Hoe oordeelt de Heilige Schrift en hoe oordelen de Gereformeerde Vaderen over scheiding en doleantie? - pagina 12

12

W i l men het Episcopaat invoeren, dan doet de leeraar beter, liever zijn ambt te verlaten, dan dit te dulden. Het is de brug waarover later de anti-christ binnen komt. Zelfs onder deze omstandigheden zou ik echter niet durven zeggen, dat het voor gemeente-leden ongeoorloofd is in eene op die wijze gedeformeerde kerk te blijven, evenmin als ik mij aan de andere zijde te sterk durf uitlaten over de noodzakelijkheid van dit blijven. Immers, geestelijke tyrannie wordt er niet beter op, wanneer men zich onvoorwaardelijk onderwerpt. Hetgeen krank is mag niet ongeneeselijk worden. Men moet toezien, dat men zich niet aan verkeerdheden gewent, en ze tenslotte zoo heel kwaad niet vindt. De geloovigen zijn derhalve zeker n i e t door hun geweten v e r p l i c h t de kerkelijke gemeenschap om zoodanige oorzaak te verlaten, maar kunnen betere tijden afwachten. Predikanten kunnen, daarentegen, de belofte afleggen, zich aan het reeds ingestelde Episcopaat te onderwerpen, mits zij de waarheid op geenerlei wijze verloochenen, en niets doen om de reformatie te beletten of te vertragen, altijd met dien verstande, dat zij de bescheidenheid en voorzichtigheid niet uit het oog verliezen. Wat de leden betreft, het spreekt van zelf, dat zij in dit geval de kerkelijke gemeenschap niet ter wille van z o o danigen regeeringsvorm verlaten, mits zij alle wettige maatregelen nemen en middelen gebruiken, ieder op de plaats waar G o d hem gesteld heeft, en met inachtneming van zijne bijzondere roeping, ten einde tot eenen beteren Kerkvorm te geraken. O p deze wijze bestrijdt Voetius de Brownisten, de n o n conformisten, d. i . de Afgescheidenen in Engeland. In de volgende § 12 behandelt hij de vraag waaronder onze Herv. bestuursinrichting zou kunnen geacht worden te v a l l e n : of men het betrekkelijk Episcopaat (Episcopatum modificatum et limitatum) van opklimmende kerkelijke machten zal toelaten, waar men dit met behoud van het wezen der Presbyteriale regeering zoekt in te voeren ? Hij ontkent dit. Het baant den weg tot geestelijke tyranny, tot partijschap en allerlei verkeerdheden. Waar het bestaat, moet men zich echter onderwerpen zoolang de macht en de kracht ontbreekt het uit te drijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen