De leer en de practijk der Afgescheidenen en Doleerenden in strijd met de Heilige Schrift - pagina 11

dat gij daar henen helt, als de zuiverste, en voorts geen onderscheid maakt, maar ze één acht. Maar ik antwoord u, dat gij geheel misslaat; want zij verklaren bij monde en ook in hunne geschriften, dat de Gereformeerde Iverk de ware Kerk niet is, dat zij er geen gemeenschap mede willen hebben; zij verklaren dat zijzelf de ware Kerk zijn, in tegenstelling van alle andere en dat zij geen andere Kerk kennen dan de hunne. Ziet zooveel hangt er aan, in het overgaan: Is de Gereformeerde Kerk de ware Kerk, gelijk ze is, en gij verlaat haar, zoo verlaat gij de Kerk van Christus, en gij begeeft u tot eene vergadering, die de Kerk niet is, maar zich tegen de Kerk van Christus kant; en dat doet gij daarmede. Hoe, hebt ge daar geen schrik van? Eilieve, zoudt gij dat doen? Hebt gij Christus daar niet te lief toe, dan dat gij u, om uw gemak, 0111 uwe zoetigheid, om uwe heiligheid, (neemt het alzoo), tegen zijne beminde Gemeente zoudt kanten, die Hij met zijn bloed verkregen heeft. 1) Voetius laat zich op deze wijze hooren: Men wenscht zich, zoo zegt men, niet af te zonderen en scheidt zich ook niet af van de Gereformeerde Kerk als zoodanig, al treedt men tijdelijk buiten het verband met de eene of andere plaatselijke of Provinciale of Nationale Gereformeerde Kerk. Antwoord. De bewering gaat lijnrecht tegen de feiten in. Ieder, die om de boven aangeduide reden eene geïnstitueerde Kerk verlaat, scheidt zich af van en verlaat die Kerk zóó, dat hij zich afzondert van alles, wat tot dat geheel behoort, d. i. van alle grootere en kleinere deelen van dat geheel en van de Gereformeerde Kerk, die te saam gebracht en gevoegd is uit deze deelen 2) YJÏ. 7. En de Gereformeerden hebben zich voor de dac/en der Dórdtsche Synode, immers ook van da Remonstranten afgescheiden ! De naam »Dolecrcndcn'' is immers historisch? Voetius verdedigt haar tegen de beschuldiging van Separatisme op de volgende wijze: Antwoord 1. Deze afscheiding en afzondering'was niet verplicht en volstrekt, maar voorwaardelijk en tijdelijk, in afwachting van 1) 2)

Idem in een brief van a Brakel G01—603. G. Voetius, Polit. Eccl. IV. II. I. 1.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen