Hoe oordeelt de Heilige Schrift en hoe oordelen de Gereformeerde Vaderen over scheiding en doleantie? - pagina 7

7

goddeloozen godsdiensten tegenwoordig waren, zoo werden zij nochtans niet gedwongen eenige ceremoniën aan te zien of te plegen, behalve degenen die van G o d waren ingesteld. E n is het dat wij een exempel willen hebben dat geheel en al gelijkt, laat ons dat nemen uit het Israëlitisch koninkrijk. Volgens Jerobeams ordonnantie behield de besnijdenis hare plaats, de offeranden werden onderhouden, de Wet werd heilig geacht, die G o d werd aangeroepen, dien zij van hunne vaders ontvangen hadden ; maar alles wat daar gedaan en gehandeld werd, werd van G o d verworpen en verdoemd van wege de bijgevoegde verboden en verzonnen diensten en ceremoniën. Wijst mij ergens een profeet, of een godvreezend man, die eens in Bethel aangebeden of geofferd heeft. Want zij wisten dat zij dat niet konden doen zonder zichzelven met eenige heiligschennis te bezoedelen. Zoo zien wij dan, dat de gemeenschap der Kerke bij den Godvruchtigen zoo veel en zoo verre niet moet gelden, dat men haar terstond zou moeten volgen, ware 't dat ze tot onheilige en onreine wijzen en ceremoniën afweek. ) J

V R . 5. Uit dit alles zal dan moeten volgen, dat men geene kerkgemeenschap mag verlaten, hoe bedorven ook, hetzij in hare belijdenis, hetzij in haar leven, hetzij in hare regeering? ANTW. Geen gereformeerde en geen christen ontkent, dat men mag afwijken van eene valsche en verdorven religie, waaraan men g e d w o n g e n wordt d e e l t e n e m e n . Tegenover Erasmus, Cassander e.a. die de goedgezinden in de Roomsche Kerk wilden houden, om mede te werken tot de verwijdering van de onderscheidene misbruiken in die Kerk, hebben wij dezen regel te stellen: men mag 'net kwade niet doen, opdat het goede daaruit voortkome. De mis, de openbare aanroeping van de Heiligen en de beeldendienst zijn k w a a d ; derhalve . . . . 't ls eene onschriftmatige en valsche stelling, dat wanneer eene kerk zeer verdorven en vervallen is, en de kerkelijke Tucht tegen de ergernissen niet recht geoefend wordt, de geloovigen die daarin zijn, van haar mogen en moeten scheiden en eene nieuwe kerk oprichten ; dit zal nooit uit de Schrift kunnen worden aangetoond ; maar het tegendeel is klaar uit de H . Schrift te bewijzen. ) 3

*)

Calvyn Inst. IV, II—9. Jac. Koelman, Hist. verh. nopens de Labadisten pag. 441,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen