarin werkelijk de kiemen lagen van het verval in de 18 de eeuw, voornamelijk na 't midden dier eeuw. waag ik niet te beslissen, 't Zou best mogelijk kunnen wezen, dat hierin groot nadeel lag. De toestand van verval kwam ; de kerken werden allengs van haren glans beroofd. De kerkordening van 1816 was daarvan een bittere v r u c h t ; en dat deze ordening bij Koninklijk besluit, tegen het recht der kerken in, is ingevoerd, was en is eigenlijk niet in geding tusschen de Gereformeerden. Niemand nam het voor de wettige invoering van het Reglement op en nog wordt het door allen toegestemd, dat toen gespeeld is met het recht der kerken, zeer ongereformeerd gehandeld is, al zijn er thans velen, die met een „rebis et factus" zich zoeken te dekken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen