Na vijf-en-twintig jaren - pagina 15

w en in onze nagelaten werken . . . . Dit troostelooze ongeloof zonder hoop of toekomst verlamde de menschen; er kwam een dikke mist over de a a r d e ; de zielen waren dof en mat, onverschillig en onvoldaan in hunne levenszatheid; ze verzonken in een doodslaap. Hoe zouden ze wakker geschud worden en ontvankelijk voor de prediking des Evangelies, en toegankelijk voor hoogere drijfveeren en aspiraties? Zij moesten worden opgeschrikt en gedwongen door uiterlijke teekenen, door tastbare feiten en ongekende krachten om zich te bezinnen en tot zich zelf te komen, ten einde over leven en sterven na te denken en de blikken te richten op een ernstige toekomst. Zoo brak dan de dag aan, waarin de belofte begon vervuld te worden : »Ik zal water gieten op het dorre land. Ik zal gaven geven aan een wederhoorig kroost." Maar dat geschiedde langs een weg, dien niemand geweten had en door zoo onaanzienlijke middelen! ja, dwaasheid voor de menschen —- en toch was het wijsheid bij God. De Yorst des levens had tot zijne dienaren gesproken: »Gaat uit tot deze afkeerige kinderen, op dat Ik hen geneze; d w i n g t z e o m i n t e k o m e n , want Ik heb vele woningen bereid." De uiterste middelen moeten beproefd worden om de hardslapenden w a k k e r te schudden. W i e zou de Heer zenden tot dit doof en blind en verzinnelijkt geslacht ? Wanneer Hij profeten verwekte — ze zouden wel niet gesteenigd worden, maar toch stellig in het gekkenhuis gezet zijn. Zou hij wonderen en teekenen geven op aarde of in de lucht ? . . . 't Zou alles natuurlijk verklaard worden. Het scherpzinnig vernuft zou

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen