De leer en de practijk der afgescheidenen en doleerenden in strijd met de Heilige Schrift. Aangetoond uit de geschriften van W. à Brakel, Borstius, Calvyn, Koelman. Voetius en anderen - pagina 33

wachten voor afscheiding ter aangewezen oorzaak,- maar ook de leeraars hebben toe te zien, dat zij de geheele K e r k niet door hunne onbetamelijke gestrengheid i n verwarring brengen, wanneer zij alle dingen, die i n de K e r k verbetering eischen. niet dadelijk kunnen reformeeren. Z i c h op Augustimis beroepende, zegt hij: »de kerkelijke tucht moet altijd ten doel hebben, de eenheid des Geestes te bewaren i n den band des vredes. Anders houdt de tucht op een geneesmiddel te zijn en wordt het een vergift." « H i e r o p " , gaat hij voort,-.moeten wij met allen nadruk wijz e n : Indien de besmetting der zondede menigte -heeft aangetast; baat het niet, hier en daar een hij zonder wanstaltig l i d af te snijden. V/ant de raad .om zich af te scheiden is ijuel, heiligschennend en verderfelijk, meer geschikt om. het zwakke te verdierven, dat goed is, dan het kwade te verbeteren, dat onverbeterlijk is. Onder alles hebben wij dus den u-elsiand van de Kerk te zoeken, hare stichting, i n één woord: datgene wat tot vrede dient." "Walaeus onderscheidt twee gevallen. Indien de K e r k grootendeels tot fundamenteele dwalingen vervallen is, en alle doelmatige middelen, om het euvel te keeren. vruchteloos bleken te zijn, blijft den getrouwen geen anderen uitweg dan die der afscheiding, n l . van de dwaalleeraars {daarom nog: niet noodzakelijkerwijze van de Kerk). M e n heeft, lezen wij iets verder, i n dezen het voorbeeld van cle profeten en de geloovige priesters- onder den ouden dag te volgen. Y B . 2 4 . Moet hel geneesmiddel der excommunicatie -worden toegepast waar het -niet strekt tot opbouic der gemeente? - ---Het is niet bewezen, dat wat van cle beide hier vermelde gevallen geldt, op alle andere gevallen van toepassing is geweest, .Het tegendeel valt af te leiden uit Gal. 5 : 1 2 . De Apostel slaakt cle verzuchting: »och of zij ook afgesneden werden, die u onrustig maken!" omdat zij verdienden afgesneden te worden, Ook i n dit geval had hij. evenals i n dat waarvan 1 Cor. 5 : 3 — 5 melding maakt-,, een bepaald .voorschrift kunnen geven, (zij, die wvij -hiér bestrijden, zonden zeggen, dat hij dit had moeten geven), indien het. zijn gevoelen was geweest, dat dergelijke voorschriften altijd en overal verplichtend waren, en dat men dit geneesmiddel, der excommunicatie had toe te passen, ook waar het niet strekte

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen