Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Geen moed verloren! - pagina 27

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen moed verloren! - pagina 27

Nog een woord over de hereeniging der wezenlijk Gereformeerde Kerken in ons Vaderland.

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

27 die er toe leidt om de oude kerk waarin men geboren werd, te hervormen, en iets geheel anders , om uit die oude kerk ganscbelijk uit te gaan en zoo naast als tegenover haar een nieuwe kerk te stichten. Beide gevallen kwamen i n de reformatie der zestiende eeuw voor Te Parijs en te Weenen, in Polen en Italië trad men uit de kerk Wat een deel der onzen in 1834 bewoog tot hun reformeerende daad, staat dus volstrekt niet op één ljjn met wat te Amsterdam geschiedde, toen A m sterdam geus werd. Daarmee zou het dan eerst op één ljjn gestaan hebben, indien het aan deze vaderen gelukt was i n de kerken zei ven de Synodale heerschappij neer te wei-pen. E n te vergelijken is de stap van 1834 slechts met de Hervorming i n die landen, waar gelijk in Polen en Italië de oude kerk zich bleef handhaven." A l s wij n u niet alles mis hebben dan verkeeren tot hiertoe verreweg de meeste Doleerende kerken precies in het tweede geval dat door D r . K U Y P E R hier zoo glashelder beschreven is. O , wij halen dit niet aan — men begrijpe ons toch goed — om daarmede aan de Doleerende kerken den naam van „gescheiden k e r k e n " op te dringen. Volstrekt niet. Volgaarne noemen wij ze gereformeerde k e r k e n , en beschouwen wij ze als te zijn i n rechte linie de voortzetting van de aloude Gereformeerde kerken onzer vaderen van de 16e en 17e eeuw. Maar wij spreken nu over het lichaam der oude kerken als zoodanig. E n dan moet ieder toestemmen: corporatief zijn de meeste Doleerende kerken niet de oude kerken, en feitelijk niets anders of meer dan de Ghr. Geref. kerken. Sinds de Doleantie vaart men niet meer op één schip maar op twee schepen; schepen met verschillende stuurraderen , maar ook met een diverse bemanning. Dit is ook zeer natuurlijk. Het kerkelijk getouw in Nederland is sints 1816 gevlochten uit twee draden. ' God de Heere werkte er met Zijn Geest in door, en liet i n Zijn ontferming aan vele plaatselijke Herv. kerken , ofschoon zij af deelingen van het Genootschap werden, de genademiddelen (Woord en Sacramenten). Daardoor bleef er echt kerkelijk toezen i n vele van die kerken voortbestaan. W i j zouden wel wenschen, dat de C h r . Geref. broeders hiervan meer overtuigd waren. ;

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologische Universiteit Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 april 1890

Brochures (TUA) | 56 Pagina's

Geen moed verloren! - pagina 27

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 april 1890

Brochures (TUA) | 56 Pagina's