De leer en de practijk der Afgescheidenen en Doleerenden in strijd met de Heilige Schrift - pagina 12

ole Nationale Synode, die gevraagd was en venvacht werd, en die der Kerke vrede zou geven. 2. Deze voorloopige afzondering gold niet de ongestaltc van de Kerk, maar de afwijking van debelijden is inde openbare prediking, waarin men zich niet ontzag haar to lasteren, met name de Gereformeerde belijdenis aangaande de voldoening van Christus, de rechtvaardigmaking, de erfzonde, enz. 3. Men zonderde zich op bedoelde wijze alleen af in de Kerken, waarin alle leeraars besmet waren met de dwaling van het Remonstrantisme, en geen enkele rechtzinnige dienaar des "Woords werd gevonden, die den geheelen raad Gods verkondigde en den kinderkens de onvervalschte melk des Woords toereikte. 4. Deze afzondering geschiedde niet eigenmachtig, maar had plaats op raad en mot goedkeuring van meerdere kerkelijke vergaderingen, die in de formatie van deze, zooals men ze noemde, doleerende vergaderingen, de hand hadden en voor hare instandhouding zorg droegen. 1) Wie waren de dolcerenden van vóór 1018? Ook dit zal Voetius ons zeggen. Er was eeno provisionele en lijdelijke, scheiding' van de remonstrantsche voorgangers, kerkeraden en godsdienstoefeningen was die der vromen in Holland on in de stad Utrecht. Welke eerst allen in de naburige kerken elders of in do "Waalsche of Engelsche kerken in dezelfde stad ter kerke gingen; daarna bij het toenemen van hot aantal der zich afscheidenden en bij den drang van do ongemakken van hot reizen, vooral in het gure winterweder, in geheime of bijzondere samenkomsten vergaderden, niet zonder raadgeving, loiding en dienst van rechtzinnige leeraren. Deze vergaderingen werden door de remonstranten scheurkerken, doch door de rechtzinnigen »doleerende kerken" genoemd. Vrt. 8. Destijds was de kerkformatie getond. Er bestonden Classes en Provinciale Synoden. liet was zelfs mogelijk eene Nationale Synode le, verkrijgen, dia ook werkelijk gekomen is. Maar nu heeft de Kerk besturen, /ij kan niet samenkomen. Daarom mag en moet men zich tegenwoordig afscheiden, van deze algeinstitueerde kerk. ANTW. Hierop valt veel te antwoorden. 1)

G. Voetius., Pol. Eccl, II. I. 1. cp II.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen