Hoe oordeelt de Heilige Schrift en hoe oordelen de Gereformeerde Vaderen over scheiding en doleantie? - pagina 21

2i de middelen aanwees om daartoe te geraken heeft geenszins de scheiding als tegengift beschouwd, aangezien hij haar als het grootere kwaad beschouwde. V R . 1 3 . Maar waarom bestrijdt gij de zonde der Doleantie, terwijl de Doleerenden toch broeders zijn ? Waarde vrienden, gijlieden zult het, hoop ik, recht o p nemen en mij niet ten kwade duiden dat ik zulk eene o p telling en beschrijving heb gedaan van zoovele dwalingen en feiten van dat gezelschap, en dat ik dezelve door openbaren druk nu bekend maak. Daar nochtans velen zoo goede en groote dingen van die lieden gelooven, en spreken, alsof zij de gezondste gereformeerden waren, en de volkomenste en beste Christenen die er in 't land zijn. De Heere weet, dat ik geen lust heb, om de naaktheid van den minsten vrome te ontdekken ; hoevele mijne verzuchtingen voor hen waren, terwijl ik met dezen brief ben bezig geweest, is Hem bekend die de harten beproeft. D o c h ik ben door hun drijven tot afscheiding tegen mijn hart genoodzaakt geweest, het deksel van hun aangezicht wat af te lichten, en hen in hunne verscheidene dwalingen en misdragingen, als gevolgen van hunne scheuring open te leggen, opdat de waarheid, waarvoor wij strijden moeten, tegen allen die er zich tegen kanten, geene schade noch verduistering mocht lijden ; en velen die hen hooren spreken en hunne schriften lezen zonder achterdocht, niet door hen mogen verleid en bedrogen worden. Dit is mij zeker en wie kan het loochenen ? dat lieden, die in vele punten van de waarheid afwijken en omtrent de practijk veelszins ongezond zijn, en verkeerde bestieringen volgen (gelijk ik van hen heb aangetoond) niet alleen de Kerk geen heil zullen aanbrengen, noch de wegen des Heeren best aan anderen zullen aanwijzen, maar ook dat ze zelfs (al hebben ze de wortel der zaak in zich, waartegen ik niet w i l spreken, noch oordeelen) niet merkelijk in godzaligheid en gemeenschap met G o d kunnen of zullen toenemen; 't is van weinig beteekenis, dat ze in hun huis aan elkander veel liefde en vriendelijkheid toonen, gelijk gezegd wordt, en dat hun roem uitmaakt; en dat ze voorts eene hooge taal en stijl voeren van verloochendheid, gedoodigheid, z u i verheid, getrouwheid aan den Geest, en dergelijke; want wij weten, dat veel Dwaalgeesten in Engeland en elders ;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen