Geen moed verloren! - pagina 35

35 pretentie en profetie in z i c h , dat men weer saamkomt". (H. 486.) „Alle man van Gereformeerde belijdenis moet en zal door Gods genade weer saamkomen. Saamkomen a l wat thans nog classicaal is , al wat doleert en al wat reeds sinds 1834 doortastte". ( H . 489.) Overzien wij verder de lange reeks van uitspraken en beelden , die wij hieraan nog zouden kunnen toevoegen , maar die wij om het bestek van ons geschrift weg moeten l a t e n , dan bemerken wij dat D r . K. zeer veel nadruk legt op het historisch en levend organisme van de Gereformeerde kerken onzer vader e n , en meestentijds maar niet schijnt te kunnen rekenen met het feit, dat dit organsime , voor zooveel de zichtbare gestalte der kerk betreft, i n deze eeuw jammerlijk uit elkaar is gerukt. E n natuurlijk, als men alleen ziet op het organisme, door God verwekt, dan kan er geen quaestie van afscheiding zijn. Het verband tusschen de ware belijders des Heeren van vóór en van n a 1816 bleef doorwerken, ook ondanks alle hiërarchische belemmering; geestelijk was dat verband steeds onverbrekelijk en i n het zichtbaar-kerkelijke trachtte het zich op vele plaatsen nog zoo goed mogelijk te openbaren ook onder het j u k , en wrong het algedurig tegen de valsch-institutioneele dwangmiddelen i n . —

T o c h moet men daarom niet m e e n e n , dat D r . K . de feitelijke separatie der menschen en het bestaan van tweeërlei kerkelijk instituut onder de „leden der Hervormde k e r k e n " niet zou inzien. Maar als wij D r . K. goed begrepen hebben , dan w i l hij zegg e n : het instituut, de menschelijke bouw, de ordening eener kerk is niet de kerk zelve in haar volle wezen. Integendeel, het wezen der kerk kan er tijdelijk z i j n , ook zichtbaar , al ontbreekt elk instituut. ( H . 532). In beginsel betwisten wij zulke uitspraken n i e t , en wij waardeeren ook zeer het doel waarmede zij worden neergeschreven. Men heeft i n deze eeuw het kerkelijk wezen zoo stelselmatig in de uitwendige regelingen gezocht, dat ons volk wel gedurig mag en moet verwezen worden naar de organische worteling der kerk, die i n Christus ligt. Alleen rijst de v r a a g : loopt men i n dezen goeden strijd geen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen