Hoe oordeelt de Heilige Schrift en hoe oordelen de Gereformeerde Vaderen over scheiding en doleantie? - pagina 5

V R . 1. Is het alleen niet geraden, of is het eene zonde de Kerk te verlaten ? W . a Brakel antwoordt op deze vraag als v o l g t : A N T W . 't Is een schrikkelijke zonde de Kerk te verlaten, en eene betere te willen oprichten; want de Kerk is maar één. Zij is Christus' lichaam ; van de Kerk zich af te scheiden, is van Christus' volk, van zijn lichaam af te scheiden ; 't is zich der belijdenis van Christus te onttrekken, en de gemeenschap der heiligen te verlaten. Zoo men de Kerk nog houdt voor de Kerk, zoo scheurt men het lichaam van Christus, men bedroeft de godzaligen, men ergert anderen, men maakt dat de naam van G o d gelasterd wordt, men doet eenvoudigen dwalen ; verklaart men de Kerk geen Kerk te zijn, zoo verloochent men de Kerk van Christus, en doet hetzelfde, dat gezegd is. Dus mishaagt men G o d , die het niet ongewroken laat, hoezeer men zichzelven behaagt en vleit. Tegen zulk een doen kant zich de apostel, als hij dezulken vleeschelijk noemt, 1 C o r . 3 : 1 , 3 ; als hij daarvoor waarschuwende zegt: „Ik bid u, broeders, door den naam van onzen Heere Jezus Christus, dat gij allen hetzelfde spreekt, en dat onder u geene scheuringen z i j n " 1 Cor. 1 : 10. Zoo ook 1 C o r . 11 : 1 8 : „ Z o o hoor ik, dat er scheuringen onder u zijn." 1) V R . 2. Maar de Afgescheidenen en Doleerenden beweren, dat zij zich slechts van de Kerk (uitwendige, geïnstitueerde Kerk) hebben afgezonderd, en dat zij dit hebben gedaan, om bij de Kerk te blijven. Zij hebben zich afgezonderd van de Ned. Herv. Kerk, om de belijdenis te kunnen handhaven. Dit wordt door bovengenoemden schrijver eene u i t v l u c h t genoemd. A N T W . De wegblijver zal zeggen: als men leeft en leert naar het bevel Gods, zoo komt de scheuring niet ten laste van hem die zoo leert en leeft, maar ten laste van dien, welke zich naar de leer en 't leven van Christus niet w i l schikken. Ik antwoord : Dat alle gebreken der Kerk niet zijn van zoodanig gewicht, dat men daarover eene scheuring zou aanrichten; anders zal het gaan gelijk met de M e n n i s 1)

W. a. Brakel, Red. godsd.

Hoofdst. 25, IX.

2.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen